|
< terug
De scheiding (18)
Deze laatste laat zich inderdaad niet onbetuigd. Zijn stem klinkt als de gesel van God als hij spreekt:
'Inderdaad! Deze vrouw heeft gelijk. Het is ongehoord dat wij tegen onze wil moeten mee kijken naar zo een viezigheid. Als u het niet kunt laten om naar pornografie te kijken, doe dat dan bij u thuis, maar niet in het publiek. U zou trouwens beter aan uw zielenheil denken.'
Michel houdt zich buiten dit gebeuren. Hij vindt de hele scène uiterst amusant, zelfs inspirerend voor een column in de krant, waaraan hij sporadisch meewerkt. Nieuwsgierig wacht hij op de reactie van de heer om wie alles te doen is. Deze, zonder de rood aangelopen pastoor ook maar een blik te gunnen, wendt zich tot de zwangere vrouw:
'Weet, mevrouw, dat ik mij nooit aan dergelijke brochures verlustig. Ik moet ze echter inzien voor mijn werk. Dat kan echter niet alleen op mijn kantoor, omdat ik te veel werk heb en te weinig tijd. Het spijt mij als ik u in verlegenheid bracht met deze foto's. Ik doe u echter opmerken dat ik u niet heb verplicht om mee te kijken, net zo min als iemand anders hier. Bovendien getuigt uw gedrag van ongezonde nieuwsgierigheid en een slechte opvoeding. Het is trouwens onbeleefd om over de schouder van je buurman mee te lezen. Noch u, noch die persoon met zijn dikke sigaar, werden uitgenodigd om mij te zitten beloeren.'
Terwijl de man spreekt wordt de vrouw eerst wit als een lijk, dan hoogrood. Ze weet niet wat te antwoorden. Michel geniet van deze repliek. Het heerschap laat zich dus helemaal niet doen en hij is nieuwsgierig naar wat nu komen zal. De pastoor, met rode kop, komt zijn bondgenote met krakende stem te hulp:
'Wie ben jij dat je zo tot ons durft te spreken? Je ziet toch dat ik pastoor ben. En deze dame is een deugdzame reizigster. Hoe durf je? Bovendien begrijp ik niet waarom je zo iets voor je werk moet bekijken.'
De netgeklede heer staat nu recht. Hij stopt de brochure in zijn boekentas van Cartier, maakt een lichte buiging voor de pastoor en spreekt:
'Mag ik mezelf voorstellen? Mijn naam is Lodewijk van Praatgrage. Ik ben magistraat in de rechtbank van eerste Aanleg in Utrecht. Ik moet deze brochures bekijken om te kunnen oordelen of het strafbare pornografie betreft. Het kost me heel wat tijd en ik vind het zeker geen prettige bezigheid. Maar ook dat wordt men gewoon.'
Het horen van het ambt van het te vlug veroordeelde heerschap brengt een heel tumult teweeg. Geen van de aanwezigen had een hooggeplaatste magistraat verwacht in een coupé van tweede klasse. Hakkelend en zoekend naar haar woorden probeert de vrouw zich te verontschuldigen en zegt:
'Aangenaam kennis te maken. Vergeef me mijn voorbarige en ongepaste conclusies. Ik kon natuurlijk niet weten dat u…De jongste tijd ziet men zo veel van die vunzige rommel. Ik ben voorzitster van een vrouwenbond die strijdt tegen het misbruik van het vrouwelijke lichaam in film, reclame en dergelijke. U kunt dus begrijpen…'
feedback van andere lezers- sproet
mooi stukje, goed weergegeven;
liefs, sproet :-)
Julien_Maleur: Dank je Sproet
groeten
JM - pisatelj
volledig eens met Sproet!
Groeten,
Pisatelj
Julien_Maleur: Bedankt voor appreciaite en fb, Pisatelj. Ik laat het vervolg ook nog volgen.
groeten
JM - ERWEE
als het vorige deel een aanzet is, dan is dit deel zeker een prima afwerking van de scene
Julien_Maleur: blij met je appreciatie.
groeten
JM - henny
Zo zie je maar! :D
Julien_Maleur: groetjes
JM - Magdalena
schitterende wending op het vorige!
XXX
Julien_Maleur: Blij met je fb.
Groetjes
JM - hettie35
Weer een pracht stuk heb je hier geschreven.
Groetjes Hettie
Julien_Maleur: Doet me plezier dat mijn boek u boeit.
JM
|
