Volg ons op facebook
|
< terug
Contactadvertentie (8) ontnuchtering
Lucille zit met een mok koffie voor zich uit te staren, ze voelt zich compleet leeg! Ze begrijpt zichzelf niet meer, het ene moment kan ze de wereld aan, om in een handomdraai de wereld op haar rug te torsen. Er mag niet veel gebeuren of ze is uit haar evenwicht, overgeleverd aan haar emoties. Waar haalde ze gisteren al die kwaadheid vandaan en wat moet ze er mee?
Die brieven en Ciska, hadden ze maar nooit dat zoekertje gezet? Een: ' vrouw zoekt man ' en massale belangstelling voor de prooi, wie zal haar krijgen? Nog acht en zestig brieven zijn ongelezen, zeven en zestig in de schoendoos en één op de tafel. Lucille sleept de brief naar haar toe en scheurt hem open. Hij stelt zich voor: zoekt een vrouwke om het nu en dan eens te doen! Is gehuwd en wil gehuwd blijven, discretie gevraagd en ook nog dat het bij haar thuis gebeurt. Hello man, ga dan naar de hoeren he! Lucille denkt, het is niet omdat ik me als hoofdvogel presenteer, dat ik alleen maar wil vogelen.
Ze stelt zich recht en trekt de schoendoos van onder de kast en ploft ze op tafel. Van haar voornemens om ze netjes te sorteren is niets gebleven. Ze neemt er eentje uit de scheefgezakte stapel en scheurt hem open. Niet te geloven, hij zoekt een relatie en als dat klikt gaat hij bij zijn vrouw weg. Ze hebben niets meer samen, maar ja hij weet niet waar hij moet wonen? Verkeerde advertentie gelezen man, Lucille's huis is geen asiel voor dakloze mannen. Zou die nooit gehoord hebben van een verhuurkantoor? De brief wordt bij de andere gegooid, gedeclasseerd, aan dit tempo zal het vlug gedaan zijn.
De volgende is ontroerend mooi, het is een oudere man van 68, beseft dat hij weinig kans maakt. Lucille is onder de indruk van wat hij schrijft over zijn kinderen en kleinkinderen. Ze legt hem opzij en is van plan hem een lief briefje terug te schrijven.
Het begint aardig op een selectie voor een sollicitatie te lijken. Jan, zo noemt de volgende man is 28 en hij valt op oudere vrouwen, de rijpere vruchten! Lucille denkt: 'Jantje zag eens pruimen hangen…' pluk ze maar zelf, Jantje.
'Suivante svp' : Walter is 49 jaar, reeds vijf jaar gescheiden, geboeid door en voor astrologie. Speciale job: is fotograaf met een specialisatie in luchtfotografie. Heeft het hoederecht over zijn kinderen: 19 en 17. Hobby's: koken, reizen, vrienden ontvangen…klinkt niet slecht en Lucille legt hem opzij.
Ze wordt gestoord door de bel en wanneer ze de deur opent staat Philippe, de huisarts, voor de deur. Hij begroet haar met een kus en stapt haar huis in, het is de eerste keer dat hij bij haar komt. Toen ze nog bij Johan, haar ex, woonde kwam hij vaak langs. Hij kijkt wat onwennig rond en vraagt dan wat er aan de hand is. Zijn ogen dwalen over de brieven, maar hij vraagt niets. Hij luistert naar haar verhaal en eventjes is ze vergeten dat hij het moeilijk heeft met de situatie. Ze voelt terug de warmte van hun vriendschap en ze hoopt dat ze deze vrienden niet hoeft te verliezen. Hun kinderen zijn samen opgegroeid, ze zijn vaak samen op weekend geweest naar de Ardennen.
Philippe kijkt Lucille aan en geeft haar de raad wat rust voor zichzelf in te lasten, hij schrijft haar twee weken ziekteverlof voor. Hij belooft om volgende week nog eens langs te komen en ja hij zal de groeten overbrengen aan Sofie en de kinderen.
Zo, twee weken wintervakantie, wat zal ze er mee aanvangen? Het is net of ze voelt zich nu pas echt uitgeput, het verdict dat ze rust hoeft te nemen.
Lucille belt haar chef om te melden dat ze twee weken ziekteverlof gekregen heeft. Ze schrikt van zijn reactie: ' Ik heb het zien aankomen, je was er niet helemaal bij de laatste tijd en neem je tijd. Ik wil je terug zoals je vroeger was, een gedreven werkkracht'
Is dat 'Den Sjarel' die zo gemoedelijk tegen haar praat en bijna vaderlijke zorg uitspreekt?
Lucille test en spreekt zijn echte naam met nadruk uit: ' Karel, je neemt het me toch niet kwalijk dat ik twee weken ziekteverlof heb?'
' Luister Lucille, ik weet dat jullie anders over mij denken, maar ik ben ook een mens en ik wil personeel dat zich goed voelt. Het gaat nu iets minder met je en ik heb er geen zaken mee wat er scheelt, maar ik ben er wel als je wilt praten.'
Verstomd kijkt Lucille nog wat naar de hoorn en ze hoort alleen nog prrrrrtttt. Ze neemt zich voor om nooit meer over haar chef te roddelen, dit was een staaltje van menselijkheid om 'U' tegen te zeggen.
De brieven liggen als realiteit verspreidt op de tafel, is het realiteit of vlucht? Zoekt ze wat ze kwijt is en hoopt ze dat een andere man haar dat zo vlug mogelijk terug geeft? Geborgenheid, Lucille mist dit het meest en in haar huwelijk heeft ze het gekregen. Johan, was als een vader voor haar, hij zag haar en adoreerde haar. Waar haalt ze plots dit besef vandaan? Ok, ze heeft zich los getrokken van hem, is terug gaan studeren en bracht andere ideeën te berde. Dit is toch geen reden om verliefd te worden op een jongere griet, die nota bene nog bij haar ouders woont. Plots daagt haar iets op, toen ze in therapie ging zei de therapeut: ' hij heeft voor een nieuwe dochter gekozen, het is voor hem belangrijk om te zorgen.' Ze snapt het nu half en half, maar ze heeft hem toch nooit onthouden om teder te zijn? Die kinderlijke zorg kon ze op het laatst missen als kiespijn, ze was geen ogenblik meer alleen.
Ze maant zichzelf om met dit gepieker te stoppen en ze gaat zich in de keuken een boterham smeren met een dikke laag choco.
Lucille besluit om het nummer dat die fotograaf Walter opgaf te bellen en eens te luisteren hoe hij klinkt. Wat heeft ze te verliezen, ze is al alles kwijt. Nadat ze zijn nummer gevormd heeft is ze best zenuwachtig en op het moment dat ze denkt: 'ik haak in' spreekt een vrouwenstem haar toe. Lucille is even van de kaart, maar hervat zich vlug: 'kan ik Walter spreken aub?'
'Mijn vader is momenteel niet thuis, kan ik een boodschap voor hem achterlaten?'
'Nee, laat maar, ik bel later wel terug.'
Dat was het dus, de dochter aan de lijn. Date voorlopig misgelopen!
feedback van andere lezers- kalendergedicht
Het blijft een boeiend verhaal ...
sproet: tof dat het blijft boeien, dan kan ik in deze trant verder schrijven. bedankt voor de fb. ik zoek een beetje wat mensen willen lezen en wat ik aankan om te schrijven.
liefs, sproet - Rob
Dit is een mooie.
De man die een "dochter" nodig wil verzorgen en daarom een jongere vrouw neemt...Hmm Deze moet ik onthouden voor mijn advokaat,;-))
Tja , die Walter, fotografeert hij vanaf de grond de lucht, of vanuit de lucht de grond..Je wéét het niet.
Kortom, het wordt steeds beter geschreven
Hier en daar een foutje, maar die halen anderen er wel uit.
Groet
Rob
sproet: je fb is wel aangenaam. nooit gedacht dat een advocaat er iets kon aanhebben, tenzei hij Vermassen noemt!
het is prettig om jou als lezer te hebben!
liefs, trees - Magdalena
Zo veel herkenning bij al die soorten mannen (heb een keer relatieplanet geprobeerd; je krijgt de indruk dat heel de mannenwereld gestoord is...).
Heel erg boeiend en levensecht geschreven.
ik mis wél een link: heeft Lucille die Yvan nu al van tafel geveegd of duikt die nog terug op? Want, die was eigenlijk toch wel lief voor haar???
XXXX
sproet: Yvan komt nog terug, het is nog geen avond. die brieven nemen haar dag in beslag. geduld Karine, de beloning komt eraan!!!!
liefs, trees - Mistaker
Dat is wel een makkelijke chef zeg, die wil ik ook. Geen zeiktelefoontjes, geen bedrijfsarts die bij voorbaat al vindt dat je een aanstelster eerste klas bent en je huisarts een gestoord type dan wel omgekocht...
Met iemand die reeds 5x gescheiden is, zou ik het nooit aandurven hoor haha
En van die vader/dochter of moeder/zoon achtige relaties...ik vind het eerlijk gezegd een beetje ranzig.
ideeën ten brede: te berde
Date voorlopig mislopen!: Date voorlopig misgelopen!
Heel graag gelezen weer!
Liefs,
Greta
sproet: dit verhaal is fictie en non-fictie en deze reactie kreeg ik van mijn chef toen ik met een ferme burn-out te kampen kreeg, hij is er ook echt geweest voor mij op elk moment.
thxs voor de fout correctie, ik leer heel veel over correct taalgebruik via jou!
liefs, trees - lief
Lucille, die naam doet me aan Little Richard denken, moet nodig eens verder kijken in die schoenendoos....
ggl liefs
sproet: heb jij ook al een schoendoos? ik weet zelf niet van waar ik de naam Lucille haal, maar ik mag haar wel graag en ik zit graag in haar huid als ik schrijf.
knuffel om het verhaal verder te lezen en te voorzien van fb! trees - koyaanisqatsi
De reacties op de inhoud vd brieven... Al een geluk dat de waarheid ook grappig kan zijn...
x
sproet: thxs - Klaver4
deze is van een ander kaliber als de voorgaande; er zit iets extra in, subtiel (nou ja?; daar koop je meestal toch weinig mee...;o) geponeerde wijsheden zitten erbij !
Leerrijk!
mooi !
en ga nu effe checken of gij dat was met verhalen tijd geleden hier op de site over uw baas...:o)
xx
klaver4
sproet: over mijn baas gesproken, ik zou er ook een boek kunnen over schrijven. om veiligheids redenen doe ik het nog niet!
het gedicht: de dorpsgek typeert hem compleet!
liefs, sproet
ps: toch geen problemen met jouw baas? - aquaangel
: dit teken altijd aansluiten aan de voorgaande letter zoals in:
'Suivante svp' : Walter is
In het laatste dialoog mis je wat hoofdletters
op naar volgend deel ;)
sproet: ga de correcties aanbrengen, thxs
liefs - henny
Dat ze maar even tot rust gaat komen. Ze krijgt van mij een troostende knuffel
sproet: ik zal het maar verklappen, deed ik al eerder, dit verhaal is voor 80% non-fictie.
liefs, trees
|
