Volg ons op facebook
|
< terug
het dagelijks brood
Het was 9 uur morgens. De kinderen waren naar school vertrokken en Britt zat dromerig in de sofa, bezig met haar derde kop koffie. Zonder te weten waarom, voelde ze zich gespannen en nerveus. Normaal kroop ze terug onder de dekens voor een paar uren extra rust, alvorens in haar houten blokhuis een nieuwe eenzame dag aan te vatten. Haar man was al twee maanden van huis, op zending in de States en zij wist niet wanneer hij met verlof zou komen.
Britt was een zwartharige, goeduitziende, veertigjarige vrouw van 1,62 meter. Ietwat aan de mollige kant met een goedontwikkelde boezem en knap, ovalen gezicht. De meeste mannen vonden haar attractief en sexy.
Zij nipte opnieuw aan haar kopje en zuchtte haast onhoorbaar. Ze droeg een kort, wit nachthemd dat slechts de helft van haar volle, licht gespreide dijen bedekte. Zij was alleen in huis en hoefde zich niet preuts aan te stellen.
Haar linker hand viel als bij toeval in haar schoot, terwijl ze zich in de zachte kussens achterover liet zakken. De duim raakte het vochtig reepje stof dat zich tussen de welving van twee verdikkingen had genesteld. Deze toevallige aanraking veroorzaakte het bekende, aangenaam gevoel, maar zij aarzelde nog even om zichzelf voldoening te schenken en het ritueel van de voorbije nacht te herhalen. Dat had haar immers niet de verwachte verlossing geschonken.
Nochtans bleef ze de duim bewegen en de lange nagel schuurde hoorbaar over de dunne barrière. Onbewust spreidde zij haar dijen iets verder naar buiten. Met gesloten ogen genoot ze van de ontwakende opwinding door de zachte aanraking over dat verborgen knopje dat naar meer attentie hunkerde. Indien ze niet meteen deze kwelling staakte, zou er geen terugweg meer zijn. Maar het gevoel was zo overheerlijk en haar duim bleef rond dat trillende knobbeltje cirkelen. Het was nu duidelijk voelbaar doorheen de doorzichtige stof.
Ze was zo ijverig op de aangroeiende lawine diep in haar onderbuik geconcentreerd, dat ze de wagen die voor haar huisdeur stopte, niet hoorde.
Het was de broodleverancier. Ze had juist het hinderende lapje stof terzijde geschoven en haar middelvinger tussen de gezwollen welvingen laten glijden, toen de deurbel genadeloos rinkelde. Opgeschrokken stopte ze haar wanhopige poging om die ondraaglijke, opgekropte, seksuele kwelling kwijt te geraken.
Zij begreep dat zij het brood moest aannemen en betalen, maar ze besefte ook dat ze een dun en kort nachtkleedje droeg. De bel rinkelde nadrukkelijker en ze besloot te openen. Per slot van rekening kende ze de bakker goed genoeg en hij was een vriend aan huis, de boezemvriend van haar man. Sinds de dood van zijn vrouw maanden terug, onderhield zij een vriendschappelijke relatie met zijn oudste dochter.
Ze stond zuchtend recht en opende de deur.
'Goede morgen,' zei de 1,80 grote, vriendelijk uitziende man die de vijftig naderde, maar er wel tien jaar jonger uitzag.
'Goede morgen, excuseer, maar ik ben nog niet klaar wakker...,' antwoordde zij met hese stem. Hij gaf haar het brood.
'Kom even binnen, ik moet het geld nog bijeen zoeken, en ik ben zeker niet gekleed om hier in de deuropening te blijven pronken,' meende zij lachend terwijl ze hem voorop ging. Hij volgde haar in de kleine hall, deed de deur halfdicht, betrad de woonkamer en bleef aan de achterkant van de sofa staan. Zij gaf hem even later het gepaste kleingeld.
'Dank u.' Hij borg de munten in zijn speciale lederen handtas en vroeg terloops:
'Hoe gaat het? Nog nieuws van Harry?
'Neen, hij is op speciale zending en kan geen contact met mij opnemen. Ik weet ook niet wanneer hij met verlof komt.'
Ze stonden nu tegenover elkaar, want er was weinig plaats achter de zetel.
'Dat is het leven. Moet hard zijn om hier alleen te leven...'
'Inderdaad, de kinderen zijn naar school en je weet, er is niet zoveel te doen om een volledige dag bezig te zijn.'
Zij voelde plots een warmtegolf naar het hoofd stijgen en ze was ervan overtuigd dat ze bloosde. Het was de eerste keer sinds maanden dat ze zo dicht bij een man stond. Haar lichaam was nog steeds onder invloed van haar onderbroken bezigheid even voordien. Zij had Paul altijd als een vriend beschouwd, had nooit dubieuze gevoelens gekoesterd, maar ditmaal stuurde zijn aanwezigheid elektrische golven doorheen haar geprikkeld lichaam. Daar hij een kop groter was moest zij het hoofd heffen en ze plots voelde ze hoe haar tepels harder werden, ervan bewust dat dit niet onopgemerkt kon blijven. Hij zag inderdaad de donkere knopjes hoog opgericht tegen de doorzichtige materie van haar nachthemd steken en hij voelde zich verlegen.
'Ik denk dat je het koud hebt...' Een poging om met humor de situatie recht te zetten, terwijl hij naar de twee vooruitstaande priemen wees. Haar zwakke glimlach maakte het alleen maar erger en hij aarzelde een kort ogenblik, alvorens de linkere knop lichtjes aan te raken. Ze was als geparalyseerd. Hij streelde langzaam over de verborgen punten en voelde dat ze harder en langer werden. Zij wist dat ze onmiddellijk moest ingrijpen, dat ze dit gevaarlijke spel moest stoppen, maar ze had de kracht niet meer om aan de verleiding te weerstaan.
Hij stapte op haar toe en hun lippen vonden elkaar in een hongerige kus. Zijn rechterhand gleed over de voorzijde van het nachtgewaad en kneedde zacht de grote heuvels. Zij geraakte in vervoering en drukte haar lichaam tegen dat van hem. Tegen haar dij voelde ze duidelijk een harde zwelling. Hun monden schuurden wijd open over elkaar en hun dartelende tongen startten een meedogenloze, maar opwindende schermutseling. Hun speeksel vermengde zich en zijn rechterhand gleed verder omlaag, over haar buik en verdween onder de rand van het korte hemd. Harde vingers gleden langs de linkerdij omhoog en bereikten het centrum waar het vochtige lapje stof tussen warme, gezwollen kussentjes geperst zat. Zijn middenvinger gleed ertussen, drukte de hindernis opzij en verzonk in een vochtige tunnel. Zij verzette even haar benen, wijder uit elkaar, en duwde hunkerend haar onderlichaam de ongeduldige hand tegemoet. Iedere aanraking van de explorerende vinger op het groeiende erwtje, stuurde heftige schokken doorheen haar onderlichaam. Luid steunend naderde ze onvermijdelijk een heftige explosie, maar door haar lichaam steeds terug te trekken wanneer het knopje met zijn vinger in aanraking kwam, probeerde ze het effect van zijn opdringerige plagerijen te milderen. Zij was zo dichtbij, maar ze wilde er zo lang mogelijk van genieten. Haar handen gleden omlaag en werkten onhandig aan een wederstrevende ritssluiting.
Ook zijn ademhaling ging in horten en stoten. Wat een bobbel, dacht ze. Een geslacht dat zeker tweemaal zo groot was als dat van haar man. De trillende, dikke staaf klopte hevig in haar hand en hij kreunde hees naar meer. Zeer lang zou hij deze hemelse marteling niet volhouden en hij stond op het punt zijn immense voldoening te lozen. Maar dat wilde hij zo lang mogelijk uitstellen. Snel deed hij een stap terug, ontdeed zich van alle stoffelijke hindernissen en greep haar stevig vast. Met een wilde ruk draaide hij haar om haar eigen as en trok het stomende stukje linnen naar beneden, waar het opgekruld aan haar linker enkel bleef hangen. Zij was gedwongen om haar bovenlichaam over de leuning van de sofa te buigen terwijl ze haar benen nog meer spreidde en haar blanke achterwerk omhoog duwde. Enkele seconden lang zocht zijn pilaar een weg doorheen het stugge haar, gleed tussen zachte, wijkende bermen en werd uiteindelijk door een magische, alles opslorpende grot opgezogen. Britt snakte even naar adem en kreunde luidruchtig.
'Neem mij hard. Wat is dat lekker.'
Zij voelde in haar diepste intimiteit de heftige stoten van een losgeslagen drilboor en ze verbeterde moeizaam haar lichaamshouding, om de inslagen naar de juiste regionen aan de voorkant van haar kanaal te leiden. De op en neergaande bewegingen naderden het zenit en de kop kon nu ieder ogenblik uiteenspatten. Maar ze wilde samen met hem over de top gaan. Snel bracht ze haar rechterhand naar beneden. Zijn sterke bakkershanden folterden haar trillende heuvels, speelden doorheen de stof met de harde priemen, terwijl zijzelf de schacht van haar zenuwcentrum tussen duim en wijsvinger klemde, en het mollige manteltje razend snel over het zinderende uitsteeksel op en neer schoof.
'Jammer dat zijn orgaan niet over mijn bobbeltje kan wrijven,' schoot het door haar hoofd. Ze begon te schreeuwen en stond op het punt over de rand te duiken. Diep in haar voelde ze de cilinder opzwellen en ze wist dat hij nu heel dicht bij een explosie stond. Zijn bewegingen werden korter en heviger terwijl hij als een dier begon te grommen. Zwaar hijgend en snakkend naar adem, verhoogde ze het tempo en de druk van duim en wijsvinger. Haar lichaam schokte ongecontroleerd en diep in haar binnenste barstte een hevige orkaan los juist op het ogenblik dat ze in de verte een verlossende oerkreet hoorde.
'Britt, ik kan niet meer,' schreeuwde Paul en verloor nu alle zelfbeheersing. Na een laatste, zeer heftige stoot, ontplofte zijn boor tegen haar diepste mond en zij voelde de enorme ontlading tegen haar uiterst gevoelige wanden uiteenspatten. De vulkaan kwam tot eruptie en stootte zijn hete lava naar buiten, terwijl een verlossende kreet haar wijd opengesperde mond ontsnapte.
'Ja, ja, ja...' Met kleine schokjes schoof haar achterwerk nog even tegen zijn benen. Haar ganse lichaam trilde. Even dacht ze in onmacht te zullen vallen, terwijl de verschrompelende staaf, begeleid door de wegebbende echo's van de grot, zijn energie en rigiditeit begon te verliezen.
Voorzichtig trok hij zich terug. De storm was geluwd. Nog steeds over de leuning gebogen, bleef ze nog enkele minuten nahijgen, terwijl hij gehaast zijn kledij in orde bracht. Ten slotte draaide ze zich om, een tevreden glimlach op haar bezweet gezicht. Hij lachte eerder nerveus, boog zich voorover en kuste haar even zacht op haar licht gespreide, vochtige lippen. Beiden keerden tot de realiteit terug.
'Excuseer,' probeerde hij uit te leggen, maar hij meende het niet. Zij trouwens ook niet.
'Mijn fout denk ik,' antwoordde zij voor de vorm, maar het kon haar niet schelen.
'Het was zo lekker.' Zij hadden er beiden van genoten, dat was duidelijk. Ook hij was al maanden zonder vrouw. Zij probeerden vruchteloos een normale houding aan te nemen. Uiteindelijk zei Paul:
'Dit was een eenmalig moment, maar het mag niet meer gebeuren. Akkoord?'
'Natuurlijk, maar heb geen angst, ik ben niet op zoek naar een andere man. Ik heb er geen spijt van, maar een reeks van toevalligheden hebben dit mogelijk gemaakt, maar het is nooit gebeurd.'
Zij was duidelijk opgelucht dat hij dit ook zo wilde en dat er in de toekomst geen complicaties zouden optreden. Zij hield werkelijk van haar man.
Paul Deveraux knikte en opende de huisdeur. Zonder verder een woord te verliezen, keerde hij naar zijn dienstwagen terug. De motor draaide nog altijd. Hun avontuur had niet langer dan tien minuten geduurd. Hij kroop achter het stuur, groette een laatste maal in haar richting en gaf gas.
Britt sloot de deur en was opnieuw alleen.
feedback van andere lezers- koyaanisqatsi
Verstoken van enig gemoraliseer blijft het een (mooi) verhaal van twee mensen op het "juiste" moment op de "juiste" plaats. De staven en drilboren zijn misschien wat te mechanisch, maar omschrijvingen als het "erwtje" maken dan weer veel goed. Graag gelezen.
caro: Als reactie op zogezegde erotische verhalen vol vulgaire uitdrukkingen en die meestal vrouwen als gevoelloze instrumenten omschrijven, heb ik willen aantonen dat men een seksuele daad ook poetisch kan omschrijven, waarbij de gevoelens de overhand nemen op de pure daad. - aquaangel
prima, wel een lange inzending, misschien had je het in twee
delen kunnen plaatsen.
De titel verraad eigenlijk al het overspel en ligt erg voor de hand als titel, dat had wel spannender gemogen ;)
liefs
caro: bedankt voor de reactie. Ik heb de titel terug veranderd in de oorspronkelijke. - sproet
als binnenkomer, een goed weergegeven erotisch verhaal.
soms nogal veel details die het verhaal langdradig maken en woorden doen overslaan in het lezen.
in ieder geval: 'Welkom op de site!'
liefs, sproet
caro: Bedankt. Heb ik uiteindelijk als reactie geschreven op de verhalen die als erotisch gepubliceerd worden, maar niets anders zijn dan pure pornografie. - otiske
Heel goed onder woorden gebracht en sterk geschreven. Alleen had je het misschien beter in drie delen gezet.
We hebben hier alle dagen zoveel te lezen en dan laat men de langste inzendingen nogal eens ongelezen.
Knap gedaan, groetjes.
caro: Bedankt voor de raad. - lin
Erg goed, hoe je de erotische gedeeltes weet te omschrijven zonder vulgair te worden. Sommige woorden zijn wat cliché, maar dat doet aan het verhaal niets af. De naam van de broodleverancier zou ik helemaal weglaten, dat levert niets extra's, integendeel, het ergerde mij zelfs ietwat. Het is in het verhaal absoluut niet van belang. Goede binnenkomer! Gr, lin
caro: Dit verhaal is een reactie op zogezegde erotsche verhalen die niets anders dan pure pornografie zijn waarin bepaalde woorden maar al te gretig gebruikt worden om mannelijke autoriteit beter te demonstreren. - molic
Prachtig geschreven, zonder enige vulgariteit. Ben benieuwd wat je ons nog zult brengen.
caro: Bedankt voor de raad en de verandering zal uitgevoerd worden;
|
