|
< terug
Als ik eens wist...
Als ik eens wist wat ik wil en als ik wist wat ik kan...
Ik wil zoveel. Ik weet het niet. Zal ik broodjes of huizen decoreren? Dàt is de vraag die zich nu stelt.
De tijd vliegt snel, ik weet het wel. Ik weet het maar al te goed, huh. Ik ben bijna 31 en ik weet nog steeds niet wat ik wil. Zal ik het weten in 2009 of 2010? Of nooit misschien?
Calm down, ik weet het: dit is geen verhaal. Maar dit schrijfsel heeft weldegelijk een moraal: wanneer weet of voel je wat waar je heen wil? Heeft u dat soms ook, dat zondagavondgevoel van 'hè, nee, nu moet ik morgen weer gaan werken, ik bleef liever alle dagen thuis'. Of ben ik de enige vrouw op aarde die niet al 's avonds haar kledij voor de volgende dag klaar legt, met krulspelden in bed gaat liggen en de volgende ochtend om 6u haar nagels lakt en daarna blijgezind, zwaar geparfumeerd en gedecoreerd haar klantjes gaat bezoeken?...
Ik heb onlangs voor 20 eur mijn nagels laten lakken in een sjiek schoonheidssalon. Een kadootje aan mezelf. Een traktatie omdat ik zo hard had gewerkt de laatste weken. (In éénzelfde maand op een nieuwe job beginnen en een nieuwe woonst zoeken is geen makkie.) Na het lakken moest ik 10 minuten mijn handen in zo'n soort blazertje houden. Saai! Uiteraard kon ik mijn handen niet stilhouden en botste ik tegen de rand van het apparaat: daar ging de lak! Dikke slijmerige strepen op mijn nieuw gelakt nageltje! Oei oei. Na die 10 minuten kon ik eindelijk naar huis nadat ik de boodschap kreeg vanavond geen huishoudelijke taken meer te verrichten. Du-uh, ik zat midden in een verhuis! En natuurlijk moest ik nog schoonmaken, eten koken en afwassen! Nog voor ik de deur van de zaak achter mij had dichtgeslagen zaten mijn nagels vol strepen. Je kan niet eens je autosleutel uit je handtas nemen! Dat wist ik niet. Ik ben rechtstreeks naar de Delhaize gereden en heb 'nagelontlakker' - of hoe dat ook mag heten - gekocht. Niet veel later zat er 20 euro op een watje. Lichtroze. Tja, zo ben ik dus.
Ik ben wie ik ben. En vandaag ben ik in de war en weet ik niet wat ik wil doen voor de kost.... Een mens moet toch wàt om brood op de plank te brengen? ....
Diepe zucht. Misschien kan ik maar beter gaan slapen. Morgen bezoek ik nog wat klanten, aanhoor ik hun klachten en hun juichkreten, rijd ik van de zee naar de Vlaamse Ardennen en denk ik: "Ach ja, 't is een beroep zoals een ander".
Of zal ik toch maar een andere job kiezen? Ik weet het niet. Ik weet niet wat ik wil.
En nu maar hopen dat mijn baas niet meeleest, of course.
feedback van andere lezers- Magdalena
ik wou dat ik tot die mensen behoorde voor wie dit niet herkenbaar is...
helaas
grinnik
ik heb serieuze stunten uitgehaald om nooit meer te moeten werken...compleet en grandioos mislukt... wilde mezelf (naar analogie van iemand die ik ken) ook 'levenslang gehandicapt' laten verklaren...
werk maar vlijtig door
want anders krijg je mijn jaloezie op je dak
:):):)
Victoria: erg hè.... heb net twee dagen op een beurs gestaan en ik zit nou al weer te werken (het is nu 08:16u). een hondenleven :-) - otiske
Jazeker herkenbaar, pffff. In elk geval moet je af en toe jezelf eens wat gunnen.
Ik werk gemiddeld 14 uur per dag, soms tot 16 uur. Maar we hebben een jaar geleden besloten dat we even hard blijven werken maar dat we onszelf om de twee maanden een weekend kado doen in een hotel met wellness. Zalig, daarvoor doen we het hoor.
Goed weergegeven en vlot leesbaar, groetjes.
Victoria: meestal ga ik uitgebreid shoppen om mij troosten als ik hard moet werken, maar dat brengt ook niet altijd de nodige rust, gezien het feit dat ik eigenlijk moet sparen :-)
daarom heb ik vandaag een kadootje voor mijn ventje gekocht. - sproet
een herkenbaar stukje als dit een kleine troost kan zijn. ik wou dat ik niet meer hoefde te gaan werken en mijn tijd vullen met schrijven.
herkenbare inhoud in een vlotte vorm neergezet.
liefs, trees
Victoria: héééééél juist: enkel nog schrijven en schrijven en taskes koffie drinken. zaaaaaaalig :-) - klaver4
plezant dit!
je komt er heus wel achter; alleen hopen dat de tijd je niet inhaalt...
liefs
klaver4
Victoria: kreeg vandaag goed nieuws op het werk: ik krijg een gloednieuwe auto. dat geeft de burger weer moed, hè :-) - Mephistopheles
Heel leuk geschreven. Doet me nogmaals inzien dat een van de fantastische voordelen van het man zijn het niet hoeven lakken van je nagels is. Groetjes
Victoria: als vrouw hoeft het gelukkig ook niet :-) daar heb ik echt geen geduld voor
|
