Volg ons op facebook
|
< terug
one-night stand met Braziliaanse straatmuzikant (5)
Hij was druk bezig met zijn hond. Een erg mooie, slanke……… (enige hulp van de lezer op dit punt wordt ten zeerste geapprecieerd, heb totaal geen verstand van honden, noot van de auteur) met een zwarte vacht zoals het haar van zijn baas. Die liet hem heen en weer stormen over het gras achter een tennisbal aan.
De hond draafde sierlijk als een racepaard. Ik vond het een mooi zicht, ook al had ik het doorgaans niet zo begrepen op honden. Op een bepaald moment kreeg het dier mij in de gaten, waarschijnlijk omdat het voelde dat ik staarde. Hij of zij wilde mijn richting uit lopen, maar een strak commando van het baasje riep hem een halt toe.
De jongen lachte naar mij en zijn lach vertolkte iets als: leuk dat je mijn hond leuk vindt, hij heeft soms zo zijn grillen, maar zoals ik kan zien heb je daar begrip voor, net als ik, het is tenslotte een hond.
Een enkele lach heeft de kracht om een heel leven te vertellen, bedacht ik, terwijl naast mij de muzikanten helemaal op dreef raakten. Hun jamsessie lokte uiteindelijk de aandacht van enkele voorbijgangers.
De meeste parkbezoekers gingen immers met een wijde boog om hen heen, blik strak voor zich uit gericht, wij Belgen, of bij uitbreiding, wij mensen, zijn sterk in de kunst van het negeren als we denken dat het ons uitkomt. Welk nut er school in het straal negeren van de enthousiaste muzikanten, ontging mij op dat moment echter volkomen.
Er waren er echter anderen die wel aangetrokken werden door de exotische ritmes. Het drietal kreeg om te beginnen gezelschap van een jongleur. Een jongeman met blond haar, op piekjes gezet met een kwak gel, die helaas van zo'n lage kwaliteit was dat die afschilferde net of er grijze sneeuw op zijn hoofd lag, plofte zijn rugzak in het gras, haalde vier rubberen balletjes te voorschijn en begon te jongleren.
Hij kon duidelijk aardig wat presteren met die dingetjes, maar hij overschatte zichzelf lichtelijk toen hij onder zijn balkunstjes door ook nog eens wilde dansen op de sambageluiden van het Latino drietal. Hij droeg een korte kakibroek, ook al weer een onbegrijpelijk keuze wat mij betreft, want hij had een soort eczeem op zijn beide kuiten, grote witte vlekken met een rode rand. Je zou denken dat iemand met zo'n aandoening voor een lange broek zou opteren, nou hij dus niet.
Van gezicht was hij niet lelijk, maar zijn blik straalde zo iets dommigs uit, vooral dan wat sociale intelligentie betrof -hij kon vast wel hoofdrekenen of iets dergelijks -maakte dat hij volslagen onaantrekkelijk was in mijn ogen.
Toen het drietal -dat ik om de een of andere reden in mijn gedachten al 'Xavier and his promiscuous Lambada's' gedoopt had- eventjes stil viel na een intensieve sessie, liet Juggling Skin Disease prompt zijn rubberen balletjes vallen en klapte hij in zijn handen.
Ik draaide wild met mijn ogen en dacht: geise uitslover dat je daar bent, want hij had duidelijk op dit moment gewacht. Eczeemshort wilde wat graag contact leggen met wat hij vast beschouwde als verwante zielen. 'Xavier and his promiscuous Lambada's' was echter niet zo happig op een eventuele samenwerking.
feedback van andere lezers- Liesje
met de hond kan ik je niet helpen, maar de rest van het verhaal volg ik met plezier... ik heb wel een beetje medelijden met de jongleur hier... ocharme den duts ;-)
pisatelj: mijn hoofdpersonage is niet altijd even lief voor haar medemens, al vast niet in haar gedachten :-) - Feniks
Onderhoudend geschreven, met ook voor pittige details.
Geldt ook voor de delen die hieraan vooraf gingen.
pisatelj: merci! - sproet
een schilder kan zonder moeite het geschrevene neerborstelen. knappe sfeerzetting. :))
pisatelj: ik schrijf graag op deze manier, wist eigenlijk niet dat ik in een andere stijl schreef dan anders tot jij het zei,
groeten,
William - Mistaker
Zwarte labrador? Maar ik ben ook niet bepaald een hondenkenner...
Erg graag gelezen weer!
Ik vond die Sunshine KC hier al totaal niet passen maar had de link met Cobain niet gelegd. Ach ik heb griep, dat is een mooi excuus ;-)
Beroemde Weegschaal JL komt zijdelings voor in Fout behang 44...
G
pisatelj: aha, reden te meer om aflevering 44 eens te gaan lezen, merci voor de tip :-)
Zwarte Labrador, was ook mijn eerste gedacht, kdenk dat het dat zal worden, verder bijna geen honden kennende...
Pisatelj - Klaver4
ik ben achterstand aan het inhalen, al is het met mijn nachtkijkers...;o)
van honden ken ik alleen de border-'line' collie en de soortnaam van dees die mij gebeten hebben dus denk nie dat ik u kan helpen
leest weeral zeer prettig en de beschrijvingen mogen er zijn, en remmen het verhaal tot nu toe niet (al heb ik donkerbruin vermoeden dat het beschrijvende echt wel uw ding is)
gr
klaver4
pisatelj: dank u zeer voor deze nachtelijke feedback
normaal schrijf ik zo beschrijvend niet, denk ik
maar mijn schrijversschap staat dan ook in zijn/haar kinderschoenen
Groeten,
Pisatelj alias vetzak
|
