writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

monsters en helden

door miepe

Hoewel ze van een geheel andere natuur zijn, hebben de "fanta citron" en de "afschuwelijke historie van Bosco" iets met elkaar gemeen. Ze werden me allebei Siberisch koud opgediend in het lokale café.

Er is plaats, noch tijd, noch reden om doekjes te winden om feiten, zei Bosco. Dit voorval staat zoals het aankwam: hard en genadeloos.
Toen ik op een morgen mijn buurman begroette en hem mijn hand toestak, haalde deze een machette boven en hakte me zomaar de rechterarm af. Hij greep vervolgens mijn andere arm en deed er toen hetzelfde mee. Koelweg ging hij door zodat ik ook mijn benen verloor. Vervolgens bracht hij me naar het ziekenhuis, omdat hij me toch wou behouden als buurman. En zie… ik ben!

Ik kreeg het stervenskoud. Ik bekeek Bosco van kop tot onder. Er bestaan geen woorden voor goddeloze wreedheid. Dus ik zweeg. En ik zweeg lang want mijn denken draaide dol in zinloosheid.

Hij viste met zijn lippen naar het rietje in de fantafles, trok het uit de hals, zoog er lucht in en vuurde tenslotte zijn adem in mijn gezicht.

"U lijkt wel op slag dood. Hier heb je leven."

Bosco lachte, schaterde, gierde. Zijn hoofd tolde in het rond tot zijn ogen de mijne fixeerden. En in een kort moment van stilte fluisterde hij: "en toch krijgt niemand mij klein. Ik beziel."
Daarop zoog hij zich de borstkas vol zuurstof en zette een lied in.
In zijn lied speelden woorden geen rol. Zijn stem maakte volledig los; mij van draad en batterij, van mezelf.

Met een hoofdknik liet hij een man komen die Bosco meevoerde. Tussen het zingen door riep hij door de zaal : "La vie, celà coûte les yeux de la tête!"


Ik betaalde de eerste rekening.

 

feedback van andere lezers

  • matahari
    Wel met dit haal je de grond onder mijn voeten weg!
    Chapeau!

    liefs matahari
    miepe: die van mij is ondertussen al kloof en afgrond

    het ergste is, dat er héél veel waarheid in het verhaal zit
    en dat is moeilijk te geloven

    bedankt, zal je dan de waarheid erin eens vertellen
  • jan
    wreed, heel wreed!

    grts jan
    miepe: ja

    en toch moet ik het vertellen
  • Mistaker
    Amaai!!!

    G
    miepe: ja pioe hé
  • Julien_Maleur
    vrij griezelig.
    doet me denken aan de gebeurtenissen in Ruwanda.
    groeten
    JM
    miepe: daar zit je misschien niet zo héél ver naast

    bedankt, Julien Maleur, voor dit lezen
  • Klaver4
    mooi hoor (het blijvend vrolijke in Bosco deed me onmiddellijk denken aan de scene in Monty Python waarin de ene ridder stuk voor stuk de andere van ledematen ontdoet, en de andere de eerst blijft uitschijten voor schijtlaars e.d.)
    ge moet het maar meemaken!
    xx
    klaver4
    miepe: toen hij me dit vertelde dacht ik ook aan Monty Pyton
    om je maar te zeggen dat je zoiets alléén in een overdrijving van humor zou thuisbrengen

    bedankt, Klaver
  • otiske
    Heel knap onder woorden gebracht, echt goed gedaan hoor.
    Graag gedaan, groetjes.
    miepe: heel graag ontvangen compliment
    eveneens graag gedaan!
  • Peerke
    Heel sterk geschreven Miepe. Klasse
    miepe: altijd blij als jij eens iets leest
    oef dus en bedankt
  • Vansion
    gewwwwéldig!

    Euhm ... Wie is het onderwerp in deze zin? Ik heb het aldaar niet gesnopen; ben nochtans straal onbezopen...
    miepe: 't kan mij niet bommen, madam!
    ggg!

    juiuiuiuiuiuij!
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .