Volg ons op facebook
|
< terug
H1 Indonesiä d3 Op weg naar de Burgemeester
H1 Indonesiä d3 Op weg naar de Burgemeester
Na onder de schrammen van doornenstruiken en mijn witte tennissokken in roodbruin zijn veranderd door de beten van bloedzuigers die trouwens op de meest vreemde plaatsen zaten waar ik nog geeneens op terug wil komen maar die brandt je er dan af met je Zippo of snijdt, schraapt ze eigenlijk meer met een scherp mes van je huid af. Dus dan staat je schaam- of borsthaar in de fik terwijl die vieze beesten sissend in je gezicht uit elkaar klappen. Heerlijk niet? Adventure, follow me!
Eindelijk door dat woeste bergwoud gehakt 'ontwormd' leeggezogen en al waren we helemaal rood van t bloed want die ronde cirkelzaagjes in die bekkies van die bloedzuigers zijn net scheermesjes dat gaat niet echt snel dicht. Gelukkig had ik vloeitjes bij me voor net als na het snijden bij t scheren dus als een soort van derde wereld kerstbomen versierd onder de rode vloeislingers liepen ik en mijn 'schoonpa' het woud uit om over te stappen in de blubber, kniediep de desa's in. Mijn hele pakje vloei was op en er gaan er vijftig in een pakje dus dan weet u wel hoe we eruit zagen. Als we nou een paar van die 'gehuurde jongens' tegen zouden komen waar we verstoppertje voor liepen te spelen waren ze er keihard vandoor gegaan. Daar ben ik van overtuigd. We leken wel twee zombies of net inpakte mummies. En dan nog gewapend ook met speer en mes, wat een vertoning. Ik blijf gelukkig altijd en overal de humor er van in zien anders was ik allang weggestopt diep in een kelder van een of ander gekkenhuis. Hier in de desa's hoefde ik geen bloedzuigers meer te vrezen verzekerde 'Pa' mij alleen was het vervelend dat het geregend had want dan gingen de cobra's jagen. Hij wees naar het einde zo'n anderhalf kilometertje verder waar t veilig was en het huis van de Camat of burgemeester zouden bereiken wat in dit geval gewoon een dorpshoofd zou blijken. Nou heb ik een beetje kaas gegeten van het dierenrijk en weet ik toevallig dat de Javaanse cobra de allergrootste (zwarte) cobra is die er op de wereld bestaat en dat als je gebeten word binnen dertig minuten hulp moest krijgen anders was het einde verhaal. Nou hulp was hier ver te zoeken, sterker nog ze liepen ons te zoeken om om zeep te helpen. Pikdonker nog steeds elke stap wegzakkend in de modder en dat twee uur lang elke stap kon je laatste zijn waardeloos, alsof je in een mijnenveld liep.
Eindelijk is het dan zover en precies bij een zachte zonsopkomst en kraaiende hanen komen we aan bij een witgeverfd zowaar stenen huis met een rood dak. Hier mocht de boze wolf komen blazen werd mij verzekerd. We waren veilig.
"Rumah Camat," zegt mijn 'Pa'.
Het huis van de burgemeester.
"Als je nou slim ben geef hem dan een klein cadeautje dan hebben we hem mee, hij weet van de situatie af," vervolgt hij.
"Tienduizend genoeg?" (was toen vierenhalf euro)
"Zat," zegt hij.
"Weet je hij krijgt er nog een slof sigaretten bij ook en jij ook."
Snel loopt hij naar een van de toko kaki lima's (lett.vert: vijfvoetswinkeltjes) waar hij iemand wakker maakt en twee sloffen Sjam Soe kocht. De boef wist wel welk merk hij nam, de duurste wat voor mij slechts een lachertje was. Het zijn ook de lekkerste sigaretten daar en je word er lichtelijk high van en geruchten doen de ronde dat er een klein heel klein beetje wiet in zit. Dat was voor mij voldoende info. Mijn merk was Sjam Soe met een geel bandje en zonder filter.
De 'burgemeester' word moeilijk wakker en eindelijk doet er een bediende of dochter de deur open, die gelijk spierwit wegtrok.
We zagen er niet uit natuurlijk.
"Frissen jullie je maar wat op," zegt ze binnensmonds met gesloten ogen en gebogen hoofd. "In de tussentijd maakt Pak Camat zich klaar om u beiden te ontvangen."
"Had je nog een biertje meegenomen?" een slof sigaretten aanpakkend.
"Hadoe, vergeten Francis!"
Fijne schoonpa begint dat gedonder nou al, ik ken m net een halve dag. Probeert nou al mij pilsje te blokkeren.
"Ik moet een pils hebben ik ben gestresst wat moet ik nou met die vent die Camat?" terwijl ik de vloeitjes en blubber van me afwaste met een mandiebakje water scheppend uit een emmer bengelend boven een waterput.
"Hij kan je helpen de problemen op te lossen."
"Ik heb helemaal geen problemen, wie verkoopt zijn dochter nou voor een zak rijst man?" zei ik pissed off. Mijn wonden bekijkend.
Ik had de arme man in verlegenheid gebracht en de tranen stonden in zijn ogen. Het is hier allemaal zo anders door die tyfusarmoede laat mensen de gekste dingen doen en ik vroeg hem mij te vergeven: "Minta Maaf Pak?"
Hij boog diep keek ongelovig naar mijn gezicht en zag dat ik het meende en zei "Tidak apa apa," geen probleem, hij begreep het dat het voor mij zeer moeilijk was te begrijpen.
"Hier heb je vierduizend ga even twee flessen bier kopen of wacht doe maar drie, hier heb je er tweeduizend bij, wie weet wil die Camat er ook wel één."
"Masih pagi!" nog vroeg!
"Vroeg is niet het enigste wat er nu vreemd is, moet je kijken hoe ik er uit zie man." beantwoord ik mateloos geïrriteerd.
Oeps ik had hem alweer laten schrikken met mijn grote smoel, ze zijn zo zachtaardig maar snijden je keel af voor een bos waspeen. Maar alleen als er niemand kijkt want voor en handdoek stelen bijvoorbeeld wat ik persoonlijk heb meegemaakt trappen ze iemand ter plaatse hartstikke dood. Stelen is taboe in Indonesië. Ook heb ik iemand op de markt doodgeschoten zien worden door een M.P. voor het pikken van een appel. Zo hard treden ze hier op. In het algemeen is er dus helemaal geen sprake van criminaliteit in Indonesië. Hoe kwam ik dan toch in deze situatie en latere situaties terecht. Ik vroeg er echt niet om.
"Komt door je kop," zei mijn eigen vader altijd dan tussen neus en lippen en bier door in een of ander restaurant als ik weer eens binnen vijf minuten aangeschoven zit bij een stelletje maffiosi en hoeren, "En je houding."
"Die spoort ook niet," zei hij dan even snel.
"Wat is er mis met mijn houding?" "En mijn kop?"
Kreeg ik gewoon geen antwoord. Als ik dan doordraafde om het antwoord zei hij: "Ach jongen je beseft het zelf niet." "Kun je niets aan doen heeft zijn tijd nodig."
Al had hij gelijk achteraf gezien op dat soort momenten kon ik hem wel vermoorden omdat hij het niet uitlegde.
Daar schoot ik niet veel mee op. Ja vier jaar later viel het kwartje pas maar had wel al de nodige littekens daarbij opgelopen en mag God danken dat ik het overleefd heb.
De enigste criminelen die ik zelf trouwens kon waren ik zelf en mijn maten uit Flat Pulomas in Oost Jakarta.
Voorlopig zat ik nou in de gare kip (Karang Anyar) een buitenkampong van Cilacap.
"Lopen nou maar alsjeblieft, ik sterf van de dorst en zenuwen."
Hij kijkt nog even verdwaasd achterom. "Ja drie bier," met drie vingers er bij opstekend voor het geval dat.
Ik hou niet van autoriteiten en dan zo'n Camat wat moest die nou eigenlijk van me? Ik kon mijn eigen boontjes wel doppen.
We zitten te wachten met bij mij twee flessen bier onder mijn klapstoeltje en een tussen mijn benen geklemd tegenover een hoge zetel, een oude kolerestoel die volgens mij van Koning Willem de Eerste zelf was geweest met afgesleten en gaten gesleten fluweel of velours maar waar mijn schoonpa onderdanig naar wees en zei dat dát de burgemeesterstoel was.
Verder stond er helemaal niets in de kamer en de grond was van klei. Geen tegels geen zijltje niets. Gewoon net als buiten. Twee kippen worden zelfs nog snel even door de meid naar buiten gejaagd met een zwabber onder luid gekakel, vliegende pluisjes en haastige stappen van het pluimvee. Wat een stadhuis! Wat een eer om hier op audiëntie te mogen, moeten komen. Mijn fles bier is op en besluit die van mijn schoonpa ook maar open te draaien die toch geen trek had want die vond het te vroeg toch? Ik ging eens lekker in die ouwe burgemeester stoel zitten onder verschrikt gezicht van 'Pa' die helemaal gek word van de zenuwen als er een lange man met een wit laken omgeslagen en een gleufhoed op met een paar veren aan de zijkant gestoken boven een zeer strak gezicht binnenstapt. Dit was een slimme man dat zag ik gelijk. Hij dwong respect af.
"He daar hebben we Winnetou zei ik half lazarus," hij verstond het toch niet. Ik sprong uit zijn stoel zei dat hij lekker zat, een burgemeester waardig en paste me snel aan de situatie aan en maakte een diepe buiging en gaf hem tussen gevouwen handen verstopt tienduizend Roepiah, die hij glijdend met zijn handen langs de mijne onzichtbaar aanpakt. Ik loop naar mijn stoel pak een slof sigaretten en zeg: "Lihat Pak Camat, aku bawa oleh oleh!" Heb een souveniertje bij me baas.
Hij buigt diep terug zegt vijftien maal bedankt en dat we konden gaan zitten en neemt zelf plaats in zijn zetel waar hij kaarsrecht in probeert te blijven zitten. Ik was benieuwd wat er ging gebeuren.
"Biertje?" vroeg ik om de spanning de breken. Het was kwart over vijf 's morgens.
feedback van andere lezers- killea
Reads like a train.............excellent
xx
Francis: One who lost track..
thnx xx - matahari
Heel interessant maar zou het niet willen meemaken.
Knap geschreven!
liefs matahari
Francis: Voor mij hoeft het ook niet kanjer, als het niet bijzonder was hoef ik het ook niet neer te pennen
xx - Mistaker
Spannend en weer heel leuk om te lezen!
Greta xx
Francis: Ja fijn dat het verleden tijd is..
haha
xx - sproet
zou je een film moeten laten van maken, zou een TOP worden.
liefs, trees
Francis: Verhaal word veel gekker dan word het echt een film
bedankt xx Frans - klaver4
Jakkes, Slangen ! Hate them!
brrr, gruwelijke beesten.
Proper zicht; twee mummies in het oerwoud die 's morgens vroeg een biertje gaan pakken bij de burgemeester.
:o)
Indiana Jones lijkt wel een kleuter hierbij!
Leest als een trein!
gr
klaver4
Francis: Ken er nu om lachen jongen maar toen was het echt afzien, maar je accepteert het moment gewoon omdat het niet anders is.
GR F - Rob
Hier en daar mis ik wat komma's en een ttje.. En maffiosie in Indonesië, daar moet een ander woord voor zijn.
Francis: Daar schrijven en zeggen ze mappia vind ik niet zo gers staan...
En het ging om een gesprek tussen mij en mijn vader dus dat is in Europese context toch? Ik zal die comma 's checken dubbel ttje? - Ivan
Francis
Ik zie het zo voor me alsof ik erbij was
grts Ivan
Francis: Raar he?
gr Frans - Mephistopheles
Om kwart over vijf s'morgens smaken die biertjes soms het beste. Je schrijft als een sneltrein, man. Blij dat ik niet op de rails vastgebonden lig. Good shit.
Francis: Hoe weet jij dat Oh wacht even dat staat in dat verhaal
Nee toevallig vannacht ging ik over mn nek v e te heftig biertje ook om 5-15 ook toevallig Ik zweer t je
Gr Frans - lief
als er een hel is weet jij vast hoe die eruit ziet..
knap geschreven!
liefs
Francis: letterlijk En figuurlijk
maar de hemel ook...althans zo ver ik dat v e man kan voorstellen.
xx - jan
ik zou flippen denk ik, en dan te weten dat mijn pa daar ook rondgelopen heeft, niet te doen die bloedzuigers. Ik heb ook vaak kretek gerookt, Sam Soe incluis, lange taps toe lopende sigaretten met een geel bandje, en ze knetteren als de hel, dat wel, die lange, Gudang Garam of zoiets vind ik ook lekker, heel zoet, als je s'morgens zo'n Sam Soe op je nuchter maag rookt ben je een halve dag suf.....
grts
Francis: Ik heb gezien hoe ze die Gudang Garam (Zoute Berg) maken
ze pleuren zo de kruidnagels op de weg om te laten vermalen door het verkeer Dat is de maalfabriek van hun daarom smaken ze ook naar rubber af en toe (resten van autobanden) Echt waar!
Gr Frans zeker weten zoute berg!! - dichtduvel
Dit wordt steeds beter man, grtz, j
Francis: Steeds gekker ook
gr Frans
|
