|
< terug
een eigen huis
door JC
Een eigen huis
-----------------
Die plek onder de zon kun je in Belgiė wel achterwege laten, letterlijk en figuurlijk.
Na drie weken hard labeur in het zonnige Dubaļ was ik verleden week terug in mijn geliefde Oostende aangespoeld, tijd om orde op zaken te zetten. Met orde op zaken bedoel ik de wanbetalers die in mijn huis logeren even snel aan de deur zetten en het huurcontract die ik in Liedekerke heb opzeggen. In theorie een fluitje van een cent, in de praktijk een dure cent.
Het huurcontract in Liedekerke opzeggen was geen enkel probleem, gewoon twee maanden verbrekingsvergoeding betalen en blijven pachten tot er een huurder gevonden zou zijn, aan 593 euro per maand wel te verstaan en dan moet ik nog hopen dat mijn borg integraal terugbetaald zal worden. Dat is dus een goed huurcontract afsluiten, waterdicht en het laat de huurder geen poot om op te staan, 1791 euro aan onverwachte kosten dus.
Maar mijn huurders die waren wel al verhuisd, enkel nog even de sleutel in ontvangst nemen en controleren of mijn huisje nog in een degelijke staat verkeerde.
Na negen jaar zweten en zwoegen om die hypotheek af te betalen is het alsof je terug in de tijd gekatapulteerd word wanneer je dan eindelijk weer je eigen huis mag gaan bewonen, letterlijk dan want alles was naar de kloten, zelfs radiators waren uit de muur gesloopt.
12500 euro zal twee jaar mijn huis verhuren aan een vriendenprijs me kosten, dat om het simpelweg weer bewoonbaar te maken.
In mijn enthousiasme om mijn huisje te verhuren was ik immers vergeten om een plaatsbeschrijving van het pand te laten maken met als gevolg dat ik wettelijk niets kan doen om de schade te verhalen.
Wat doe je dan in die situatie? Wel vroeger was ik gegarandeerd aan een veertiendaagse bender van alcohol en alles wat niet mag begonnen, tegenwoordig bekijk ik het als een les die nog moest geleerd worden.
Wat maakt het ook uit? Echt waar, het kan me nog bitter weinig schelen, na negen jaar werken in het buitenland ben ik nog even ver als voorheen, enkel de hypotheek is voor een deel afbetaald.
Gisteren ben ik met mijn dochter naar de kermis geweest en heb daar een slordige 140 euro opgesoupeerd en het was iedere cent waard.
Daarmee bedoel ik maar dat mijn leven niet langer bepaald wordt door de cijfertjes die op mijn bankrekening staan, of er nu een min of een plus voor staat dat zal mijn denken en doen niet langer overheersen.
Kut met peren, maar ook niet meer dan dat, er schijnt misschien geen zon vandaag maar daarom hoef ik mijn goed gevoel niet te verliezen, life is what happens when you are busy making other plans en ik hoef nog steeds niet op straat te gaan slapen.
Eigenlijk bevind ik me in een luxepositie: ik heb twee huizen waar ik kan ik kan in verblijven.
Zolang mijn familie maar gezond is en als ik dan ook nog het geluk heb om een paar jaartjes te mogen verder kankeren maakt het me nog weinig uit.
feedback van andere lezers- Julien_Maleur
Slechte huurders is dikwijls een probleem. Anderzijds hoed af voor jouw visie en ingesteldheid. Idd wat doen wat centjes meer ertoe. Als je maar gezond en gelukkig zijt.
groeten
JM
JC: bedankt JM, gezondheid is nu eenmaal iets wat geld nooit ofte nimmer zal kunnen kopen en geld is niet meer dan een weg naar, keep on smiling dus maar - marrik
Geld is bijzaak,maar dat schrijf je zelf al.
dat dagje kermis met je dochter is onbetaalbaar.
M
JC: zo is het - sproet
je hebt gelijk, de centjes neem je toch niet mee in je graf.
tekst om eventjes bij na te denken.
liefs, sproet
ps: herlees je derde laatste zin eens: 2x ik kan
JC: bedankt voor de fb - otiske
Groor gelijk, trouwens je kan beter rijk leven en arm sterven dan arm leven en rijk sterven.
Goed neergezet en leuk om te lezen, groetjes.
JC: het liefst zou ik leven zonder over rijk of arm te moeten nadenken, dat is pas echte rijkdom
|
