Volg ons op facebook
|
< terug
Sorane 1 Een nieuw begin - hoofdstuk 4/17
Ontmaskerd
Als Sorane de tafel afgeruimd heeft, maakt ze zich klaar. Ze weet nog steeds niet goed wat te zeggen, nadat ze zich gisteren in een zwak moment liet gaan. Ze knikt Deno alleen maar toe en verlaat Sorane haar verblijf om naar haar werk te gaan, terwijl Deno alleen achterblijft. Toch heeft hij nog zijn twijfels. Is ze wel te vertrouwen. Hield ze wel van Alon zoals ze zegt of is ze nu van plan hem te verraden. Hij weet waar Sorane werkt en besluit haar te gaan volgen. Hij gaat naar buiten en roept een taxi. In de stad koopt hij nieuwe kleren, die hem een ander uiterlijk geven. Ook drukt hij een valse snor op zijn bovenlip en gaat dan op weg.
Gedurende de rest van de dag volgt hij de roodharige in haar doen en laten zonder dat ze hem opmerkt. Maar hij merkt wel dat ze in het oog gehouden wordt. Die avond geeft ze les aan Ora, de jonge vrouw, in de sportzaal van de organisatie. Geduldig blijft hij wachten in een café aan de overkant. Pas heel laat verlaten Ora en Sorane de training. Als beide vrouwen Rinar ontmoeten gaat Sorane alleen naar haar wagen. Nog steeds heeft ze Deno niet opgemerkt. Hij volgt haar met een taxi naar het centrum van de stad. Als ze uitstapt, ziet hij nog een wagen stoppen met twee mannen erin. Ze blijven echter in de wagen zitten, als Sorane een winkel binnenstapt. Hij doet het hetzelfde en volgt haar als ze langs de achterzijde naar buiten stapt. Dan volgt hij haar door enkele straten, tot hij haar bij een man en een vrouw ziet halt houden.
Hij sluipt dichterbij en merkt dat het de twee agenten Malon Garent en Erine Rand zijn. Plots hoort hij Erine zeggen:
"Dat klopt niet, Sorane. We weten dat Deno niet schuldig is aan de dood van zijn collega"s. Enkele getuigen zagen hem twee moordenaars neerschieten en dan het huis in rennen. Zijn overste wacht op zijn verslag, want hij wil hem terugtrekken. Misschien is het beter dat jij je ook terugtrekt."
"Nee, dat kan ik niet, Malon. Ik heb enkele contacten die hun leven wagen en ik kan hen niet in de steek laten."
"Wees maar voorzichtig, want ik zou wel graag weten hoe ze wisten dat Deno en zijn de drie collega"s agenten waren."
"Ik ook, maar ik denk niet dat er voor mij meer gevaar in zit dan anders, Erine. Maar is het niet beter dat ik doe wat ik vroeger altijd deed, dan is het sneller voorbij."
"Nee, Sorane. Dat mag je niet doen. Als Aqunok dood is, neemt een andere gewoon zijn plaats in. We moeten een voorbeeld stellen, want hun straf moet anderen afschrikken. Alleen de gegevens die we willen, zijn belangrijk.", hoort Deno Malon zeggen.
Hij zucht opgelucht.
-Gelukkig maar. Ik kan haar vertrouwen. Maar terugkeren naar mijn organisatie. Nee, dat kan ik nog niet. Als ik kan zal ik Sorane helpen.- denkt hij.
"Sorane, heb jij soms iets opgevangen en een vrouw die ze de meesteres noemen. Volgens de geruchten zou zij zelfs Aqunok bevelen geven."
"Wat bedoel je, Erine. Alon heeft ook al van haar gesproken, Maar nee, ik heb nog niets van zo"n vreemde vrouw van gehoord."
"In orde. Blijf wel op je hoede, want ik zou niet graag hebben dat je er het leven bij inschiet."
"Dat kan niemand voorspellen, Malon. Maar ik probeer steeds op mijn hoede te zijn. Ik zie jullie over een paar dagen op de volgende afspraak wel weer."
Als Sorane eindelijk afscheid neemt van de agenten volgt hij haar opnieuw, maar deze maal heeft hij meer oog voor hun omgeving dan voor de roodharige vrouw. De roodharige loopt de winkel opnieuw langs de achterzijde binnen en merkt dat ze van de bediende twee zakken met etenswaren krijgt, alsof ze deze gekocht heeft. Langs de voorkant loopt ze weer naar haar wagen en als ze wegrijdt merkt Deno dat de vreemde wagen haar weer volgt.
-Ze vertrouwen haar niet meer.- denkt hij schrikkend.
Toch het lijkt dat ze alleen maar de opdracht hebben om haar in het oog houden. Dus laat hij de bestuurder langs een kortere weg naar het verblijf van Sorane rijden.
Hij betaalt de man en haast zich het huis binnen. Als Sorane binnen komt, zit hij in de zetel naar de teevee te kijken.
"Hai, je bent er nog, Deno.", glimlacht Sorane.
"Zeker, waar zou ik anders zijn."
"Denk jij dat ik je niet opgemerkt heb, agentje. Zo goed ben je niet."
"Hoe wist je dat ik je volgde."
"Ik voel dat altijd. Weet je nu wat je wou weten?"
"Ja, Sorane. Het spijt me dat ik je niet vertrouwde.
"Al goed. Ik zou het misschien ook gedaan hebben. In deze wereld ken je bijna niemand vertrouwen."
"Wie is Aline Sorbon?"
"Heb je dat ook gehoord, Deno. Tja, ze is.. was de dubbelgangsters van Berana Vorkaor. Ik heb haar gered en naar Erine en Malon gestuurd. Zij blijkt belangrijke gegevens voor het gerecht in bezit te hebben. Spijtig genoeg hebben die gegevens niet veel betrekking op de zaken van Aqunok.", legt Sorane uit.
"Wat ga je nu doen?"
"Eten en dan verder doen wat ik tot nu deed. Ik hoop maar dat mijn contacten niet te veel risico"s nemen. Want dat zou wel eens slecht kunnen aflopen."
"Kan je hen vertrouwen?", vraagt Deno, terwijl hij Sorane naar de keuken volgt.
"Ja, ik denk het wel. Zij willen hetzelfde als ik. Een nieuw leven."
"Ik hoop het voor jou. Ik zou je niet graag dood zien."
"Waarom? Wat beteken ik voor jou?"
"Ik weet dat Alon van je hielt, maar ik…."
"Jij.. dat kan toch niet. We kennen elkaar pas enkele weken. Hoe.."
"Ik ken je al veel langer, dan je denk, Sorane. Alon heeft me veel over jou vertelt, daarom kon ik niet geloven wat je tegen Aqunok zei. Maar ik hoorde je die woorden zelf uitspreken. Die avond dat ik met een wapen voor jou stond, kwam ik om je te doden, maar ik kon het niet."
Sorane is niet bij machte om iets te zeggen, zo verward is ze. Deno loopt aarzelend op haar toe en neemt haar bij haar schouders vast. Ze houdt nog steeds van Alon, maar toch voelt ze iets voor Deno, dat ze niet kan begrijpen. Langzaam kijkt ze naar hem omhoog en plots kust hij haar. Eerst wil ze hem een klap verkopen, maar dan beantwoordt ze zijn kus.
De volgende morgen wordt ze naast hem wakker. Even kijkt ze naar de slapende agent, alvorens ze langzaam uit het bed glijdt. Als Deno zijn ogen opent, is ze al helemaal aangekleed.
"Sorane, we.."
"Nee, Deno. Dit was een vergissing en één van mijn zwakke momenten. Alon is maar pas dood en ik duik al met jou in bed. Nee, dat kan ik op het moment niet aan. Sta op en kleed je aan.", zegt Sorane streng, in een poging om haar gevoelens op te klaren.
De agent, grijpt zijn broek op van de grond en trekt die snel aan. Als hij naar Sorane kijkt, is zij al uit de kamer. Op het moment Deno de trap afloopt, hoort hij de buitendeur dichtslaan. De roodharige haast zich in gedachten verzonken naar haar wagen. Daarom merkt ze de twee mannen niet op die haar volgen. Op het moment dat ze de wagen wil instappen, zegt een van hen:
"Sta stil, Sorane Cobanon. En handen omhoog."
Sorane schrikt en steekt langzaam haar handen omhoog.
"Wat is er gaande? Zijn jullie overvallers."
"Aha. Je bent een grapjas. Nee, Sorane het is veel erger. Aqunok weet wie jij echt bent. Wij hebben opdracht om jou naar hem te brengen en reken maar dat je zult praten.", zegt de andere man, terwijl Sorane zich omdraait.
"Wat bedoel je? Wat wil Aqunok van mij?"
"Je werkt voor de politie, Sorane dat weten we. Aqunok en de meesteres willen je verhoren."
"De meesteres. wie.."
"Hou je niet van de domme, verraadster. Als zij je onder handen genomen heeft, dan zaal je alles wat ze willen weten, in geuren en kleuren vertelt hebben."
"Dus als zij als wisten, dan zouden jullie mij hier ter plaatse neerknallen.", zegt ze slikkend, want ze beseft dat ze dood had kunnen zijn.
Nog nooit heeft ze zich zo laten afleiden. Normaal zou ze de twee opgemerkt hebben, voor ze haar konden verrassen.
"Dat klopt, verraadster. Je zelfs niet geweten wie of wat je gedood had.", lacht de man.
"Geen beweging, killers.", klinkt een stem achter de twee plots.
De twee mannen verroeren echter geen vin. Hun wapen blijft op Sorane gericht.
"Je kan je wapen beter laten vallen, Deno. Anders is je liefje dood. Of dachten we dat we dat niet wisten. Sorane wordt sinds een paar dagen nauw in het oog gehouden.
-Zouden ze weten dat ik met agenten samenwerk. Hoe kan dat??.- denkt Sorane verschrikt.
"En tot onze verbazing zagen we jou gisteren aankomen, Deno. We twijfelden even of we je achter je collega"s aan zouden sturen. Maar we besloten om het niet te doen, anders zou Sorane op de hoogte zijn en nu hebben we twee vliegen in een klap.", zegt een stem spottend achter Deno.
"Laat je wapen vallen, agent.", fluistert een vrouwenstem dreigend.
-Hypsoontje, kan jij niets doen. Als ze ons naar Aqunok brengen, overleeft geen van ons beiden het.-
Even hoort Sorane niets in haar gedachten.
-Mijn mogelijkheden zijn beperkt, tot mijn ware drager komt, Sorane. Ik kan je maar in beperkte mate helpen op het moment.- deelt de geluidloze stem in haar hoofd.
-Je ware drager. Ben ik dat niet?-
-Het spijt me. nee, jij niet. Zo, al hun wapens zijn onschadelijk.- klinkt de stem.
-Wat bedoel je? Onschadelijk.-
-Ik heb het kruit in de kogels van materie verandert.-
-Wat? hoe??- denkt Sorane verbaasd, terwijl ze haar handen lichtjes laat zakken.
"Doe je handen waar ze waren, Sorane. De baas wil je levend, maar hij heeft niet gezegd dat je ongedeerd moest zijn, dus.."
"Schiet maar, idioot.", lacht Sorane.
Een van de twee richt zijn wapen snel op het linker been van Sorane en vuurt. Maar er klinkt alleen een droge klik.
Voor ze van hun verbazing bekomen zijn, heeft Sorane een wapen in elke hand.
"Laat je wapens vallen, jullie zijn er toch niets meer mee.", glimlacht ze.
Een van de drie achter Deno drukt ook op de trekker, maar ook zijn wapen klikt alleen maar. Zijn twee collega"s volgen het voorbeeld van de twee die Sorane onder schot hielden en laten hun wapens vallen.
"In de wagen, Deno.", zegt de roodharige.
De agent opent snel de deur en stapt. Sorane loopt kalm om de wagen heen, terwijl ze een wapen op de vijf gericht houdt, het andere steekt ze weg. Nog steeds glimlachend stapt ze in en drukt op de startknop. Als de wagen wegrijdt, grijpt een van de mannen naar een wapen, die hij op zijn enkel draagt en schiet. Maar ook dit wapen werkt niet meer.
Verbaast staart hij de anderen aan.
"Hoe deed ze dat? Geen van onze wapens werkt nog.", stamelt hij.
"Neem de wapens mee, ook dat van Deno. We laten ze onderzoeken. Alleen dat kan ons leven redden. Aqunok moet dan toegeven dat we niets konden doen."
"Hopelijk vinden ze de reden, anders is ons leven geen cent meer waart.", zegt de vrouw ernstig.
Intussen rijdt Sorane de wagen door de straten in de richting van het hoofdkwartier van Aqunok.
"Ik vraag me af hoe ze wisten dat in voor de politie werk. Iemand moet mij en ook jou vrienden verraden hebben en ik denk dat we hem bij de politie moeten zoeken. Of zou de rechter zelf. Iets in zijn blik kwam me verdacht voor."
"Rechter Sodinor, dat kan niet. Hij is een van de grote voorvechters tegen de misdaad."
"Ik weet het niet, maar dat zoek ik wel uit, Deno. Nu moeten we snel mijn twee contactpersonen in veiligheid brengen.", zegt Sorane en versnelt de wagen, met een gevoel van onrust.
Intussen rent Ora voor haar leven. Na een telefoontje van Rinar, maakte ze zich snel uit de voeten. Hij wacht haar op, op de afgesproken plaats. Maar als ze in de garage aankomt, ligt Rinar op de grond naast de wagen in zijn bloed. Even staart ze verstijfd naar het lichaam en beseft dat ze niets meer kan doen. Ze laat zich naast hem op de vloer zakken en sluit zijn starre ogen, terwijl tranen over haar wangen lopen. Ze kan zien dat hij gepraat heeft, want ze hebben hem zwaar onderhanden genomen. Dus zullen ze ook wel weten dat zij hem hielp. Ze heeft angst van de dood, maar toch wil ze wraak. En dat kan alleen als ze de gegevens die zij en Rinar verzamelde aan de politie of aan Sorane, als die nog leeft, overhandigd. Zonder haar blik van de dode af te wenden, staat ze op en loopt naar de achterste muur toe. Snel opent ze de geheime bergplaats in de muur en stelt vast dat er nu twee memorie modules in liggen. Als ze, ze oppakt en in haar tas steekt, klinkt een triomfantelijke stem.
"Daar waren ze dus verborgen."
"Verschrikt kijkt ze om en zit Atos en twee lijfwachten staan. Een van hen houdt een wapen op haar gericht."
"Je tas, meid. Misschien laat ik je dan een snelle dood sterven, anders wordt je eerst even hard onder handen genomen, zoals je liefje hier. Maar dat is niet nodig. Ik weet alles al van de man die je wilde trouwen, alleen blijft van hem niet veel meer over."
Trillend geeft ze de tas aan de man, die het dichtst bij haar staat, maar ze zien niet dat ze de modules nog steeds in haar hand heeft.
"Geef die tas hier. Ik wil zien wat ze gestolen hebben.", beveelt Atos.
De man reikt de tas aan, aan zijn baas. Op dat moment brengt Ora in de praktijk, wat ze van Sorane geleerd heeft. Keihard haalt ze met haar voet uit en raakt het wapen van de lijfwacht, die als enige zijn wapen op de jonge vrouw gericht houdt. Het wapen wordt opzij geslagen en voor de man van zijn verbazing bekomen is, springt Ora op hem toe. Keihard slaat ze op zijn borst. Terwijl naar adem snakkend achteruit wankelt, rent de jonge vrouw hem voorbij. De twee andere staren even verbaasd naar de wankelde man.
"Stommeling. Achter haar aan, Conro, snel. Ze mag niet ontkomen.", brult Atos woedend, terwijl hij de tas op de vloer smijt.
Conro trekt zijn wapen en rent naar buiten. Maar Ora is naar de overzijde van de straat gerend en verdwijnt in een zijstraat. Snel steekt hij over en volgt haar de straat in. Schieten kan hij niet, want ze rent tussen verschillende mensen door. Als Ora omkijkt, merkt ze de man op, die haar volgt, hij haalt haar langzaam in, beseft ze. Als ze een winkel inloopt, heeft ze een beetje geluk. Haar achtervolger denkt dat zij langs de achterzijde weer naar buiten liep, maar ze kon zich achter een rek verstoppen.
Als de man in de tuin om zich heen kijkt, beseft hij zijn fout. Dadelijk haast hij zich terug naar binnen en dan weer naar buiten langs de voorkant. Snel kijkt hij om zich heen, maar nergens ziet hij de vrouw. Maar dan merkt hij een paar mannen en vrouwen op die hij kent. Ze horen bij de organisatie. Een van hen heeft Ora zien lopen en wijst in de richting van het centrum.
"Naar de wagens jullie. Er hangt een grote beloning aan vast voor diegene die haar kan grijpen. Ik volg haar wel te voet.
Het groepje zet zich in beweging en al een paar minuten later rijden ze met drie wagens naar het centrum. Ora die hier niets van weet haast zich verder, maar ze moet even rusten. In een donker hoekje gaat ze hijgend zitten en kijkt spiedend in de richting vanwaar ze kwam. Even denkt ze terug aan Rinar, die er nu niet meer is. Ze is helemaal alleen. Niemand kan haar helpen.
-Waar moet ik heen? Misschien kan Sorane, maar waar is zij?-denkt ze.
Plots schrikt ze als ze stappen hoort. Verbaasd ziet ze haar achtervolger van de andere kant aankomen lopen. Zonder dat ze opgemerkt wordt loopt hij haar schuilplaats voorbij. Als de man het steegje uit is, staat ze op en rent in de richting waarvan de man kwam. Maar als ze het steegje verlaat, wordt ze door een van de wagens opgemerkt, die haar zoeken. De twee inzittenden brengen Conro op de hoogte. Die grijnst even, want hij heeft terug een spoor. Nu kan de vrouw hem niet meer ontkomen. De anderen geeft hij de opdracht om haar in het oog te houden en hem aanwijzingen te geven.
Ora haast zich intussen verder en wordt plots door de voorbij rijdende Sorane opgemerkt. Sorane en Deno keren de wagen en rijden Ora achterna. Maar die denkt dat het achtervolgers zijn en ver- dwijnt in een zijstraat. Sorane en Deno verlaten de wagen en gaan haar zoeken.
"Ga jij naar links, ik volg de straat. Hopelijk vinden we haar, want ze lijkt op de vlucht te zijn voor iets."
"In orde.", roept Deno uit.
Sorane rent alleen de straat in. In de verte ziet ze iemand de straat over steken.
-Dat moet Ora zijn.- denkt ze en begint te rennen.
Plots ziet ze nog iemand lopen en merkt dadelijk dat die Ora volgt. Maar hij heeft zijn wapen in de hand.
Sorane rent sneller en haalt de man, die haar nog niet opgemerkt heeft, langzaam maar zeker in. Maar ook Ora verliest haar voorsprong zinderogen. Ze is te uitgeput en wankelt steeds meer. Plots valt ze en rolt te tegen de en stilstaande wagen. Als ze recht kruipt, ziet ze Conro naderen en beseft dat ze niet ver meer zal komen. Dan schrikt ze. Een van de modules ligt een paar passen van haar op de stenen. Snel kruipt ze er naar toe en neemt hem op.
"Te laat, Ora. Jij bent aan het einde van je weg gekomen. Geef die modules maar aan mij.", grijnst Conro en richt zijn wapen op het meisje.
Ora kijkt om zich heen, maar kan geen uitweg meer vinden.
"Wat wil je een kogel in je buik en een langzame pijnlijke dood of een kogel door je hoofd."
"Moet ik kiezen, hoe..", stamelt Ora.
"Nee, als je mij die modules vrijwillig geeft, dan krijg je een pijnloze dood, anders.."
"Jij krijgt dezelfde keuze, Conro.", klinkt een ijskoude stem achter hem plots.
"Sorane, hoe??."
"Ik heb je achter Ora aan zien lopen, killer.", antwoordt Sorane.
"Ze heeft samen met haar liefje, belangrijke gegevens gestolen van organisatie. Jij weet…"
"Dat weet ik, Conro. Die gegevens zijn voor mij bestemd."
Conro verstijft even, terwijl de woorden van Sorane tot hem doordringen.
-Verdomme, Sorane. Is zij een agente. Dat kan toch niet.- denkt hij, maar dan glimlacht hij.
"Je vergeet iets, verraadster. Ik heb je vriendin voor de loop. Als ik schiet is ze er geweest."
"Daarom geef ik je de keuze, Conro. Stervend van pijn of, grijp je de enige kans die ik je geef."
"Wat bedoel je?"
"Wij vechten uit samen uit of je knalt Ora neer, maar een seconde later lig je van pijn te kreunen op de stenen."
Conro laat langzaam zijn wapen zakken en draait zich naar Sorane om.
"Wat je bent zelfs niet gewapend."
"Nee, waarom zou ik. Jij bent veel te traag."
Even staart hij haar verbaasd aan, dan grijnst hij. Als hij zijn wapen op heft en bijna op Sorane gericht houdt, reageert zij pas. Hij schrikt van de snelheid van haar beweging en op hetzelfde moment ziet hij een lichtflits nabij haar heup. Dan wordt alles zwart om hem heen, terwijl hij in elkaar zakt. Sorane kijkt even naar zijn dode lichaam dat gekromd op het voetpad ligt. Ora staat intussen op en kijkt Sorane verbaasd aan.
Sorane grijpt echter haar hand en zegt:
"Kom we moeten ons uit de voeten maken. Er zijn nog anderen naar jou op zoek."
Ora volgt Sorane maar langzaam.
"Sorane, hier neem deze modules. Ze bevatten alles wat Rinar kon kopiëren."
De roodharige, die haar wapen weggestoken heeft, kijkt haar verbaasd aan. Toch neemt ze de modules aan.
"Kom haast je, we moeten.."
"Nee, Sorane. Rinar is dood, mijn leven heeft geen zin meer.", stamelt Ora, terwijl ze Sorane niet durft aankijken.
"Wat?? Is Rinar dood."
"Ja, ze weten alles. Zoals hij eruit zag, moet hij wel gesproken hebben."
Sorane kijkt haar vriendin aan, terwijl ze van binnen ijskoud wordt.
"Daar zullen ze voor boeten.", fluistert ze.
Even kijkt ze om zich heen en ziet en- kele mensen naar hen staren, maar ze durven niets te zeggen. Dan neemt ze haar gsm en neemt contact op met Deno. Nadat ze hem op de hoogte gebracht heeft, raadt ze hem aan om zich naar de wagen te gaan. Op dat moment horen ze politiesirenes. Snel verbreekt Sorane de verbinding en zegt:
"Kom, Ora. Jij komt mee en niet tegen spreken. Rinar zou gewild hebben dat jij bleef leven."
Even kijkt Ora Sorane aan en knikt dan.
"Je hebt gelijk. Ik wil toekijken hij ze door de rechter ter dood veroordeeld worden.", fluistert Ora met trillende stem.
Ora volgt Sorane naar de plaats waar de wagen staat.
"We zijn er bijna, meisje. Daar staat onze wagen.", zegt Sorane, maar dan schrikt ze.
Een zoemend geluid trekt haar aandacht en bliksemsnel grijpt ze de hand van Ora. Maar het is te laat. Op dat moment gaan er enkele schokken doorheen het lichaam van de jonge vrouw. Voor haar ogen zakt de vrouw, terwijl het leven uit haar ogen wegglijdt, in elkaar. Op drie plaatsen worden drie rode vlekken langzaam groter. Sorane trekt snel haar wapen en vuurt enkele schoten af op de mannen, die naar haar toesluipen. Zigzaggend rent ze naar een vrachtwagen en verdwijnt erachter.
De schutters volgen haar, maar dan worden er twee dodelijk geraakt door de precieze schoten van Sorane. Terwijl de anderen in dekking gaan, rent de roodharige onder dekking de vrachtwagen weg. Als ze dicht genoeg is bij het gebouw, schiet een touw naar het dak toe. Als een pijl schiet ze omhoog, terwijl de schutters de achtervolging moeten staken. Hun kogels, die ze haar achterna schieten, de- ren haar niet.
"We krijgen die verraadster nog wel.", zegt één van hen, terwijl ze naar het dak staren.
Ze merken niet dat Sorane een paar ogenblikken later alweer beneden de straat oversteekt en een wagen bereikt. Op haar hoede sluipt ze dicht langs de muur naar het voertuig toe. Plots merkt ze een glinstering op het venster van haar wagen en duikt snel opzij. Twee kogels missen haar rakelings. Een van de twee schutters waagt zich te ver uit zijn dekking achter het venster. Sorane bewijst dat ze nog steeds even gevaarlijk is, als een jaar geleden. Met een gaatje tussen zijn ogen valt hij de kamer binnen. Zijn maat die aan het andere venster post gevat heeft schrikt en trekt zich terug in dekking.
"Stomme idioot. Doorzeef die wagen.", roept Atos uit en sleurt het wapen uit de hand van de schutter.
Met een sprong is hij buiten en vuurt. Maar Sorane heeft het gevaar bemerkt. Haar kogel treft Atos precies tussen de ogen, terwijl zijn kogels naast haar in de wagen inslaan. De lijfwachten zien hun baas achterover vallen, worden even afgeleid. Hierdoor ziet Sorane haar kans en opent de deur van de wagen, nadat ze het venster ingeslagen heeft. Als ze achter het stuur plaatsneemt, bukt ze zich en trekt enkele kabels los. Snel koppelt ze die op een speciale wijze en richt zich opnieuw op. Snel drukt ze op de startknop en hoort de motor dadelijk starten. De roodharige snel drukt het gaspedaal in en met piepende banden schiet de wagen vooruit. De lijfwachten beseffen hun fout en jagen haar nog enkele schoten na. Maar Sorane raast bliksemsnel weg, zodat hun kogels de wagen missen. Zodra ze de weg opdraait, merkt ze dat drie wagens haar achtervolgen. Deno heeft alles gezien, maar was te ver af om in te grijpen. Snel neemt hij een taxi en rijdt achter de achtervol- gers aan.
Intussen neemt Sorane met haar gsm contact op met de agenten en brengt hen op de hoogte van haar toestand. Even is het stil, maar dan geeft Malon haar richtlijnen over de weg die ze moet volgen naar de buitenwijken van de stad. Daar zullen de agenten ingrijpen. Op het nippertje kan ze een paar maal een botsing voorkomen. Eén van de achtervolgers echter niet, die botst op een andere wagen en komt dan tegen enkele geparkeerde wagens tot stilstand. Met de grootste moeite kan Sorane haar achtervolgers voorblijven en slaagt erin om de aangegeven weg, zoveel mogelijk te volgen. Tot ze voorbij een kruispunt raast, dat dadelijk door verschillende politiewagens afgesloten wordt. De eerste achtervolger kan hen niet ontwijken en knalt tegen één van de politiewagens aan. De inzittenden van de tweede wagen, springen uit hun wagen en openen het vuur.
Sorane heeft al snel gemerkt dat ze niet meer gevolgd wordt en veranderd van richting. Terwijl achter haar een hevig vuurgevecht losbarst.
|
