Volg ons op facebook
|
< terug
De onwaarschijnlijke zoektocht (VI)
'En heeft mijn vreemde patiënt wat goed geslapen deze nacht?', opende Oscar vrolijk kijkend toen hij hem wat beduusd en verfrommeld aantrof in de wachtzaal. 'Toch die twee volle uur deze namiddag, mijn klavier staat nog in mijn rechterwang gegraveerd', repliceerde hij, duwde zich met zijn beide ploffende handen op zijn dijbenen recht en slofte achter Oscar mee naar diens praktijk. De overdreven synthetische limoengeur komend van het toilet vlak naast de wachtzaal bleef deze keer in zijn neus hangen wat hij niet erg vond, nu hij het altijd wat muf ruiken vond in Oscar's bureau.
Oscar had versterking opgetrommeld, 'Voor als het fout loopt, wat vast niet zal gebeuren. Heb dat nog maar drie keer voorgehad'. Zijn zenuwen kalmeerden enigszins toen Oscar uitlegde dat de dame in kwestie doctores was en in voorkomend geval een inspuiting diende toe te dienen indien uit de moordkuil een baarlijk monster tevoorschijn zou klauteren dat het "ik" niet meer via suggestie uit de hypnose liet komen. Die drie keren waren gruwelijke incestverhalen geweest, had Oscar gezegd, en dat, voelde hij al, zou hier niet het geval zijn.
Hij deed zijn schoenen uit, ging comfortabel liggen op de chaise-longue, geflankeerd door Oscar op een Chesterfield stoel, en begon zijn ademhaling te vertragen zoals geïnstrueerd, sloot vervolgens zijn ogen en voelde na geen tijd zijn hartslag drastisch vertragen, terwijl Oscar zacht maar volstrekt monotoon was beginnen praten, op het ritme van zijn hartslag die hij volgde, vinger aan de pols. Hij voelde iets onaantastbaar hem stevig warm omhullen en uit het bewuste wegtrekken, onweerstaanbaar, de zalige reflex om de ogen te sluiten bij een wasbeurt bij de kapper, maar dan in viervoud.
Alles werd immaterieel, hij was nergens meer… en overal. Hij was op de hypnotische operatietafel aanbeland. Hij was volstrekt onderbewustzijn, op Oscar's werkblad, weerloos geserveerd.
feedback van andere lezers- Magdalena
Jij kent dat! :):):)
héél boeiend geschreven. Ik geniet van de humor!
Magdalena.
Klaver4: hihi, een beetje maar eigenlijk niet! Maar ik heb scherpe kijkende ogen, goedluisterende oren en wil ook geen onzin verkopen :o)!
En humor is idd mijn ding, heeft een vriendin van mij al herkend en ze heeft overschot van gelijk. Is voor mij ook compliment naar de andere serieuzere zaken, want als niet de twee, dan is er wat mij betreft geen evenwicht. Klaar ! (trek tegenwoordig veel op met Nederlanders hihi - Hup Oranje, die overigens dikke pluim verdienen, dit geheel en volledig terzijde..:o)
En dat van die humor, draait wat mij betreft bovenalles om jezelf en anderen kunnen relativeren; uiteindelijk zijn we allemaal simpele biologisch gestuurde beestjes, met een laag cultuur op, een soort culturele zonnebril, bij de ene al gemakkelijker afgezet als de ander! En al wie anders beweert, wil ik wel eens mee discussieren!
thx voor het mooie compliment Magdalena!!!
xx
klaver4 - sproet
er gebeurt nog niets, maar de sfeeromschrijving is aanschouwelijk aangebracht. ik ruik zo de duffe wc-geur en ik haalde mijn neus op.
wacht op vervolg...
liefs, sproet :-)
Klaver4: blij te horen dat het toch aanschouwelijk is terwijl er niets gebeurt
Liefs
klaver4 - minimal
ik vind het interieur wel fijn, de chesterfield en de chaise-longue, klinkt heerlijk
mini
Klaver4: ja hé, is nogal iet anders dan waar ik ga...:o)
liefs
klaver4 - Mistaker
Deze had ik wel gelezen maar nog geen commentaar gegeven.
Alsnog, dus!
Liefs,
Greta
Klaver4: aha, thx om te blijven volgen hé. ik zit eigenlijk te wachten tot ik in mijn verhaal terug op het terras geraak want is toch effe spartelen in item psy-patiënt, want is ook nie oneindig, de verhaalmogelijkheden daar!
Liefs
klaver4 - Francis
Heel erg goed ingeleefd.
Alsof je zelf psychiater en/of patiënt bent.
Gr Frans
Klaver4: als ik eerlijk ben, beetje psychiater, meer patiënt...;o)
grz
dicky - matahari
Volle overgave, whaw wat een vertrouwen.
liefs matahari
Klaver4: als het op vertrouwen aankomt, dan kan ik mij gerust smijten! Soms wel eens met de bek tegen den beton, maar beter dat dan continu met een valhelm oplopen, niet ? ;o)
liefs
klaver4 - killea
Personally, this is a really scary thing to do. Your writing is so good it makes me uncomfortable!
xx
j
Klaver4: Me myself, haven't done anything of suchs sorts.
thanks for your praise!!
xx
Dicky - Vansion
zesde stukie
en naar mijn gevoel het beste tot nu toe
(al zullen velen het daar niet mee eens zijn, omdat ze lectuur consumeren als chips - en ik heb graag patatten - oude pattaten -evenwel nog kauwbaar)
ik weet niet zeker wat hier zo goed is
ik vermoed de mix van ironie en (hahahaha lach niet ajb want ik méén het) fysische (i.e. taalkundige ... (ritme/klank)) echtheid
aughhhrfsrrr
doedegijda bewust?
winkkkkkkk
Klaver4: thanks om deze te komen lezen Vansion !
als ik schrijf probeer ik duidelijk te maken hoe mensen zich voelen door te - proberen hé - beschrijven hoe ze fysisch overkomen. Merk ik nu pas, bij herlezen...:o)
Maar is wel gemeend, ik doe dat vaker, op die manier zijn lezers ook dichter bij het verhaal betrokken denk ik.
smakelijk hé
;o)
klaver4
|
