|
< terug
De scheiding (7)
Het krassen van de remmen en het ruwe heen en weer slingeren van de wagons maakten Michel los uit zijn overpeinzingen en brachten hem opnieuw in de realiteit van het ogenblik. Wat was er aan de hand? Waarom stopte de trein? In de gang zag hij enkele medereizigers geschrokken voorbijlopen, op zoek naar een controleur. Hoe lang was de trein nu al onderweg? Dit kon toch Amsterdam nog niet zijn! Door nieuwsgierigheid geprikkeld kwam hij recht uit de kussens, liep naar het raampje en opende de gordijnen. Een nietszeggende duisternis staarde hem aan. Ze stonden stil ergens midden in het veld. Toen een kaartjesknipper voorbijkwam vroeg Michel hem om uitleg. Deze probeerde hem gerust te stellen:
'Het is niets. Eventjes wachten tot een andere trein het komende kruispunt voorbij is gereden. Maakt u zich maar niet ongerust. We komen heus wel op tijd.'
Nieuwsgierig vroeg Michel waarom ze de andere trein voorrang moesten verlenen en wie of wat die trein dan wel vervoerde. Gerechtelijke autoriteiten misschien, voor het crisiscentrum in Zaandam? Of politieversterking? Mogelijks soldaten? Maar de kaartjesknipper was niet bereid om meer informatie te verstrekken en Michel kon alleen maar gissen. Dat die verdomde trein juist nu moest blijven stilstaan! Wie weet wat intussen gebeurde met de slachtoffers van de gijzeling.
Om de verveling te doden en omdat zijn maag van honger begon te knorren slenterde Michel Vandam naar de restauratiewagen. Hij bestelde er koffie en twee broodjes. Terwijl hij deze verorberde keek hij eens rond en stelde vast dat hij alleen was in het voertuig. Terwijl hij nog een tweede kop koffie leeg dronk dwaalden zijn gedachten opnieuw af naar huis, terug bij zijn vrouw, die geen afscheid van hem had willen nemen. Zou ze slapen nu? Of lag ze in bed te woelen terwijl ze niet inslapen kon en aan hem dacht? En waar zou zijn zoontje nu zijn? Plots voelde Michel zich heel eenzaam. Hij wilde dat hij was thuis gebleven en zich nu koesteren kon aan de warmte van dat vrouwenlichaam. Hij wou diep binnendringen in haar schoot? Zou hij nog ooit haar borsten kunnen strelen, haar tepels hard zien worden? Had ze hem echt afgeschreven? Voor altijd? Of maakte hij nog een kans?
feedback van andere lezers- hettie35
Gauw naar het volgende deel,
heb de smaak te pakken,
groetjes Hettie
Julien_Maleur: Ben blij voor jou (en voor mij ook, omdat het aanslaat). Groetjes, Julien - ERWEE
Goeie clifhangers!
Julien_Maleur: Bedankt Erwee. Blij dat je blijft opvolgen.
groeten
JM - sproet
blijft boeien
Julien_Maleur: blij met je interesse
groeten
JM - henny
Nu gaan er meer verhaallijnen meespelen. Heel goed.
Julien_Maleur: Zoals u reeds deed opmerken zou het misschien beter lezen wanneer de stukjes groter zouden zijn. Is iets waar ik over moet nadenken.
Mvg JM - aquaangel
prima
dat vrouwenlichaam misschien háár?
Julien_Maleur: Dank je Aquaangel. Ik hou het toch maar bij 'dat vrouwenlichaam'. Beklemtoont meer dat hij verlangt naat het object lichaam en minder naar de persoon van zijn vrouw.
groeten
JM
|
