|
< terug
De scheiding (12)
Plots wordt Denise wakker als de trein een bruuske wisselovergang neemt. Voorzichtig strekt ze haar benen, doet enkele passen en ziet dan Michel Vandam. Ook Michel is wakker. Even knikt hij met het hoofd en zegt:
'Goede morgen'. Denise knikt terug. Dan blijven ze beiden voor zich uit zitten staren. Michel voelt zich niet op zijn gemak in het gezelschap van deze jonge vrouw. Om zich een houding te geven haalt hij zijn pijp te voorschijn. Hij stopt ze boordevol tabak. Wanneer hij ze wil aansteken ziet hij dat hij zich in een coupé voor niet-rokers bevindt. Met tegenzin stopt hij de pijp in zijn jas. Dan kijkt hij door het venster. Het voorbijsnellende landschap vermoeit al vlug zijn ogen. Hij blijft dan maar voor zich uit zitten staren, terwijl hij af en toe naar de mooie meid tegenover hem zit te gluren. Deze heeft een tijdschrift uit haar tas genomen en is aan het lezen. Wanneer de verveling hem ondraaglijk wordt staat Michel recht, loopt door naar de gang, waar hij met zichtbaar genot zijn pijp begint te roken. Hij zuigt de rook diep in zijn longen, terwijl hij nadenkt over wat hem in Zaandam te wachten staat. Hij blijft een hele tijd op de gang. Als zijn pijp is opgerookt klopt hij de as uit tegen de hiel van zijn schoen. Dan keert hij naar zijn plaats terug.
'Het zal een warme dag worden' richt Denise het woord tot hem. Tevens ontdoet ze zich van haar korte jasje, als voelt ze de zonnestralen nu al in haar nek prikken.
'Ja, het wordt warm." beaamt Michel. Dan is het opnieuw stil. Na enige tijd richt de jonge vrouw hem opnieuw het woord:
'Bent u toerist? Of ga je naar Amsterdam voor zaken? Ik ga met vakantie.'
Michel begint zich al heel wat meer op zijn gemak te voelen en een gesprek met deze mooie, jonge en vlotte vrouw lokt hem wel. Met een brede glimlach antwoordt hij:
'Dan heb u meer geluk dan ik. Ik ben op weg naar Zaandam voor mijn werk. Zal ik mij even voorstellen: Michel Vandam, journalist en reporter bij de gewestelijke omroep Brabant van radio één. Ik moet naar Zaandam om van ter plaatse verslag uit te brengen over een zaak van gegijzelde schoolkinderen."
Denise toont duidelijk interesse. Dan spreekt Michel verder:
'Dus u gaat op vakantie! In Amsterdam? Weet u al in welk hotel u zult logeren? Bent u mevrouw of bent u nog juffrouw?'
Denise moet lachen. Licht geamuseerd antwoordt ze:
'Het is nog juffrouw. Ik ben nog steeds niet getrouwd. Noem me trouwens niet steeds mevrouw of juffrouw. Ik ben Denise. Zeg dus maar gewoon Denise. Mag ik u Michel noemen?"
Haar rustig gebabbel en haar ongekunstelde manier van doen vallen bij Michel in de smaak. Het geeft hem rust. Vrolijk zegt hij:
'Ja, noem me gerust bij mijn voornaam. Maar ik weet nog steeds niet waar u verblijven gaat.'
'Ah ja! Ik ga voor een tijdje inwonen bij een oude tante, even buiten Amsterdam. Het is in een heel klein dorpje, dat zelfs niet op een landkaart is terug te vinden. Mijn tante heeft daar een ouderwets landgoed. Ik heb mijn jeugd daar doorgebracht. Daar groeide ik op.'
Haar stem klinkt opgewekt en vrolijk.
'Bent u dan Nederlandse?' vraagt Michel verwonderd. Haar antwoord komt vlug:
'Helemaal niet. Ik verloor beide ouders toen ik nog kind was. Mijn tante heeft zich toen over mij ontfermd.'
feedback van andere lezers- hettie35
Een topdeel dit stuk,
groetjes Hettie
Julien_Maleur: dank je.
Julien - sproet
laat de rest ook maar komen, benieuwd!
:))
Julien_Maleur: Zal dat zeker doen. Dank voor appreciatie en fb
x JM - Jan_Stephorst
Veel aangenamer om te lezen dan de andere hoofdstukken. Net zoals Sproet ben ik benieuwd naar wat komen gaat. Succes!
Julien_Maleur: Dank je Jan.
groeten
JM - ERWEE
'Het zal een warme dag worden' richt Denise het woord tot hem.
Na enige tijd richt de jonge vrouw hem opnieuw het woord: => ik zou hier gewoon iets doen als; Even later zei de jonge vrouw ...
*hint* er zou nog een leuke limerick kunnen inzitten, zo met Jan Vandam en Zaandam
Julien_Maleur: Neem dit mee ter overweging
groeten
JM - henny
Hapt goed weg.
Julien_Maleur: Dank je
groetjes JM
|
