writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

Charlotte .5

door RudolfPaul

Charlotte richtte zich tot haar man. 'Zet eens een cd of plaat op. Iets rustgevend zachts. En haal nog wat wijn uit de keuken voor Maarten en voor mij, deze fles is bijna leeg.'
'Erik! Je noemde me Maarten, ik heet Erik.'
'Deed ik dat? Echt waar?' Ze keek verschrikt. 'O God, o nomen dulce...'
'Geeft niks. Je mag me ook wel Maarten noemen.'
Nu en dan keek hij haar vluchtig aan. Charlotte leek gefascineerd door zijn ogen.
'Hoe oud ben je eigenlijk, als ik vragen mag?'
'Tweeëntwintig. Bijna drieëntwintig.'
'Zo jong nog!'
Ze bleef hem aankijken; hij werd er een beetje verlegen van, zag ze. 'Maarten is niet ouder dan vijftien geworden. Onze zoon.' Ze wees naar een ingelijste foto die op het schrijfbureau stond. 'Meer dan een jaar geleden overleden. Heeft Huub je ervan verteld?' Haar stem had iets droevigs gekregen.
'Uw man heeft het er nooit over gehad... je man... maar ik heb erover gehoord. Toen ik op school kwam, sprak men er vaak over. Nog steeds. Men is daar erg begaan met u beiden... met jullie.'
Ze legde haar hand op de zijne. Huub kwam na wat gestommel uit de keuken terug met twee flessen.
Charlotte keek verheugd op. 'Hè ja, rode wijn. Da's goed voor als je ongesteld wordt. Vult het ijzer weer aan of zoiets.' Ze hield haar lege glas naar hem op.
'Ben je dan weer ongesteld, schat?'
'Ik ben bezig het te worden, geloof ik. Morgen of overmorgen.'
Erik keek haar met een verraste blik aan, hij vond het maar raar dat ze zo openlijk over haar ongesteldheid praatte in aanwezigheid van een vreemde.
Huub schonk haar glas vol en vulde dat van zijn gast bij. 'Wijn, wijn, wijn. Zei je niet dat deze wijn...' -- hij hield de fles tegen het licht van de schemerlamp en keek nog eens goed naar het merk -- 'dat deze Australische wijn nogal een benenopener voor de dames was?'
'Dat is waar.' Ze wendde zich tot Erik en keek hem recht aan. 'Heb ik van een Australisch collegaatje gekregen -- ik werk tegenwoordig freelance voor een uitgeverij van educatieve boeken. A bit of a lady's legopener, this wine, so be careful, zei ze tegen me.' Haar ogen hadden iets spottends en plagerigs gekregen. Ze kneep hem zachtjes in zijn hand. 'Het is gewoon griezelig hoeveel je op onze Maarten lijkt. Ook al ben je dan wat ouder. Vind je ook niet, Huub?' Ze keek haar man verwachtingsvol aan. Beiden keken een poos naar hun gast. 'Alleen de ogen...' Ze bracht haar gezicht dicht bij het zijne en staarde hem in de ogen, hij voelde zich er ongemakkelijk onder. 'Grijs... nee, grijsachtig blauw. Moeilijk te zeggen in dit licht. De ogen van Maarten waren donkerder, net als die van mij.' Ze bleef hem van heel dichtbij aankijken alsof ze alle details van zijn gelaat goed in zich wilde opnemen. Ze had haar hand op zijn schouder gelegd. Erik keek beschaamd naar Huub, maar die scheen alles wat zijn vrouw deed heel gewoon te vinden.Hij wilde gauw een ander onderwerp aansnijden, en daarom begon Erik plotseling over Oege.
'Ah, Oege!' riep Charlotte verheugd. 'Oege Bronkhorst. Daar zou ik jou ook heel wat over kunnen vertellen.'
'Oege Broekhoest,' mompelde Huub. 'Zo noemden ze hem al in de derde. Ik had altijd begrepen dat de arme jongen last had van z'n darmen. Dat hij d'r niks aan kon doen. Ik had niet het gevoel dat hij mij of de anderen ermee wilde pesten als hij er weer eens een liet waaien. Maar vertel eens, wat heeft onze Oege nu weer aangericht? Ik dacht trouwens dat hij van school gegaan was. Of getrapt.'
Charlotte had hem met een geamuseerde glimlach aangehoord. 'Ach, die jongen met die konijnentanden... zo'n slechterik is hij nou ook weer niet. Hij is hier wel eens bij me thuis geweest. Toen hij wat jonger was, een jaar of twaalf. Hij was bevriend met Maarten.'
Huub zat goedmoedig te knikken. 'Ach ja, die Oege,' zei hij, terwijl hij moeizaam opstond. Met een leeg schaaltje dat voor hen op de tafel gestaan had, begaf hij zich naar de keuken om een nieuwe voorraad borrelnootjes te halen.

 

feedback van andere lezers

  • Magdalena
    wat een sfeer!!
  • otiske
    Broekhoest, haha.
    Leuk bedacht.
    Graag gelezen weer.
    Groetjes.
  • DeKoeneRidder
    LOL.....Nou dwing die Charlotte eens tot daden ;0))

    Gr, DKR
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .