|
< terug
Kroniek van een aangekondigde feestdag.
Oef, de bemiddelaars zijn aangesteld. Net op tijd om niets van het mosselseizoen te missen en Fabiola maakt daar naar gewoonte, een flesje of wat Sangria bij soldaat. Albert legt de laatste hand aan zijn toespraak voor de Nationale feestdag maar worstelt al uren met de openingszin, want 'waarde landgenoten' lijkt niets meer voor de hele bevolking, en hoe stoot je niemand voor het hoofd?
'Allons enfants de la Patrie,' schiet hem te binnen, maar 'le jour de gloire n'est pas arrivé,' zucht hij in de drie landstalen en wie zong dat ook alweer vorig jaar?
'Leterme', roept Paola, en de Koning verschiet van kleur. 'Die geraakt maar niet ontslagen, al stond hij al vaker aan de deur.'
Albert weet nu hoe laat het is. Er is nog amper tijd. Vandaag was 't weer geen vette vis, maar gelukkig zijn de mosselen rijp.
feedback van andere lezers- sproet
grandioos, hoe je dit in een paar zinnen neerzet!
liefs, sproet
dannycant: Dank voor deze fijne reactie.... groeten - Ghislaine
Zonder commentaar meer dan goed bevonden
dannycant: Mijn dank daarvoor....fijn weekend en groeten - otiske
Heel goed neergezet met zo weinig woorden toch veel duidelijk gemaakt, groetjes.
dannycant: fijne reactie, waarvoor dank.... groetjes
|
