|
< terug
De scheiding - (36)
Hfdst 8.Bartje
Lisa en Michel noemden hun pasgeboren zoon Bart. De eerste maanden na de geboorte bekommerde de jonge vader zich niet zo veel om Bartje. Hij was blij met het kind, maar wist niet zo goed wat er mee aan te vangen. Dat zijn vrouw haar mooie uiterlijk had teruggekregen vond hij op dat ogenblik veel belangrijker. Het kind was een indringer. Hij kwam er niet toe allerhande troetel-naampjes te bedenken. Evenmin wilde hij het in zijn armen wiegen en zich gedragen als een clown om het te laten lachen. Eigenlijk was hij bang om het kind pijn te doen. Het was zo klein en breekbaar. Hij vond de baby wel lief, maar bleef liever op afstand. Zijn vrouw echter omringde het wicht met fanatieke jaloersheid. Ze was er de hele dag mee bezig en 's nachts lag ze er van wakker. Ze ontpopte zich als een voorbeeldige moeder en het kindje genoot de beste zorgen. 's Avonds was ze moe. De minnares die ze eens was geweest was dood, gestorven toen het kind werd geboren. Seksuele spelletjes interesseerden haar niet meer en ze had nog enkel geslachtsverkeer met haar man omdat het haar plicht was als echtgenote. Echt plezier beleefde ze er niet meer aan. Dit stelde Michel erg teleur. Meerdere keren probeerde hij er met zijn vrouw over te praten. Steeds opnieuw omzeilde ze het onderwerp. Ze begon dan over iets anders. Alleen de baby had haar aandacht.
Maanden gingen voorbij, werden jaren. De tijd deed zijn werk. Bartje groeide op, kreeg zijn eerste tandjes en begon te kruipen, dan te lopen. Plots bekeek Michel het kind met heel andere ogen. Hij voelde zich steeds meer aangetrokken tot de jongen. Zodra hij maar even de tijd had deed hij er allerlei spelletjes mee. Ook kwam de dag dat hij met Bartje kon wandelen gaan en voetballen. Hij leerde hem de dieren kennen.
Net als zijn vader hield de jongen van de natuur. Als ze samen waren vroeg hij honderduit. Hij kreeg altijd een antwoord. Bartje was nu niet langer meer het exclusieve bezit van Lisa. Hij had niet meer die intensieve zorgen nodig als toen hij baby was.
Bartje hield veel van zijn moeder. Maar ook van zijn vader. Steeds vaker echter verkoos hij om met vriendjes te spelen of met de hond van de buren. Hij bleef niet zo graag meer in huis bij moeder. Dit deed Lisa verdriet. In haar binnenste knaagde al de angst om haar jongen te verliezen. Meer en meer kwelde haar de gedachte dat op een dag hij haar zou verlaten voor een andere vrouw.
Michel zag dat Lisa leed. Hij kon haar echter niet helpen. Hij deelde niet diezelfde gevoelens. Hij weigerde Bartje te zien als hun exclusieve bezit. Hij wilde dat de jongen zelfstandig zou opgroeien, zodat hij als volwassene zijn eigen weg zou kunnen bepalen. Steeds meer verschilden hun ideeën, met betrekking tot de opvoeding van hun kind. Lisa was bang om Bartje te verliezen. Michel was overtuigd dat de jongen hen altijd zou beminnen, ook al was hij van hen gescheiden. Trouwens, dat alles was nog zo ver weg.
feedback van andere lezers- hettie35
Zit er weer helemaal in en ben benieuwd naar de volgende delen,
groetjes Hettie
Julien_Maleur: Dank je Hettie. U zult nog verrast zijn.
groetjes
Julien - sproet
heel mooi wergegeven, een vrouw is een tijd moeder en zondert zich een stuk af. het is de man die de moeder terug vrouw moet laten worden. maar met Lisa is dit geen sinecure en dan komt de vervreemding.
de loyaliteit van Lisa naar haar ouders is ook heel hoog!
hoor mij bezig, sorry als ik je hier mee verveel.
het leest wel vlot.
liefs, sproet
Julien_Maleur: Dank je Sproet. Je verveelt me hoegenaamd niet en ik ben blij me jouw fb.
groetjes
JM - Ghislaine
Masterart.
Julien_Maleur: Dank je Ghislaine
groetjes
JM - henny
Heel waarheidsgetrouw geschreven.
Julien_Maleur: Blij met je commentaar en interesse
groeten
JM
|
