|
< terug
De dag na halloween
Feestdistels zijn de keet buiten gezet. Dracula, heksen, en monsters staan op straat. Ze heffen hun pint bier nog in de lucht. Enkelen lopen op de parking te zoeken naar het handvat van hun aangevroren wagen. Ze proberen huiswaarts te keren. Ook al vinden ze het noorden niet meer terug…
Eén november, half acht in de morgen, rijd ik met mijn bloemstukken naar het kerkhof. In de tegenovergestelde richting rijdt een dronken heks op mijn baanvak. Ik wijk uit door op het fietspad te rijden. Maar de tegenligger rijdt gewoon mijn richting uit. In een fractie van een seconde rijd ik over het voetpad.
De dronkaard rijdt nog steeds mijn richting uit maar ik kreeg geen uitweg meer.
Ik toeter en doe mijn grote lichten van de wagen aan. Seconden vliegen letterlijk en figuurlijk voorbij met het gedacht op een frontale botsing.
Gelukkig rijdt de dronken heks scheerlings met hoge snelheid voorbij. Hij wijst nog naar zijn hoofd. Het is net of ik verkeerd gereden heb maar niets is minder waar. Mijn moeder zit schreeuwend naast me. Seconden… of het zou gedaan kunnen zijn met ons.
Wanneer mijn moeder en ik de bloemstukken uit de wagen halen om op de zerken te zetten, hoorden we sirenes loeien. Kippenvel overmeestert mijn volledige lichaam. Ik krijg meer en meer de drang om hem op te zoeken. "De dronkaard! Wat zou hij aangericht hebben? Ik wil hem vinden, de smeerlap!" Emotioneel en vol adrenaline kan mijn moeder me niet bedwingen. "Vooruit moeder, de wagen in want ik ga die egoïst zoeken!"
Wanneer ik het dorp nader, zie ik brandweerwagens rijden.
Ik volg de vrachtwagens tot ik ineens niet meer verder mocht.
De politie heeft de weg afgesloten. Ik parkeer me wat verderop langs de baan.
"Moeder, wat heeft die toch aangericht?"
Brandweermannen branden het dak van de wagen eraf. Een moeder en twee kinderen liggen dood in het voertuig. Enkele meters verder staat "de bezem van de gekke heks"! Zijn hoofd op het stuur. Zijn roes uitslapen want hij heeft totaal niets!
"Blijf hier! Het is te laat!" Mijn moeder houdt mijn arm vast.
Ik wil mijn arm loswringen en melden aan de politie wat die gepresteerd had in het dorp.
Maar niets zal helpen. Moeder en twee kinderen dood in de wagen! Voor die paar seconden in verschil, zou de zwarte duivel ons kunnen geveld hebben!
Maxiem Weber©
feedback van andere lezers- Julien_Maleur
Een aangrijpend stuk, goed geschreven en heel actueel. Iets waar iedereen in deze eindejaarsperiode zou moeten bij stilstaan. Ik zal er in elk geval aan denken als ik de baan op moet.
groeten
JM
maxiem: ik geef je volledig gelijk, mensen zouden soms 3 x moeten nadenken vooraleer ze iets doen zoals anderen slachtoffer te maken, dikke mercie voor de fb, liefs maxiem - sproet
een heel goed gegeven, maar het is voor mij wat verwarrend. bij een tweede maal lezen werd het me duidelijk dat het fuifnummers waren.
liefs, sproet
maxiem: fuifnummers.... ik heb zeker niets tegen fuifnummers want ik ga ook graag dansen, het is die dronkenschap die onschuldigen slachtoffer maken, in ieder geval dikke mercie! voor uw fb, liefs maxiem - otiske
Straf verhaal, ik hoop dat het verzonnen is maar dat zal wel niet zeker?
Groetjes en graag gelezen.
maxiem: dit verhaal is echt gebeurd, als ik me niet vergis op 01.11.2006.
nu nog, kijk ik steeds uit voor het berucht café, heeft een slechte reputatie! Thx voor de fb, liefs maxiem - Magdalena
Ik zou zeggen: 'Ik hoop dat dit niet echt gebeurde,' maar, het gebeurt vaak: dit of analoog.
Bij zo'n verhalen word ik voorstander van heel frequente politiecontrole op roekeloos of dronken rijden.
veen groetjes Maxiem
(tussen haakjes: heel vlot geschreven)
|
