writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Noorderzon (3)

door Lazey

De volle maan stond hoog aan de hemel, en de jonge vrouw warmde zich voor de open haard.
Haar groene ogen weerspiegelden hele oceanen. Ze vroeg aan hem wat aarzelend:"liefste wie zijn toch die twee voorouders die aan de muur van de living hangen?".

De man die tegenover haar zat, wist zo gauw geen woord uit te brengen, en dacht diep na.
" Het zijn je grootouders liefste, toch zeker een eeuw geleden ".
Haar ogen werden nog groter, en ze werd erg nieuwsgierig naar hun verleden.
" Kijk, het was zo, begon hij, en met glinsterende ogen luisterde ze naar het hele verhaal.

Oei een duister verleden en een liefdes-affaire, spannend was dat, dacht ze onwillekeurig.
Ongeduldig bewoog ze haar voeten op en neer.
" Ach, dat was een hele tijd geleden," antwoordde zij, ", zullen we dan maar naar bed gaan?

De nachtlampen gingen aan, en het werd donker en stil in het oude kasteel. De krekels waren nu stil, en de dieren in de stallen sliepen allemaal. De bedienden in de andere kamers ook.
Ze maakten zich klaar voor de nacht, en Ann borstelde haar haren, het goudblonde haar schitterde
vroeger, maar was nu dof.
Toen ze in bed lagen, dacht ze naast haar bed een gestalte te ontwaren. Er kwam een kleine windvlaag, en ze kreeg het koud. Het was alsof een stem in het donker duidelijk hoorbaar haar naam riep.
Anna, Anna, klonk het.

De volgende morgen, zei ze tegen haar echtgenoot wat ze gehoord had.
" Je zult wel een nare droom hebben gehad vrouw, " misschien," zei ze, en het gesprek was meteen afgelopen.
Mijn gedachten zijn de laatste tijd zo zeldzaam dacht zij plots, net alsof ik meer zin heb gekregen in sex.

De halklok sloeg vijf in de morgen, de geluiden drongen door tot de slaapkamers boven.

" Mijn hemel Ann wat is er, voel je je niet goed?". Hij streelde teder over haar naakte huid, en maakte kringetjes boven haar navel. Haar ogen leken nog meer te schitteren dan ooit.
De liefdesroes vervulde haar, en met kracht verleidde zij hem wanneer ze maar kon.
Hij voelde hoe hartstochtelijk zij hem liefhad.
Een sterke hartstocht, die hij nooit van een vrouw verwacht had, overheerste hem.
" Liefste ik hou zoveel van jou, kus me nu," en haar stem was rauw van emotie.

Toch bemerkte hij eigenaardige dingen, maar zweeg erover, omdat het hem onbelangrijk leek.
De uiterlijke veranderingen, bijvoorbeeld. Ze droeg haar haar normaal vrij en lang, nu had ze het in een knoet gedraaid, en met een speld opgestoken.
Het was gemakkelijker zei ze.
Mijn hemel, was er iets aan haar, dat niet veranderde?

" Mijn liefste kom je?". hoorde ze opeens midden in de nacht in haar oor fluisteren.
" Ik zou je heel graag iets willen laten zien ".
Ze stond op, en wilde iets aantrekken, maar hij troonde haar, half aangekleed, toch mee naar de keuken.
Ze wist wist niet wat er ging gebeuren, en deed wat hij wou. De nacht was bezaaid met flonkerende sterren. Het was windstil.

De knappe man veranderde in het schijnsel van de maan, in een bloeddorstig monster.
" Ik verlang zo naar je ". hij sprak zijn woorden zorgvuldig uit, en opeens kwamen uit zijn mond twee enorme kromme hoektanden.
Zij kreeg het koud, en wilde vluchten uit deze onverwachte gruwel-nacht, maar met een stap was hij bij haar, het bloed suisde in haar aderen, toen hij haar een flinke beet in de hals gaf.


 

feedback van andere lezers

  • Liesje
    brrr... ik hoop dat ik nooit zo'n nachtelijk monster ontmoet!
    Lazey: goed, dat is dan okay met mij, ik namelijk ook niet...,merci voor het lezen!
  • Magdalena
    Boeiend verhaal!Ik ben benieuwd naar het vervolg.

    De kleine, maar systematische foutjes in je gebruik van aanhalingstekens, komma's en punten, stoort mij wel tijdens het lezen. Ook het gebruik van ... waar ik liever . zou zien.
    Ik ben geen leerkacht Nederlands, maar, ik zou doodgraag deze tekst in handen krijgen, verbeteren en opnieuw hier zetten.

    Voor mij doen die details af aan de kracht van het verhaal, omdat mijn gedachten daaraan haperen, corrigeren en ik dan pas verder lees.

    Veel liefs,
    Magdalena
    Lazey: okay, ik weet, ik ben niet perfekt, en daarom laat ik ze liever weg.
    maar helaas gaat dat niet.
    ik aanvaard wel je kritische opmerking als zodanig, en als je wilt corrigeren is dat prima.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .