|
< terug
Sinterklaas
Miranda ging met haar drie kinderen kijken naar de etalages. De winkels zagen er zo mooi uit in deze dagen. Het was kerstperiode, 6 december. Vandaag was het Sinterklaas, maar de kerstversieringen waren al aangebracht in de winkels. Ze genoten van al het moois dat in de etalages lag. Het was prachtig en ademde een speciale sfeer uit. Om die spullen zelf te kopen had Miranda spijtig genoeg geen geld. Het ergste vondt ze dat Sinterklaas zelfs niets kon brengen voor de kinderen, de oudste was zeven en de jongste vijf. Ze had zelfs niet het geld voor een snoepje voor hen. Dat knaagde wel aan haar.
De kinderen gaven hun ogen de kost, maar begrepen niet waarom de Sint niet bij de arme kinderen kwam. Dat was toch niet helemaal eerlijk en stout waren ze helemaal niet geweest. Ze snapten er niks van. Ze hadden het al verschillende keren aan hun mama gevraagd maar die kon ook niet echt antwoorden. Miranda had een zware tegenslag gehad met de zaak van haar man. Dit had hun al hun spaarcenten gekost en een berg schulden achtergelaten.
Plots kreeg Steven, de oudste van de drie kinderen een oude dame in het oog. Ze lag op de grond tussen een hele hoop sinaasappels. Ze was gevallen over de stoeprand met die zware zakken in haar handen. Hij riep op Miranda en samen met de twee kleintjes liepen ze snel naar het oude vrouwtje. Ze hielpen haar recht en vroegen of ze een dokter moesten halen. Het dametje zei hen dat het allemaal wel meeviel maar dat ze heel blij was met de hulp die ze van hen had gekregen. Het vrouwtje zei dat ze zelf geen kinderen had en dat ze aan de kinderen van Miranda toch iets wou geven omdat ze allemaal zo lief voor haar waren.
Miranda vond dit niet echt een goed idee, het was toch maar normaal dat ze haar hielpen. Maar het dametje bleef aandringen en ze gaf ieder kind vijf euro. De kinderen waren ontzettend blij met dit geschenk. De dame kon het ook niet laten om ze een grote zak sinaasappels te geven voor thuis. Ze zijn van de sint zei ze. De kinderen waren door het dolle heen en namen opgewekt afscheid van het vrouwtje. Ze draaiden zich om richting huis en deden enkele stappen. Steven kon het niet laten om het vrouwtje nog eens te bedanken en draaide zich terug om.
Maar hij zag niets meer, de dame was verdwenen. Het leek alsof ze in rook was opgegaan. Hoe kon dit nu gebeuren? Wat een rare dag. Toen ze er thuis over napraten wisten ze wat er gebeurt was, waarschijnlijk was die dame Sinterklaas in een andere gedaante. Ze hadden voor het eerst in hun leven Sinterklaasgeschenken gekregen. Miranda weende die nacht zichzelf in slaap, maar niet van droefenis. Ze was zo blij met deze engel, deze Sint, deze geweldige dame. Waar ze gebleven was wist ze niet maar ze wist wel dat de hemel bestond, en dat deze niet in de grote dingen verscholen lag.
feedback van andere lezers- bigietie
Nu weet ik ook wie sinterklaas is een man die zich verkleed als oude grijsaard met een baard om kinderen gelukkig te zien.Vroeger wist ik niet beter dan blij te zijn met sinterklaas-ja weer geschenkjes.
Maar even bij stilstaan.Ergens ver of dichtbij zijn er kinderen en zelfs mensen die niet weten wie Sinterklaas eigenlijk is.
Etienne big ietie
otiske: Zo is het, het speciale is dat dit verhaal mij ooit verteld is door iemand die ik hier Miranda noem. Groetjes. - Liesje
graag gelezen - hoopvolle tekst die liefde weerspiegelt - ook voor mij zit het geloof niet in grote, maar in kleine dingen!
otiske: Prachtig Liesje dat is een goed begin voor een mooiere wereld, groetjes. - Klaver4
het sprookjesseizoen is hier precies aangebroken !
als uit een film!
mooi en ontroerend
gr
klaver4
otiske: Prachtig die sprookjes, vooral als mensen ook de achterliggende gedachten kennen. Denk maar aan sneeuwitje en haar boze stiefmoeder, geeft ze niet een beetje de goede en slechte kanten van onze persoon aan? Groetjes;-)
|
