< terug
Peperkoeken huisje
Ik zie het nu voor de eerste keer allemaal, het huisje van mijn buurman Fred valt letterlijk uit mekaar, de voegen hebben reeds jaren geleden de geest gegeven en liggen op een hoopje achteraan het huis, de hengsels van de houten luiken hangen als bewijzen wat scheefgezakt zielig en doorgeroest, de luiken zijn reeds jaren geleden als brandhout opgestookt. Zijn reisduiven beschouwen zijn peperkoeken huisje als hun oriëntatiepunt als ze terugkeren van hun reizen waar hij zijn pensioentje aan verspeeld.
Het gras heeft zijn eens zo mooie tuintje overwoekerd en staat kniehoog met de weelderigste bloemen en distels die je maar kan indenken. Hij lijkt zich te schamen als ik het huisje sta te bekijken en vraagt me of hij nu echt in een krot woont..
De ondergaande zon kleurt zijn achtergevel zachtrood en een verloren gevlogen duif blijft rond het huis cirkelen.
Weldra zal hij er niet meer zijn en zal er een bulldozer ten tonele verschijnen en alles hier met de grond gelijk maken, alle mysteries en verhalen rond dit peperkoeken huisje met zich meenemend. Op het houten bankje voor zijn huis doet hij nogmaals en voor de zoveelste keer hetzelfde verhaal over zijn drie zussen en moeder met wie hij hier altijd heeft samengeleefd, ik laat hem rustig zijn ding doen en gebaar dat ik verwonderd ben om dit verhaal te horen ook al ken ik het bijna uit mijn hoofd. Er is die opvallende scherpe geest en toch begint hij zijn verhalen telkens weer opnieuw. Diep zuchtend om wat geweest is rolt hij nog een laatste sigaret voor hij zich terugtrekt in zijn huisje en me een goede nachtrust toewenst, ik keer tevreden terug zoals ze zeggen en kijk nog eens om, wetende dat ik hier weldra zonder hem zal verder moeten. Een merel zingt nog snel zijn laatste liedje voor de opvallende stilte terugkeert en de nacht zijn intrede doet.
feedback van andere lezers- Liesje
brengt voor mij een herinnering even terug tot leven... als kleine meisje kende ik zo'n man uit een peperkoekenhuisje en was altijd gefascineerd door zijn verhalen... graag gelezen! roggemanj: Heel erg bedankt Liesje voor je reactie op mijn verhaal van buurman Fred :-)) - sproet
nog net geen nostalgie, mooie sfeer weergeving.
liefs, sproet :-) roggemanj: Thanks voor je feedback Sproet - chris
dat pannekoeke huisje hé mijn grootouders woonde in zo een lodder nu schrijf ik verhalen van dat huis , al zo een huis kon vertellen dat heeft veel mee gemaakt en gezien
tof chris roggemanj: Bedankt Chris
|