writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

De scheiding - (31)

door Julien_Maleur

Hfdst 7.De voorbije huwelijksjaren








De zomer was heet en droog. Michel huwde met Lisa tijdens de maand juli. Een korte stormachtige verkering ging er aan vooraf. De ouders van Lisa waren tegen hun huwelijk. Ze deden al het mogelijke opdat het meisje Michel zou laten vallen. Ze hielden niet van Michel. Toen hun pogingen geen succes kenden en Lisa zei te zullen huwen probeerden ze hun dochter door bedreiging te overtuigen. Uiteindelijk schikten ze zich in het onvermijdelijke.
Ongeduldig zag Lisa uit naar de dag van het huwelijk. Ze verlangde er naar om een eigen gezin te stichten. Michel aanbad Lisa. Ze was de vrouw uit zijn dromen. Hij twijfelde er niet aan dat hij haar gelukkig zou kunnen maken.
Het was heet toen ze trouwden. De zon verschroeide ongenadig het al dorre landschap. Loom stonden de runderen in de weide. Net als de mens verlangden ze naar een flinke regenbui of een zuchtje wind. Al drie weken lang had het niet geregend. Er dreigde onweer.
Voor Michel en Lisa was dit de mooiste dag uit hun prille leven. Eindelijk zouden ze man en vrouw worden. 'Tot de dood jullie scheidt…' zei de priester. Wat klonk dit mooi. Michel voelde zich als een kind op de dag van Sinterklaas . Geen ogenblik dacht hij aan de verantwoordelijkheid die hij op zich nam door Lisa's lot aan dat van hem te binden. Hij was er van overtuigd dat zij bij hem gelukkig zou zijn.
**
Toen Michel aanbelde bij zijn toekomstige schoonouders om zijn bruid op te halen was hij zenuwachtig en gespannen. Het bruidsboeket van witte orchideeën trilde in zijn bevende handen. Het was haar vader die de deur opende.
'Ik vermoord je als je haar ongelukkig maakt' begroette hij de toekomstige bruidegom.
'Je maakt mij niet bang.' antwoordde Michel. '
Dan zag hij haar. Ze kwam langzaam de trap naar beneden in haar witte trouwjurk, stapte de hal in en kwam naar hem toe. Ze zag er zo breekbaar uit. Het ontroerde hem. Op dat ogenblik was hij er diep van overtuigd dat niets hun liefde ooit zou kunnen verwoesten. Hij zou altijd van haar houden, wat er ook mocht gebeuren. De plechtigheden in het gemeentehuis en in de kerk konden niet vlug genoeg voorbij zijn. Nadien, in de auto op weg naar de feestzaal, nam hij haar handen. Ze keek hem aan met ogen vol verwachting.
'Ik houd van jou'
Ze glimlachte en antwoordde:
'Ik zie je ook graag'
Dan zeiden ze niets meer. Toen de auto stopte hield hij nog steeds haar handen vast, als wou hij haar op die wijze laten weten dat ze steeds op hem zou kunnen rekenen.
Het feest werd een vrolijk gedoe. Het jonge paar verliet echter vlug de lachende bende. Ze wilden alleen zijn.
Michel droeg Lisa over de drempel van hun nieuwe thuis. Haar hoofd rustte op zijn schouders. Ze had de armen om zijn hals geslagen. Ze woog zo licht als een pluimpje. Nadat de deur achter hen slotvast viel zuchtte Michel van opluchting. Eindelijk was de hele rompslomp voorbij. Gedaan met die toestanden met haar ouders. Lisa was nu zijn vrouw.
Met de jonge bruid in zijn armen liep Michel met grote passen de trap op naar de slaapkamer. Lisa trilde als een riet en was bang voor wat komen zou. Michel legde zijn kersverse echtgenote voorzichtig op het niet erg brede bed. Hij was opgewonden. De gedachte dat binnen enkele minuten Lisa zich aan hem zou schenken en dat hij bezit zou nemen van haar naakte lichaam maakte hem hitsig. Ze was nog maagd. Ze had geen geslachtsgemeenschap gewild voor het huwelijk. Haar godsdienst liet dit niet toe. Lisa was zeer godsdienstig, op het fanatieke af. Ze had hem eens uitgelegd dat seks zonde is; dat de geslachtsdaad enkel voor de voortplanting mocht dienen. Michel was het niet eens met die opvatting. Toch had hij haar wensen gerespecteerd. Hij had gewacht tot deze nacht. Tot de huwelijksnacht. Nu was het zo ver. Ontroerd en begerig tegelijk keek hij naar zijn bruid. Deze lag onbeweeglijk op het bed, de knieën lichtjes opgetrokken en haar lichaam gedrapeerd in het witte satijn van de bruidsjurk. Haar ogen waren dicht. En lichte blos kleurde haar wangen. Ze leek wel porselein. Hij durfde niet bewegen, bang de betovering van dit moment te verbreken.

 

feedback van andere lezers

  • hettie35
    Het blijft trekken dit verhaal en het leest lekker,
    groetjes Hettie
    Julien_Maleur: Dank je voor dit mooi compliment en vooral om te blijven lezen.
    groetjes
    Julien
  • sproet
    zo nog een dure betaalde maagd! het kon wel eens dat serpent uit mijn verhaal zijn!

    vlot geschreven en graag gelezen.

    liefs, sproet
    Julien_Maleur: Ja, soms kan men beter oppassen voor die 'heilige onschuld'!
    groeten
    JM
  • maxiem
    vlot geschreven en graag gelezen, liefs maxiem
    Julien_Maleur: Dank je Maxiem.
    groeten
    JM
  • henny
    Mooike
    Julien_Maleur: groetjes
    JM
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .