|
< terug
De scheiding - (51)
Hfdst 16.
Het onverwachte en fatale telefoontje van zijn vrouw is de spreekwoordelijke druppel die de beker doet overlopen. Michel heeft er zich zo op verheugd om opnieuw samen te zijn met zijn gezin. Op geen enkel ogenblik heeft hij gedacht dat Lisa weet zou krijgen van zijn slippertje in Zaandam. Als hij zijn vrouw aan de lijn krijgt en deze allusie maakt op zijn avontuurtje met Denise is hij volkomen verrast. Hoe is zij dat te weten gekomen? Heeft iemand het haar verteld? Maar wie? Zou Denise met zijn vrouw contact hebben gezocht?
Michel is diep ontgoocheld omdat Lisa hem zonder omwegen zegt dat ze niet bij hem wil terugkeren. Dat ze met hun zoontje Bart haar eigen weg zal gaan. Hij had zo gehoopt op hun hereniging. Hij kan niet aanvaarden dat haar beslissing een gevolg is van zijn misdragingen tijdens zijn reportagereis naar dat Nederlandse stadje. Hij wil zich niet schuldig voelen. Het is allemaal de schuld van zijn vrouw. Zij had maar moeten begrijpen dat hij die reis moest maken. Bovendien bestonden hun echtelijke problemen al veel langer. Al van voor haar miskraam meer dan een jaar geleden, had ze hem afgestoten. Telkens als hij met haar wilde vrijen had ze een uitvlucht gezocht en hem weggeduwd. Dat hij haar instemming niet had gevraagd voor die reis naar Zaandam was slechts een voorwendsel. Trouwens, hij moest toch geen toestemming vragen om zijn werk te doen! Dus alles wel beschouwd was dat slippertje haar schuld!
Toen ze gisteren beloofde om bij hem terug te keren en het echtelijke leven te hervatten werd hij door geluk overspoeld. Opnieuw was er hoop dat alles terug goed zou komen. Nu gelooft hij dit niet meer. Hij ziet de toekomst somber. Hij is verbitterd. Maar hij zal zich niet laten doen! Als ze de scheiding doorzet zal hij conclusies moeten trekken. Zijn zoontje zal hij zich echter niet laten afnemen. Door niemand. Voor Bartje zal hij vechten!
Michel flipt nu helemaal. Zijn geest is als een heksenketel. De liefde voor zijn vrouw die hij zo lang heeft gekoesterd, verhuisd naar de donkere diepten van zijn hart. In de plaats daarvan komt wrok. Hij neemt het niet dat zij wil scheiden. Dat hij de vorige zondag zijn bezoekrecht niet kon uitvoeren en Bartje niet heeft kunnen zien. Als ze dan toch bij hem weg wil, tot daar aan toe. Maar zijn zoon zal hij zien, in zijn armen nemen. En wel nu!
(wordt vervolgd)
feedback van andere lezers- sproet
hier komt de buik, laat je maar gaan. tof om dit van een man te lezen, de vechtlust om het kind.
geen opsommingen maken of herhalingen, toevoegen van de opgehoopte vrok naar zijn schoonfamilie, zet het maar in de verf. geef zijn vechtlust woorden.
schrijven kan je, laat je gaan. wij zullen wel lezen en ons ook laten gaan.
liefs, sproet
Julien_Maleur: Dank je, Sproet, voor het blijven lezen, voor de appreciatie en vooral ook voor de fb.
groetjes
JM - henny
O jee, dit gaat hommelus worden. Ik ga snel door naar het volgende deel.
Julien_Maleur: Dank Henny. Ik probeer het spannend te houden.
groeten
JM
|
