|
< terug
overbezorgd
door JC
Overbezorgd
--------------
Weer zo'n dagje - bij mij meer regel dan uitzondering - een typische abstracte wirwar van bewustwording en teveel onuitgesproken gevoelens.
Zo rond kwart voor acht 's avonds belt mijn dochtertje me op met de vraag of ze het telefoonnummer van mijn een week oude ex-vriendin kan krijgen.
Ze is namelijk volledig en tot ver voorbij haar oren verliefd op mijn ex's oudste zoontje.
Nu moet je weten dat het oudste zoontje er negen zal worden en mijn dochter over drie maand acht, dus zou ik haar verliefdheid met de nodige zoutkorreltjes moeten nemen.
Maar ik herken nu eenmaal zoveel van mezelf bij mijn dochter dat ik weet dat ze al zo jong zoveel gevoelens kan bezitten. Sterker nog ik weet gewoon dat het zo is en dat dusgevolge haar pijn en verdriet ook echt zijn.
Dus doe ik wat ze vraagt en geef haar het nummer van mijn ex, ze zou direct eens bellen naar haar en ik wist gewoon niet wat te doen, nog goed dat het kind zelf opgehangen heeft of ik stond waarschijnlijk nog te staan.
Veel tijd om erover na te denken had ik niet - ik moest immers nog even naar mijn toekomstige ex-huurders om een geschil met een kleerkast op te lossen.
Door een verzakking van een vals plafond konden ze klaarblijkelijk hun kast niet meer verschuiven; als dat geen reden voor een aangetekende brief van de huurdersbond is, dus ik gelijk met een aannemer om de schade te gaan opmeten.
De kast zat muurvast en dus zou mijn aannemer de nodige stappen ondernemen om het vals plafond wat hoger te zetten zodat de kast opnieuw verschoven zou kunnen worden indien zo gewenst.
Op de terugweg - de aannemer had me een lift gegeven omdat hij nog nooit zo'n absuurde situatie heeft meegemaakt en waarlijk medelijden met me had.
Krijgt die kerel inneens geen telefoontje: zijn hond was op straat aan het rondlopen en er was iemand verwond, althans dat was wat hij me vertelde.
Na een helse rit krijgt hij plots telefoon, de politie had wat vraagjes voor hem betreffende zijn hond.
Remt hij plots en loopt met de gsm in de hand achter een duitse herder aan.
Even later komt ook een politieagent aangelopen gevolgd door een combi.
Nu wou ik toch het fijne weten van heel die historie en zodoende heb ik vijftien minuten in zijn wagen zitten wachten.
Bleek dat zijn hond tussen de omheining van zijn huis geglipt was en een kat had doodgebeten - terwijl hij dat aan het vertellen is komt er een oud ventje met een schoendoos in zijn handen op ons afgewandeld.
Zo vreemd allemaal, het mannetje liep ons gewoon voorbij, met de dooie kat in de open schoendoos.
'Kijk dat is die kat', roept die aannemer dan nog, creepy gewoon.
Was het nu dat hele voorval maar ik begon me even later -toen die aannemer me aan mijn vaders huis had afgezet- wel heel rare gedachten in het hoofd aan het halen.
Stel dat mijn dochter nu eens even koppig is als ik en ze effectief blijft verder contact houden met dat kereltje en ze uiteindelijk toch samen belanden, wat zou ik me een vreselijke vader voelen zeg, een bezoekje aan de schoonfamilie zou nooit meer hetzelfde zijn.
Staat dat me over vijftien jaar te wachten - de judas die even het kind gaat uithuwelijken aan een ander kind die hij vijftien jaar geleden in de steek heeft gelaten.
Dus ik maar teruggebeld naar de moeder van mijn dochter om te vragen hoe alles gelopen is.
Blijkt dat mijn dochter morgen eens terug gaat bellen naar mijn ex's zoontje, veel meer weet ik er ook niet van want hoe ga je in godsnaam gaan vragen aan iemand om een telefoongesprek te beschrijven, dat is net als die reclames van belgacom.
Maar ik dwaal af, mijn toekomst krijgt er een wel heel vreemd scenario bij.
feedback van andere lezers- innerchild
Wat een hilarisch verhaal ... 't lijkt wel een scenario uit een goeie lachfilm !
JC: ik lachte maar groen :-( - Peerke
Ja, met een ex-vriendin van een week oud, en toekomstige ex-huurders en cats and dogs...
Ik zal het ook aan mijn toekomstige ex laten lezen, inderdaad hilarisch. Leuk!
JC: vandaag ga ik snel met de hond buiten, kijk niet in mijn brievenbus en laat de telefoon rinkelen.. 't is rustdag - chris
alles komt goed dat is het leven
mijne pa die zegde steeds als je een drama wil dan hebt ge er één
en je moeder die kan er iets van
ik ben dat nooit vergeten
JC: zo is het maar.. en een mens moet ook eens wat meemaken
grtz - otiske
Zielig van de kat, geweldig verhaal. Knap neergezet, groetjes.
JC: negen levens.. mijn voeten
|
