Volg ons op facebook
|
< terug
poolen met een niet-prooi, een vriendin of hoe heet dat?
's Avonds wil ik mijn oververhitte zenuwen kalmeren. Ik ga poolen met Eva, die ene meid, op Marissa en mijn beste vriendin na, die ik niet probeer te versieren. Haar zou ik alles kunnen zeggen. Dan riskeer ik misschien dat ze van me kotst en mij alleen achter laat bij de pooltafel, maar het kan ook dat ze luistert.
Raad kan ik niet verwachten. Welke raad kan ze me anders geven dan dat ik volwassen moet worden en ophouden met al die onzin? In mijn hoofd flitst alle smerigheid voorbij die ik haar graag zou vertellen, in de hoop dat dit normale meisje zegt dat ik ook normaal ben, dat ze mij een uitweg toont uit deze situatie. Ik verwacht redding van een achttienjarige.
Het gaat echter grondig mis nog voor ik één persoonlijk detail gelost heb. De openingssituatie ligt op tafel. Alle ballen mooi in de driehoek. Ik neem die zwarte plastic driehoek weg. Zij schiet open. Dit is de tweede keer dat ze pool speelt. Ik zeg dat ze flink hard moet stampen. Ze voert mijn commando net iets te enthousiast uit. De witte bal wipt over de rand van de tafel en raakt mij aan hoge snelheid net tussen mijn ogen.
De slag velt mij. Ik val op de grond. In mijn verdwaasd hoofd trekt iemand de sluizen open. Tranen wellen op in mijn ooghoeken. Ik wil mijn ogen gauw droog wrijven, maar ik krijg te maken met een stortvloed. Beschaamd en vol woede tegenover het leven, kruip ik onder de pooltafel.
'Heb ik je pijn gedaan?, hoor ik van boven. Ik antwoord niet. Met mijn handen stevig voor mijn ogen geklemd lig ik op mijn buik. Ze bukt zich. 'Zoek je iets?, vraagt ze. Ik schud van nee. Ze wil dat ik van onder de pooltafel kom. De mensen kijken. Ik weiger.
Als ik me als kind slecht voelde, kroop ik ook onder tafel. Daar weende ik, waar niemand het zag. Eva blijft gebukt naast de pooltafel zitten. 'Ben je aan het wenen?', vraagt ze uiteindelijk. Ik voel dat ze zich oprecht zorgen maakt. Ik apprecieer haar bezorgdheid, maar ik kan geen woord uitbrengen.
De uitbater heeft ondertussen geraden dat er iets niet pluis is. 'Wat doet hij onder die tafel?, vraagt hij aan Eva. 'Geen idee. Hij is per ongeluk geraakt door een bal.' 'Waar dan?' Schattige Eva klinkt bezorgd. 'Recht op zijn hoofd.' De uitbater klinkt bepaald niet schattig. 'Zo hard?'
'Ik weet het niet. Het leek wel hard, ja.' Hij richt zich tot mij. 'Hey, kun je staan?' Ik bijt op mijn tong. Waarom kunnen ze me niet met rust laten? Straks gaat het heus beter. Als ze mij nou maar even met rust lieten. 'Daar kan hij in elk geval niet blijven liggen. Bloedt hij?'
'Nee, dat denk ik niet.' De uitbater klinkt opeens een stuk bozer als hij vraagt: 'Zit je vriend aan de drugs?' Eva, de schat, oprecht geshockeerd: 'Dat zou mij verwonderen.' De uitbater haalt er personeel bij. Twee paar handen sleuren me aan mijn benen vanonder de tafel. Eerst gaat het moeizaam, ik bied stevig weerwerk. Uiteindelijk lukt het hen. Ze trekken me recht. Ik ben een vod in hun handen.
De uitbater kijkt me onderzoekend aan. 'Waar heeft die bal hem geraakt?' Eva komt met een zakdoek aangelopen, geen idee wat ze daar mee wil bereiken, ze dept mijn voorhoofd en zegt: 'Tussen zijn ogen.' De verveelde uitbater trekt zijn schouders op. 'Ik zie niets. Hoeveel vingers toon ik?' Zeer tegen mijn zin en apatisch antwoord ik 'twee'.
Ik weet dat ik me moet herpakken. Het is geen doen zo. 'Kun je op je benen staan?' De stem van de uitbater klinkt nog steeds achterdochtig. 'Ja, het gaat wel', zeg ik zo rustig mogelijk, 'ik was alleen even de kluts kwijt.' Met een blik die zegt: 'we houden je in de gaten, vuile junk' laten ze ons terug alleen.
Eva kijkt me aan met grote ogen en zet een nieuw depoffensief in met haar zakdoekje.Als ze mijn neus passeert, snuif ik er de geur van op. Het ruikt naar maagdelijk meisje. 'Ben je zeker dat het gaat? Wil je liever weg?' Ik knik.
We betalen en gaan naar mijn kot. Als we de poolbar verlaten, hoor ik de uitbater zeggen: 'Die zit fameus onder de dope.Dat krijg je dan met een hele generatie die ma en pa afroomt zonder een poot uit te steken, dat verweekt' Zijn vaste tooghanger bevestigt.
Wat hij denkt, laat me koud. Eva loopt naast me. Ze zegt niets. Ik lijk inderdaad een drugsverslaafde op jaren. We komen aan bij mijn kot, ze gaat mee binnen. 'Als ik iets kan doen, moet je het zeggen. Ik voel me echt een beetje schuldig.'
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- feniks
Zo'n vriendin, heet dat dan een 'doorstoot' ?
pisatelj: :-)
blijkt misschien nog in het vervolg :-) - Mistaker
Een niet-prooi, mooie omschrijving!
Wat de fb van Feniks betreft: ik ontdek niks vrouwonvriendelijks in jouw verhalen, integendeel zelfs.
In Fout behang aflevering 49 heb ik een songtekst gebruikt uit een nummer dat volgens mij ook op het repertoire van Nirvana staat. Maar niet dat ik daar erg in thuis ben.
G
pisatelj: ok, zodoende heb je de garantie dat ik die aflevering aandachtig doorneem :-)
ik zie mezelf ook niet als vrouwonvriendelijk, verre van zelfs
Groeten,
Pisatelj - sproet
niet lachen met de commentaar.
ik moet denken aan een klein jongetje dat om zijn mama roept. vermits mama er niet is, mag niet-prooi( het ruikt naar maagdelijk meisje)de troost verzorgen.
ik heb het voor de fun tweemaal gelezen, knap weergegeven stukje!
liefs, sproet
pisatelj: geheel correct, hoofdpersonage is een moederskindje, eeuwig op zoek naar de zelfde hoeveelheid affectie die zijn moeder hem schonk.
kus,
Pisatelj - lief
volgens heb jij die biljartbal gekopt Pisatelj, je vertelt de halve waarheid!
ben benieuwd...
liefs
pisatelj: :-)
wie zegt dat ik samenval met dit ik-personage? :-) - Klaver4
mooi verhaal, goed grappig bij momenten ook!
en ik die dacht dat bij adam en eva een appel hoorde...
ps: niet-prooi; sterk scheldwoord om tegen een vrouw te zeggen !
ik ga dat eens uittesten zie, allez, toch ergens waar geen biljarttafel staat.
groeten
klaver4
pisatelj: hehe
ja, had het zo niet gezien, maar als scheldwoord kan het wel tellen :-)
is extract uit roman die zo ongeveer af is, hoop dat die iets wordt en op zijn minst gepubliceerd raakt
kga er nog wat aan sleutelen, de nacht is jong :-)
groeten
Pisatelj - Liesje
héhé, wat een poolbal of een niet-prooi te weeg kan brengen... leuk om de jager ook eens als fragiel te ervaren!
pisatelj: ik ben helemaaaal geen fan van macho's, vandaar dit personage misschien?
Pisatelj
|
