Volg ons op facebook
|
< terug
De onwaarschijnlijke zoektocht (V)
Bij het intakegesprek bij Oscar, de psycholoog, had deze hem na zijn korte schets van het weerkerend probleem aanhoord te hebben, kordaat en zeer direct gevraagd of er in zijn arsenaal aan jeugdherinneringen misschien bepaalde periodes waren met zwarte vlekken en hij had hem de schoolse opdracht meegegeven daar even over na te denken tegen de volgende afspraak. Deze assertieve tussenkomst verraste hem, maar voelde aan als een lang gezochte wegwijzer in een onmetelijk, verlaten bos.
Een kleine maar moeilijke sessie op een bankje in het Brugse Graaf Visartpark
(waar hij als kind elke dag ging voetballen; deze locatie zou misschien iets meer losmaken had hij gedacht), met als enig gezelschap de verschraalde kartonnen doos met de weinige jeugdfoto's die hij had, herinnerden hem al snel - meer afgelijnd als voorheen - aan het feit dat hij ergens van één welbepaalde zomer rond zijn vijfde, zesde - of was het zijn zevende ? - totaal geen enkele herinnering terugvond in zijn grabbelton. Er zát dus effectief ergens een zwart - zwart leek hem eigenlijk geen geschikte kleur - gat. Dat daar misschien iets achter zat, leek hem inderdaad zeer plausibel, het joeg hem zelfs instinctmatig schrik aan. Vreemd dat hij daar zelf nooit iets mee had aangevangen. Uit reflex passeerden plots alle nonkels, tantes en vaag onbekende gezichten uit zijn ver verleden de revue, maar bij geen enkel kreeg hij een akelig gevoel, troostte hij zich al snel. Deze witte vlek in zijn nochtans ijzersterk en beproefd geheugen moest vast iets anders verbergen. Die eerste - uit reflex - gekozen piste was te evident in deze tijden en klopte totaal niet met hét gevoel. Maar de opdracht op zich was duidelijk een goed begin. Dit was iets concreets, dit leek ergens toe te zullen leiden! Eindelijk!
Hij had nog diezelfde dag zijn volgende afspraak met Oscar een week vervroegd, curieus als hij was naar wat dit zou opbrengen. Toen hij de opbrengst van zijn strooptocht door zijn verleden - te weten een blanco zomer ergens zo'n vijf- à zevenendertig jaar geleden - deelde met Oscar, had deze een aantal associatietechnieken op hem losgelaten, na eerst wat extra informatie gesolliciteerd te hebben over zijn jeugd, in het bijzonder dan over zijn ouders. Die eerste techniek had echter voor geen centimeter succes. De verloren zomer bleek witter dan wit gewassen. 1-0 voor Dash, dacht hij. Oscar vergoelijkte echter dat hij ook niet veel resultaat had verwacht van dit probeersel, maar hij zag zich verplicht het te proberen. Oscar gaf meteen en onaangedaan mee dat een hypnosebehandeling met poging tot regressie hier de enige optie was. Hij moest even slikken, kreeg het beklemd. Met vreemden graven naar zaken die hij blijkbaar voor zichzelf al die tijd verborgen had gehouden, gaf hem het gevoel een inbraak te plegen samen met de politie. Het uitzicht op een doorbraak trok hem evenwel in geen tijd over de streep.
feedback van andere lezers- sproet
benieuwd naar wat bovenkomt!
liefs, sproet :-)
Klaver4: dat is voor heel binnenkort, 't is soort kortverhaal eigenlijk dat ik er hier van maak, dus...
(alhoewel ik eigenlijk van plan ben dit in een langer verhaal te veranderen nadien, afhankelijk van hoe het hier beoordeeld wordt)
liefs
Klaver4 - Mistaker
Ik blijf het graag lezen!
Liefs,
Greta
Klaver4: Thx dat je trouw blijft volgen ! en ik blijf dat van u ook volgen, mr moet daar mee oppassen 's avonds, want voor ik het weet zit ik een kot in de nacht nog aan mijn pc :o)
Liefs
klaver4 - minimal
hihi, 1/0 voor dash en nog veel leuke dingen hierin gevonden de grabbelton en inbraak samen met de politie, knap gevonden!
baai
Klaver4: thx mini ! weet ge, is toch zwoegen zenne merk ik, in dat kader psy-patiënt niet zo veel ruimte om echt vrij te schrijven, zal blij zijn als ik terug op mijn door toeristen belaagd terras aanbelandt in het verhaal
liefs
klaver4 - Francis
Psychologen en psychiaters zijn zelf zo gek als de wiedewestpestpleuris. De ene dag zeiden ze dat ik een "zeer intelligente seriemoordenaar" was en een dag later vroegen ze me of ik in de Boumanstichting wilde komen werken..
Klaver4: Volgens mij is dat een vereiste om een goeie psy te zijn eigenlijk!
Ha, ze hadden niet gezien dat gij schizofreen zijt ! ;o)
thx om te lezen hé !
grz mate
klaver4 - matahari
Nog spannender
liefs matahari
Klaver4: nog blijer om dat te horen :o) :o)
liefs
klaver4 - killea
I'm on the edge of my seat!
xx
j
Klaver4: haha; thx June !
xx
dicky - Vansion
een inbraak plegen samen met de politie
dat ga ik onthouden als puike omschrijving voor een heel specifiek gevoel!
Klaver4: thx Vansion om dit hier te komen lezen!
Was zowat de beste omschrijving die in me opkwam :o)
klaver4
|
