Volg ons op facebook
|
< terug
Obsessie, paradijselijk aards. Histoire d'E.
Ze liet haar gedachten terugdwalen naar die avond en vroeg zich allereerst af of ze hem nog een keer terug zou zien; ze dacht waarschijnlijk van wel, maar was er niet helemaal zeker van. Toen dacht ze na over de manier waarop hij haar had gemanipuleerd, de hele avond in elkaar had gezet alsof hij bij zijn komst al een plan had gehad, een fantasie die hij van tevoren had uitgewerkt en vervolgens gestalte had gegeven. Hij had de avond geregisseerd alsof hij een script in zijn hand had.
Er was over de hele linie een volslagen gemis aan spontaniteit in hem. Toen de seks. Sodomie. Ze dacht erover na. Volgens alle aanvaarde ideeën over het onderwerp was het een vernederende handeling. Een vrouw van achteren neuken hield verachting in; de beeldspraak voor stront, ontkenning van het vrouwelijke - hij had geen behoefte aan wat essentieel vrouwelijk aan haar was, haar kut, maar nam net zo lief genoegen met het gat dat iedereen bezat. Het was mannelijk machtsvertoon en agressiviteit, een poging om te vernederen.
Zeker, dat was waarschijnlijk waar, maar er was méér. Er was bijvoorbeeld het feit dat ze het gewild had, dat het pijn had gedaan en dat ze dat prettig had gevonden en dat het haar seksueel bevredigd had. Niemand praatte over sodomie, zelfs niet in een wereld waarin mensen over weinig anders dan seks leken te praten. Taboe, misschien schaamte. Vieze seks. Tussen heteroseksuelen leek het wel verboden.
Maar wat ze echt vreemd vond, wat verhinderde dat ze er de voor hand liggende etiketten op plakte en het daarbij liet, was de bijna tedere manier waarop hij het gedaan had. Het was onzinnig, wist ze, maar er was een buitengewone warmte in hem geweest toen hij haar sloeg en van achteren neukte en dat kon toch niet het gevoel zijn dat ze aan dergelijke louter agressieve handelingen moest overhouden. Ze had van zijn kant iets gevoeld dat nauw aan dankbaarheid verwant was, toen hij in haar kwam. Krankzinnig.
Maar als iemand je toestaat iets te doen dat je werkelijk wil, is het dan nog een agressieve daad? En vanuit haar gezichtspunt had deze manier van vrijen iets heel bijzonders. Het ging verder dan vaginale seks. Tijdens dit laatste samenzijn had ze zich oneindig veel meer gezoend, meer gepenetreerd, meer bezeten gevoeld. Het was de duistere geheime weg waarlangs hij werkelijk bij haar kan zijn, een labyrint onder grenzen dat leidde naar de verborgen plek, de kern die ze zelf nauwelijks kende.
Er was een onmogelijke discrepantie tussen wat ze voelde toen en wat ze hoorde te voelen. Een vrouw van in de twintig, na drie decennia vrouwenemancipatie, die uitging van gelijkwaardigheid en op gelijke voet leefde met mannen, hoorde niet toe te geven dat ze verkrachtingsfantasieën had en hoorde zich niet over te geven aan het machtsspel van een geperverteerde mannelijke seksualiteit, laat staan dat ze het prettig mocht vinden.
Dat was het, ze was ontzet omdat ze ervan had genoten zich te laten bevelen, verkrachten en vernederen. Ze was geschokt over zichzelf, maar kon niet vergeten dat ze het heerlijk had gevonden. Nog afgezien van haar principes, wilde ze niets te maken hebben met dat meelijwekkende wezen dat instructies had opgevolgd, dat had gehoorzaamd, dat erom had gesmeekt. Je wordt niet geacht van zoiets te genieten, zei het stemmetje in haar hoofd.
"Wel, het is toch zo", zei ze hardop en ging naar bed.
Er gingen enkele weken voorbij voordat ze hem weer zag, weken die zij doorbracht in een duistere seksuele droom waarin ze voor haar gevoel steeds dieper doordrong in een gebied dat tot die tijd alleen bestaan had uit symbolen op een landkaart. Het was alsof er een sleutel was omgedraaid en ze, of ze wilde of niet, de gangen en kamers moest verkennen die nu toegankelijk waren geworden.
Ze deed boodschappen, kookte eten en streek de was. In die dagen was haar hele lichaam loodzwaar, alsof het bloed was veranderd in een gesmolten metaal dat traag door haar aderen klokte.
's Morgens ging ze in bad, terwijl ze zichzelf wijsmaakte dat ze zich dan beter zou voelen en dat ze daarna boodschappen zou gaan doen. Onveranderlijk was ze na het bad nog uitgeputter en had nog net voldoende energie om vochtig op bed te liggen met de handdoek losjes om zich heen. Zelfs dan maakte ze zich nog wijs dat ze zich zou gaan aankleden en voortmaken zodra ze was opgedroogd.
Terwijl ze daar lag begon ze de bijzonderheden van haar twee avonden met hem steeds weer door te nemen en thema's uit te lichten. Het wond haar ontzettend op om zijn zelfverzekerde toon op te roepen, het gezag van zijn vingers terwijl die haar tot een orgasme brachten, de klank en het gevoel waarmee zijn minachting gepaard ging, en ze gebruikte die dingen om verder te gaan dan de werkelijkheid. De hand die haar sloeg werd een zweep, een leren riem, hij bond haar eerst vast en sloeg haar vervolgens; de stem, zo zelfverzekerd, gaf haar bevelen om deze of gene houding aan te nemen, op haar knieën, op handen en voeten, om zichzelf te strelen, waar en hoe; begon scheldwoorden aan haar voor te zeggen, hoer, slet, smerige trut; hij verkrachtte haar, liet haar gillen om nog meer pijn, liet haar smeken om meer, meer…
Ze lag op bed met haar ogen dicht en gunde ieder tafereel zijn volle omvang, zodat het de volgende scène en die daarna kon oproepen. Ze hoefde haar ogen maar dicht te doen en de scènes begonnen. Ze bevredigde zichzelf en zag alles voor zich, en doorliep alle mogelijke combinaties, kwam twee, drie, vier keer klaar, en bleef dan uitgeput op bed liggen, walgend van zichzelf maar ze wist dat ze het weer zou doen. Ze was eraan verslaafd. Ze was gedwongen de ontaarding en het geweld voor haar eigen ogen te laten voorbijtrekken om te kunnen zien wat ze in zich had, wie ze werkelijk was.
In het verleden had ze vluchtige fantasieën gehad zoals deze, zo vluchtig dat ze haar nauwelijks waren opgevallen, en ze gingen altijd over een man zonder gezicht . Nu hadden zijn gelaatstrekken zich in het gezicht van de anonieme held gegrift en de dromen werden werkelijk tastbaar, hoorden bij haar in plaats dat ze door de lucht voorbij leken te zweven.
Haar avonden bracht ze door met wachten tot de telefoon zou gaan. Ze ging niet uit, en nam zelfs geen bad zonder zich ervan te vergewissen dat de telefoon op een plaats stond waar ze hem kon horen. Als ze las of televisie keek was een deel van haar altijd bezig te luisteren, wachtend op dat ene telefoontje. Ze begon het gevoel te krijgen dat de immense kracht van haar fantasieën, van haar behoefte, voldoende was om hem op te roepen, dat hij wist hoe het met haar gesteld was, dat hij het zich op deze manier liet ontwikkelen. Dit moet ophouden, hield ze zich keer op keer voor. Dit overkomt mij niet.
Ze was wel in de ban van andere mannen geweest, maar nooit zo. Niet zonder regelmatig contact en nooit lang. Meestal voedde ze haar behoefte, zag ze de man in kwestie zo vaak dat de opwinding er na de eerste paar weken afging en ze details begon te zien die haar onveranderlijk zo irriteerden dat de obsessie voorbijging. Dat was tot nog toe het patroon van al haar verhoudingen geweest, omdat ze zo vanaf het eerste moment zat te wachten, opzag tegen het moment waarop het verkeerde zou worden gezegd of gedaan. Tot hij weg moest.
Nu was ze doodsbang dat dit precies zich niet meer zou voltrekken, of beter gezegd dat zijn sporadische bezoeken dat zouden verhinderen. "Een paar dagen met hem samen, meer heb ik niet nodig". En ze begon te vermoeden dat dat precies was wat ze niet zou krijgen, te begrijpen dat hij heel erg op haar leek en haar kon bespelen zoals ze nog nooit bespeeld was.
Ze was zo zeker van zichzelf, wat was er gebeurd? Hoe had ze zo'n slachtoffer kunnen worden? Ik zit in de nesten, dacht ze, ik zit verdomme tot over mijn oren in de stront. En dat is precies goed voor je, fluisterde het stemmetje in haar hoofd, op het moment dat de telefoon ging.
EINDE
feedback van andere lezers- Klaver4
aha 8cc!
welkom! Kon je niet kiezen voor uw titel ? Histoire d'Ol leek me afdoende ;o)
mmm
stevig en goed neergezet alleszins, maar eerlijk toegegeven niet direct mijn genre;
ik vind het een beetje over-analyseren van een redelijk dierlijk gegeven; die alle aanvaarde ideeën is volgens mij niet correct, alleen al omwille van het puur fysiologische aspect, dat intussen toch ook wetenschappelijk onderbouwd is. Het taboe hierover is inmiddels ook zeer stevig afgezwakt (cfr. bvb. scetch van In de glorie...), tenzij mss in de buurt van Kerktorens.
Al moet dit voor mij nu niet direct zich vertalen in een stevig verhaal waar een soort (schaamte-)gevoel inherent aan stevige wilde dierlijke seks (waar het mannetjesdier vs vrouwtjesdier prominent naar boven komt) zich vaak meester maakt van mensen na de daad. Hier geankerd in een jong meisje dat er blijkbaar (logischerwijze denk ik) meer last mee heeft om een en ander te kaderen.
Zolang de betrokkenen het alle twee fijn vinden, wat valt er dan nog te zeggen? Live and let live, quoi.
maar alleszins stevig en goed neergepend dus.
curieus naar volgend (ander ?) werk van je 8cc!
ps: wachtend op ene telefoontje=> dat ene telefoontje
grz
klaver4
8cc: Ja, ben nieuw hier, indeed. Eerste poging, nog wat schipperen. Ding hier leren kennen, zal tijd vergen, aan mijn tempo van hier komen vertoeven. Thx for feedback, anyhow, Klaver4.
Schrijfsel is anders dan analytisch bedoeld, evenmin sturend naar één of andere overtuiging. Laat staan veroordelend of belerend; is een "verhaal", dan nog geplaatst onder "Fantasie", niet enkel omdat 't toevallig een soort dagdroom is... Dus ja, wetenschap in dat soort hersenspinsels hang ik evenmin aan.
Niet zozeer de "bepaalde" daad zelf bekommert het jonge, best onervaren meisje, wel vooral haar naar eigen normen moeilijk te plaatsen onwillekeurige verhangenheid aan (foute mannelijke) macht door seks... Alles samen zeker akkoord, dat het eerder 15 jaar geleden kon geschreven zijn... bij deze man "komt" alles nu éénmaal wat later ;-) btw, "ten gronde" in advocatentaal: leven en laten leven is zowat m'n grootste credo, dus niet eens een meningsverschil, dat overigens altijd moet kunnen in dit genre subjectief bevallen-of-niet, naar inhoud en stijl.
Ik doe nog wel pogingen, én anders, beide for sure.
Appreciate your + fb !!
En ik ga Klaver4 beslist ook lezen, voor een bleu hier al een bepaalde opdracht, een muur van titels. Curieus is het juiste woord.
grtz U2
8cc - aquaangel
Mij kon het prima smaken.. thnxx - minimal
Het leest als een trein 8cc, de madame in je verhaal heeft een zware blauwe verliefdheid te pakken en kickt duidelijk op alles wat verboden en duister is.. en daartegenover de man die alles uittekent en in scène zet (misschien moet je mijn verhaal 'de toekomstschrijver' eens lezen, dat gaat over iemand die scenario's voor andere mensen uittekent en mensen daar naar gaan leven en verslaafd worden aan die gast en er een hoop geld voor betalen..
liefs
mini
xxx - lin
Het verhaal houdt zeker je aandacht vast. Het enige dat ik wat minder vond, waren de witregels er steeds tussenin. Zo nu en dan een witregel is niet erg, maar om de paar zinnen vind ik toch echt teveel van het goede. Welkom hier overigens! Groet, lin
|
