writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De scheiding (4)

door Julien_Maleur

Maar Michel wilde carrière maken. Hij was als bezeten door de drang om de sleur van zijn alledaagse bestaan te doorbreken. Hij wilde geen schaap zijn van de kudde, geen meeloper, maar boven de massa torenen. Hij voelde geen minachting voor de medemens. Hij wilde alleen anders zijn.
Zijn echtgenote deelde niet diezelfde droom. Ze was tevreden met haar lot en al heel blij dat ze in leven bleef zonder honger te lijden. Ze was een schaap onder de wolven, bang om door haar omgeving te worden nagewezen, bereid om alle leed dat haar werd aangedaan te vergeven voor één enkel vriendelijk woord. Ze was erg kwetsbaar en niet voorbereid op alle listigheden van de maatschappij waarin ze leven moest. Ze koesterde geen enkele ambitie en verwachtte van Michel dat hij de glazen kast zou zijn, waarin ze bescherming vond tegen de buitenwereld. Ze begreep niets van Michel's onrust en van zijn drang om hogerop te komen. Ze beminde hem, maar eiste zijn liefde op voor haar alleen en hun gezin. Ze was van oordeel dat hij bij hen onvoorwaardelijk gelukkig moest zijn, zonder nog andere voldoeningen na te streven. Zijn onuitputtelijke werklust bestempelde ze als verraad aan haar liefde.
Michel begreep niet wat er in het binnenste van zijn Helena omging. Hij gaf er zich rekenschap van dat tussen hen de breuk met rasse schreden naderde. Hij vond dat ze wat meer begrip zou moeten opbrengen en miste de aanmoedigingen welke hij van haar verwachtte.
Hoewel ze dikwijls genesteld in elkaars armen hun beider ontgoocheling vergaten en vol hartstocht elkaars lichaam zochten, voelden ze zich eenzaam en alleen. Michel wou over dit alles met zijn vrouw praten. Soms probeerde hij. Maar nooit vond hij de juiste woorden. En altijd weer veranderde hij van onderwerp. Hoe immers kon hij haar spreken over zijn ontgoocheling, zonder haar te kwetsen en zonder haar verdriet te doen?
En zo gingen de dagen voorbij, eenzaam en vol spanning.


 

feedback van andere lezers

  • hettie35
    Heb er weer van genoten, ik denk dat het in meer kringen voordoet dan het zich laat zien.
    Groetjes Hettie
    Julien_Maleur: Dank je Hettie. Ik raad jou aan ze allemaal te lezen, al is het nog de onverbeterde en niet bijgewerkte versie.
    groetjes, JM
  • ERWEE
    Verhaalmatig curieus of hij doorzet of eindigt als loser.

    Het leest natuurlijk vlot, eenvoudig taalgebruik, stijl en techniek zijn knap => langere zinnen kunnen altijd als er ook, zoals hier, ook een aantal korte zinnen inzitten. Geeft een snedig tempo.
    Julien_Maleur: Dank je Erwee. Ik vind fb heel belangrijk en ben steeds nieuwsgierig wat de lezer vindt.
    groeten
    JM
  • Jan_Stephorst
    Ze was tevreden.../Ze was een schaap.../Ze was erg kwetsbaar.../Ze koesterde geen enkele ambitie.../Ze beminde hem.../Ze was van oordeel ... Is dat niet een klein beetje teveel van het goede? Het gaat een beetje naar een opstel over 'De Vakantie': We zijn naar zee geweest, we hebben gezwommen, we hebben wafels gegeten, we hebben ... Sorry hoor. Volgens mij kan dit allemaal veel levendiger. En nu ga ik nog een Malheur pakken (Brouwerij De Landtsheer). Gezondheid!
    Julien_Maleur: Sorry Jan, maar ik vind dat tot vervelens toe herhalen juist nodig op dat punt in het verhaal. Het kan natuurlijk levendiger, maar dat zou afbreuk doen van het karakterbeeld dat wordt opgehangen.
    groeten
    JM
  • sproet
    ik sluit me aan bij Jan Stephorst; komt het omdat je een man bent? de ontgoocheling van michel staat beter in de verf, je beschrijft het vanuit beleven. ze heeft hier in dit stuk ook geen persoonlijke naam en dat doet afzwakken.
    ik ben ook maar een groentje, maar door dit te lezen, leet ik ook veel en het is toch de bedoeling dat we verfijnen in ons schrijven, of niet. :))
    Julien_Maleur: Zelfde opmerking als voor Jan St. Michel houdt veel van zijn vrouw. Maar het is een 'grijze mus' zonder enige ambitie en die de ambitie van haar man niet accepteert. Wellicht had ik haar een naam kunnen geven, maar ik vind dit op dit punt in het verhaal niet echt nodig.
    groeten
    JM
  • henny
    Wat Jan zegt klopt wel. Toch, in dit verhaal vind ik het wel kunnen
    Julien_Maleur: Ik zie dat je mijn bedoeling begrijpt, Henny. Natuurlijk is dit een eerste proefpublicatie. Als het verhaal af is, als mijn roman af is, zal ik alles meerdere keren herlezen, bijwerken in functie van eigen aanvoelen en rekening houdend met de gekregen feedback.
    Groetjes
    JM
  • aquaangel
    een zin met MAAR beginnen is niet zo'n mooie zin

    Maar Michel wilde carrière maken.

    ik zou schrijven.

    Michel wilde carrière maken.....


    en inderdaad zoals eerder aangegeven is WOU minder mooi als WILDE..

    succes
    Julien_Maleur: Dank je Aquaangel. Ik ben akkoord met jouw opmerking. Anderzijds doe ik zo iets niet zonder reden. Een zin met maar beginnen (of soms met 'en') brengt soms een rustpause en helpt soms de sfeerschepping benadrukken. (Is althans mijn gevoelen).
    Zal er wel voor zorgen dit niet te veel en ongepast te doen.
    groeten
    JM
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .