writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Van punkster tot koorknaap.

door otiske

'Willy past het in het script als ik vandaag voor de opnamen mijn haren blauw verf?' schreeuwt Lia tegen de regiseur. De man raakt overspannen van haar. 'Doe maar wat je wil' zegt hij met een vermoeide stem. Hij weet al dat hij het niet moet verbieden, want dan doet ze het toch. Lia is een vrouw met een zeer speciale uitstraling en met een nog specialer uiterlijk. Willy kijkt naar Robbe en trekt een meelijdende grimas naar hem.

Robbe is het vriendje van Lia. Hij voelt zich niet op zijn gemak als ze optreden want Lia heeft zoveel aantrek van het manvolk dat hij er soms super jaloers van is. Zelfs veel vrouwen vallen op Lia. Hij loopt de trap op en stapt bij Lia binnen. Ze is met een fles mineraalwater haar lila haardos nat aan het maken. De blauwe verf staat al klaar. 'Ik vind het wel leuk zo lila hoor' zegt Robbe terwijl hij zijn vingertop langs haar lippen laat strelen. 'Ik ook' zegt Lia'maar ik ben het beu en wil wat anders. 'Straks moet ik naar de kerk en ik wil er goed uitzien'. Robbe krabt zich bedenkelijk in het haar. 'Naar de mis, bedoel je dat je naar de mis gaat?' met een zucht draait hij zich om. 'Wat ga jij in Godsnaam in de mis doen Lia, de mensen zullen niet weten wat hen overkomt'.

'Robbe ga even beneden zitten bij Willy, hij zal wel wat troost kunnen gebruiken want hij moet nog een stuk van zijn film aanpassen door mijn blauwe haren'. Lia duwt Robbe de kamer uit en trekt de deur dicht. Eindelijk kan ze aan de slag met haar haren. En een paar uur later is het zover. Haar knal blauwe haren liggen in echte dreadlocks op haar hoofd. 'Ongelooflijk, wauw' Lia is zo trots op haar nieuwe kopje.

'Kom Robbe we vertrekken naar de mis' giechelt ze. 'Meen je dat nu?' vraagt Robbe een beetje lastig. 'Tuurlijk, ik wil voor mijn optreden een kaarsje gaan branden, zodat alles goed verloopt'. 'Ik hoop maar dat de kerk niet leegloopt' zegt Robbe. Hij weet dat ze iets van plan is, ze wil de mensen iets laten zien, anders deed ze dit niet. Robbe houd zijn hart vast want hij weet dat ze doet waar ze zin in heeft. Lia stapt door de hal van het hotel met haar blauwe nagels en zwarte ogen en lippen trekt ze meteen de aandacht van iedereen.

Alle ogen zijn gericht op Lia. Zelfs de pastoor kan maar moeilijk in zijn woorden blijven. Iedereen heeft het over Lia. De mensen praten met elkaar en fluisteren over de vreemde vogel. Behalve Lia, zij zegt geen woord. Ook tegen Robbe niet. Ze komt ook niet om de andere mensen te bekijken maar om te bidden voor een goede afloop van haar concert en van haar eerste film. Na afloop nog een kaarsje branden en alles komt goed. De Kleding van Lia stoort de oude mensen in de kerk. Wie draagt er nu zoiets in een kerk?

Als Lia plots opstaat en Ave Maria zingt beseffen de mensen pas wat de essentie van hun geloof is. Je mag niemand beoordelen of vrezen om het uiterlijk, en iedereen kijkt haar vol bewondering aan. De ruwe punkster heeft een zachte pit. Nu weten de kerkdames weer waarover ze moeten praten en hopelijk hebben ze toch iets meegenomen en een les getrokken.

 

feedback van andere lezers

  • sproet
    de les is in ieder geval duidelijk overgekomen!

    liefs, sproet
    otiske: Bedankt voor de fb, eigenlijk is het maar zwak maar het is echt gebeurt en dat maakt het voor mijzelf interesanter denk ik. De regiseur is de broer van de vriend van mijn moeder. En Lia is Nina Hagen toen bezig met haar film cha-cha. Maar het bleef me steeds bij, groetjes en mercie om het te lezen.
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .