|
< terug
Het rode kopspeldje
Jullie kennen dat wel, een kopspeldje. Dat is een naaldje zonder oog, maar wél met een kopje. Vroeger werd dat door moeders en grootmoeders gebruikt om kleren van zusters aan zichzelf aan te passen. Nu gebruiken enkel professionelen nog kopspeldjes schijnt het.
Het rode kopspeldje was al lang gebruikt. Zo lang dat ze zich misbruikt voelde. Misbruikt, misplaatst, anders. 'Ze trekt alle aandacht!' hoorde ze over zichzelf fluisteren op gemene toon, gevolgd door gegiechel.
Maar eigenlijk, eerlijk gezegd hadden die roddeltongen wél gelijk!
Alle andere kopspeldjes waren zwart en keurig. Ze gedroegen zich onopvallend, zoals het hoorde. Ze waren gelijkaardig van vorm, geur, kleur, scherpte en diepte.
Het rode kopspeldje deed immens haar best om er bij te horen, maar het lukte niet. Steeds weer hoorde en merkte ze dat ze anders was, er niet bij hoorde en opviel.
Toen stopte ze met luisteren en zoeken of ze in haar fysieke omgeving ergens een stem hoorde die haar mooi vond of haar vriendin wilde zijn. Ze luisterde alleen nog naar de stilte. Pas als iedereen zweeg begon zij te luisteren.
En... het wonder gebeurde.
Ze hoorde de Stem. Meerdere stemmen eigenlijk.
'Zou God bestaan?' vroeg ze zich af.
'Hoe schitterend! Dat ene kleine Rode Kopspeldje!' hoorde ze zeggen, 'de uitbeelding van een levend gloeiend hart!'
Ze was bang. Dacht zelfs dat ze gek geworden was. Onzeker en bibberend, stilaan blijer luisterde ze naar de stemmen die steevast zeiden dat het rode kopspeldje subliem en prachtig was.
*********
De Gids bekeek het gezelschap geïnteresseerden en hoopte dat ze vrijgevig zouden zijn met drinkgeld straks. Als hij hen bij dit werkje tranen in de ogen kon bezorgen zou het wel lukken.
'Dit werk werd gemaakt van simpele kopspeldjes,' declameerde hij met welluidende stem. 'Deze techniek werd uitgedacht door een ergotherapeute in de jaren zeventig. 'U kunt zien dat dit niet het werk is van een kind, door het gedetailleerde, vermengd met een subtiele soberheid. Het meest opvallende verschil met een kinderwerk is dit rode kopspeldje. Midden in de strak zwarte kleding beeldt zij het Levend Hart uit. Hieraan kunt u zien dat dit geen werk van kinderen is, want kinderen krijgen pas in de middelbare school de nodige anatomie om te weten wat een hart is.'
Hij pauzeerde en zag dat hij zijn gehoor mee had. In zijn geestesoog zag hij zijn uitgestoken hand gevuld met 2-euro-stukken in plaats van centen.
'Eind jaren negentig van de vorige eeuw ontdekten Dr. Wijsheid op zowat hetzelfde tijdstip als Dr. Inzicht dat krankzinnigen kunnen spreken met kunst. Samen deelden ze hiervoor de Nobelprijs van het Intellect.
Dit specifieke werk werd gemaakt door een vrouw die geen handwerkjes meer kon maken omdat haar handen beefden door de noodzakelijke medicatie. De ergotherapeute die kopspeldwerkjes bedacht werd geëerd voor haar onaflatende inzet voor de verlorenen in onze maatschappij. Het wonder is, dat toen deze patiënte zich zo kon uitleven, haar medicatie tot een vierde van de normale dosis kon worden teruggeschroefd en, dat ze na jarenlang zwijgen 'Dank U!' zei.
(Yes! Twee vrouwen haalden zakdoekjes uit en sniften!)
feedback van andere lezers- innerchild
Ik ben sprakeloos ... !!!
Magdalena: glunder glunder glunder!! :):):) - Ghislaine
Meesterlijk
Magdalena: dank je Ghislaine! - sproet
en er kwam een varkentje met een snuit en het vertelselke is uit...alhoewel...
graag gelezen,
trees
Magdalena: jij bent zo grappig soms! - otiske
Alweer een prachtig werkje, waw echt super, groetjes.
Magdalena: dank je Frank! xxx - aquaangel
graag gelezen xx
Magdalena: dank je!
(dit past hier wel niet zo goed, maar: zo immens hartelijk proficiat voor je gedicht 'Alleszeggende onbeschreven leegte'! Prachtig gewoon: ik heb gisteren een boek gekocht bij Jan en ben een beetje verzonken...)
|
