Volg ons op facebook
|
< terug
Contactadvertentie (18) Scharrel aan de toog van het Leffe café
Lucille kijkt naar haar collega en haar vriendin en die zeggen: 'nee hoor, kom er maar bij.'
Hij stelt zich voor: ' als ik stoor dan zeg je het maar. Ik ben Walter en kwam hier toevallig langs op de terugweg naar Aalst. Ik was op bezoek bij familie in Brugge. Nu wil ik wel eens horen wie jullie zijn?' Hij kijkt hierbij in de richting van Lucille en deze kan dus niet anders dan als eerste van wal te steken.
' Ik ben Lucille, woon en werk in deze stad en dit is mijn collega Christa en een vriendin van haar. Ik vermoed dat het Rita is?'
Rita, die links van Walter zit, knikt dat de gok van Lucille juist is en vraagt: ' hoe wist je dat?'
'Geen moeilijke gok, Christa heeft het op het werk vaak over jou en dat jullie samen stapjes in de wereld zetten, dus de link was vlug gelegd.'
Het gesprek is gestart en Walter reageert: 'oh, jullie kennen elkaar ook pas?'
De vrouwen beginnen op hetzelfde ogenblik te antwoorden en schieten dan in een lach.
Het is Christa die het woord neemt en aan Walter de situatie uitklaart. Lucille en zij zijn collega's sinds een vijftal jaar en Rita is een vriendin en ook haar ex-schoonzus. Ze gaan vaak op zaterdagavond samen op stap, meestal naar Gent. Ze waren net van plan om te vertrekken toen Lucille binnenkwam.
Christa vraagt: 'Lucille, ga je mee naar Gent? We hebben tegen negen uur afgesproken met een paar vrienden in de 'Pacific'.
Lucille denkt waarom niet, ze laat niemand achter en ze hoeft ook aan niemand verantwoording te geven.
'Walter als je zin hebt ga gerust mee, het is een gezellige bende en er wordt niet gekeken op één meer of minder.' geeft Christa aan.
Gent ligt op de terugweg voor Walter en net als Lucille denkt hij: wat heb ik te verliezen? Christa stelt aan Lucille voor om met hen mee te rijden dan hoeft ze haar auto niet meer uit de garage te halen.
Walter ziet zijn kans schoon en vraagt aan Lucille: ' jij weet waar de 'Pacific' is?'
'ja hoor, ik ben er al eens geweest.'
'Dan stel ik voor dat wij samen rijden en dan kan je met je vriendin terug komen.'
Het maakt voor Lucille niet veel uit, alhoewel ze hoort haar moeder zeggen: 'nooit met vreemde mannen meegaan en als ze je lastig vallen: een klets op hun gezicht.'
Na de rekening betaald te hebben wenst Karel hen nog een prettige nacht toe en knipoogt naar Lucille. Het is Walter niet ontgaan en hij vraagt: ' kom je hier vaak, die kelner mag je precies wel?'
Door het gepraat van de vriendinnen en het lawaai in het café is de vraag bij Lucille niet helemaal aangekomen, ze zegt kort: 'ja' en daar moet Walter het maar mee doen.
Walter zijn wagen staat voor de deur geparkeerd en hij houdt het portier voor haar open. Dit heeft ze altijd leuk gevonden, die paar seconden aandacht voor haar alleen. Het portier dat voor haar wordt geopend, instappen en dan het portier dat zachtjes wordt dichtgeslagen. Ze geniet ervan dat hij dan langs de auto heen loopt en zijn plaats achter het stuur inneemt. Johan legde dan voor hij de wagen startte even zijn hand op haar dij. Lucille: nu niet aan Johan gaan denken, het is voorbij en hij komt niet meer terug.
Walter start de wagen en kijkt even zijdelings naar Lucille, ze geeft hem een lieve glimlach terug. Hij is gecharmeerd door haar blik en even blijven ze elkaars ogen peilen. Om de één of andere reden voelt Lucille zich veilig bij deze man en heeft ze het gevoel van geborgenheid. Ze snapt niet waarom haar moeder haar zo veel wantrouwen voor mannen heeft ingepeperd. In de ogen van haar moeder waren alle mannen potentiële verkrachters. Sinds haar scheiding heeft Lucille verschillende mannen ontmoet en bij aanvang was ze terughoudend en op haar hoede. Ze hoorde de woorden van haar moeder in haar hoofd bonzen. De mannen die ze leerde kennen waren inderdaad niet verlegen om een potje sex, maar dat was zij ook niet. In realiteit heeft ze integere mannen ontmoet, op zoek naar aandacht; genegenheid; geborgenheid en met een ruim warm hart. Ze heeft hun eenzaamheid leren kennen, hun onmacht bij scheiding en hun verdriet. Lucille realiseert zich dat ze vaak een muur om zich heen bouwde en ze hen niet toeliet in haar wereld.
Hoe vaak had ze als kind niet moeten horen: ' Als je zo verder doet komt er niets goeds van je voort.' Haar gezin was een bewijs dat ze wel iets kon! Verdorie, waarom moest Johan verliefd worden op een heilig Trezeken? Het ergste was, ze leek nog op Lucille's moeder ook! Haar zus had haar ook eens gezien, in het prille begin van hun flirterig gedoe, op een concert en ook voor haar was de gelijkenis treffend. Was dit haar grootste verdriet? Het gevoel dat ze gefaald had en ze het bewijs leverde dat ze voor niets deugde?
'Mag ik meegenieten van je dromen?'
Lucille schrikt van de vreemde stem naast zich. Ach ja, ze zijn op weg naar Gent en Walter zit achter het stuur.
wordt vervolgd...
feedback van andere lezers- Rob
Let's Party..
sproet: thxs en ik heb in het vorige de bijnaam die geen bijnaam was verandert in Lucille. het was een verstrooidheidsfoutje, gelukkig heb je het opgemerkt.
liefs - Peerke
Amusant!
sproet: bedankt voor het lezen en de fb.
liefs - Ghislaine
Ik voel tussen de lijnen door nog bitterheid. De gal van het afgewezen zijn. Denk er zo over, voor een vogel blijft de zomer niet achter.
sproet: mooi: voor een vogel blijft de zomer niet achter!
bedankt voor het lezen en de fb.
liefs, sproet - Kalendergedicht
Ik blijf in de ban ... :-)
sproet: het was niet zo eenvoudig om er terug in te komen, het lukte vandaag beter. ( door het slechte weer waarschijnlijk)
liefs, sproet - Klaver4
hoe meer zielen hoe meer vreugd !
boeiend!
Lucille lijkt me wel een krak in gesloten communicatie..
psje: en ze niet toeliet => ze hen niet ..?
liefs
klaver4
sproet: 'Lucille lijkt me wel een krak in gesloten communicatie'...
jakkes, dit was in de roos niet alleen voor Lucille maar nog meer voor sproet! het leverde twee verdwaalde traantjes op.
je bent wel een krak in typeren van de persoontjes!
liefs - Magdalena
leest heel vlot, maar in dit specifieke stukje mis ik wel datgene wat zo deed kluistsren bij de andere stukjes
ik vermoed een beetje: na alle avonturen ineens dan toch een herval van wat naar binnen getrokken wrok
(of, 't ligt aan mij: ben een paar dagen afwezig geweest)
XXXX
Karine
sproet: je hebt het goed opgemerkt Karine, na een weekje fietsen was ik er een beetje uit en het koste me enige moeite om er terug in te geraken. ik ga het herwerken.
bedankt voor de scherpe fb!
liefs,sproet - aquaangel
sex = engelse spelling
seks = nederlands
Friesland is zeker leuk, ik was een week in MAkkum en vandaaruit
alle elfsteden wel bekeken hoor! En een MS_penvriendin van mij woont in Goutum dichtbij Leeuwarden dus ook haar weer bezocht.
'Pacific.'' > de punt moet voor leesteken 'Pacific'.'
hier en daar zweeft je leesteken nog los van het woord, even aansluiten nog ;)
sproet: goed ik schrijf in het vervolg seks, schrijft mooier, bedankt voor de uitleg.
liefs, trees - Francis
Ben het wel eens met Karinne, maar blijf je volgen
xx Frans
sproet: een pauze stukje, Lucille was aan rust toe ( grapje)
liefs, sproet - koyaanisqatsi
Moest er even terug inkomen.
Een klets op hun gezicht! Voorzeker!!!
Maar ik heb nog steeds sterke twijfels bij de (g)heiligheid van dat Trézeken...
sproet: tsja, er zijn nog maagdekes in de wereld! weinig maar ze zijn er nog, geloof me.
liefs, Treesje ( niet zo heilig) - henny
Ze krijgt Johan maar niet uit haar hoofd
sproet: het heeft inderdaad heel lang geduurd voor ze Johan kon loslaten (25 jaar huwelijk)
liefs, trees
|
