writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Back to black

door JC

Back to black

---------------


Als je wat wereldvreemd bent dan gaan er wel eens dingen aan je voorbij, grootse dingen zoals Amy Winehouse bijvoorbeeld.
Nu had ik al veel beelden van het kind gezien, zo high als een kikker en het vel over de benen, het leek me zo'n Pete Doherty geval, je weet wel veel show maar geen inhoud.
Schijn bedriegt, het was lang geleden dat mijn haren nog eens recht kwamen te staan bij het horen van een liedje.
Die stem, die wanhoop, dat pure verdriet, geweldig gewoon.
En - willen of niet - dat soort muziek doet je over jezelf nadenken, over eigen duisternis en pijn.
Ongelooflijk toch hoeveel mensen zo'n potentieel hebben en er toch voor kiezen om zichzelf naar de kloten te helpen, hoeveel talent zichzelf verloochent en de makkelijke weg van drugs kiest.
Zelf ben ik geen onbeschreven blad en ik weet als geen ander hoe verleidelijk dat wereldje wel niet is, alleen spijtig dat men steeds meer zo'n wereld als echt wil gaan ervaren.
Dat is ook de grote verleiding aan de hard drugs, ze laten je zo goed voelen dat de 'echte wereld' er niet meer toe doet, dat je enkel nog die roes wilt najagen.
Ik ken junks en hun typische verhaaltjes, ze kunnen immers allemaal stoppen als ze ervoor kiezen, alsof er zoveel zijn die het ook daadwerkelijk doen.
Die leugen is ook wat ze nog doet leven, hun laatste houvast maar de vrije val die ze nemen is zo hard dat er geen weg terug is, de sterke karakters weten dat ze hard drugs moeten laten voor wat ze zijn.
Back to black, zo'n fragiele stem die zoveel emotie weet op te roepen, alsof ze zelf weet dat er geen weg terug meer is, haar persoonlijke zwanenzang.
Onze wereld is zwaar aan het verkankeren als we zo iemand als idool ten tonele laten verschijnen, dat een verloren zieltje het voorbeeld van een generatie moet worden.
Vroeger waren er ook junks, die zullen er altijd zijn maar dan liever een Janis Joplin dan zo'n kind.
Kinderen hebben voorbeelden nodig, geen iconen die er geen zijn, arme Amy is niet meer dan een junkie van de platenbonzen geworden, een maatschappelijk aanvaarde levende dode.
Moge ze niet back to black gaan.. al weten we wel beter.

 

feedback van andere lezers

  • Mistaker
    Is er eindelijk eens een zangeres die ECHT kan zingen, helpt ze zichzelf naar de verdommenis!

    Groet,
    Greta
    JC: zeg dat wel, ze denken echt dat het een way of life is
  • otiske
    Heel knap onder woorden gebracht, jammer voor haar natuurlijk. Ze is inderdaad goed, maar hoelang nog.
    Mooi geschreven en graag gelezen, groetjes.
    JC: keuzes maken.. en de gevolgen
  • sproet
    stevige inhoud en op een tekende manier doorgegeven.
    vlot geschreven.

    liefs, sproet
    JC: dank je
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .