Volg ons op facebook
|
< terug
Hulp én inspiratie gevraagd.
Ik ben ziek. Het is niet meer een nonchalante vanzelfsprekendheid dat ik 80 jaar word. Het is kansberekening geworden.
Zelf heb ik er vrede mee, na een zeer gevuld leven. Artsen Zonder Grenzen waar ik veel te veel stervende kinderen in mijn armen hield en Elisabethje verloor.
Sindsdien al wat ik aan overschot bezat aan de armen weggegeven. Heftige kleine Don Quichotte tegen de muur van onverschilligheid. Geroepen en getierd en gevochten, de psychiatrie van binnen uit meegemaakt.
Gestreden tegen diagnosen en alle vooroordelen.
En... verloren.
Ik zit heel sterk in problemen voor een jonge man wiens situatie ik als onrechtvaardig, oneerlijk en mensonwaardig aanklaagde.
Meer dan twintig jaar lang was alles, maar dan ook alles wat in situaties verkeerd liep zogezegd zijn fout, want hij had de diagnose autisme. Niet zomaar autisme, maar zeer agressief bovendien.
Ik zag geen autisme. Ik zag geen agressiviteit.
Ik zag zeer diep leed en ik zag zelfverdediging en afschermen.
Ik zag onwaarschijnlijke angst voor valse hoop, angst om nog maar eens gekwetst te worden. Hunkeren om er bij te horen en zekerheid dat dat niet voor hem was weggelegd.
Ik zag zelfdestructief gedrag.
HOE kun je aan iemand uitleggen dat je heel doordacht iemand laat vechten en kwaad worden en roddelen? Het zijn niet de zogenaamde professionelen die zoiets begrijpen en aanvoelen.
Simonne van de markt begreep. Roger van de fotokopies lachte en zei: 'Als je geen liefde hebt, dan is vechten een reden om vol te houden en uit het zwarte gat te blijven.'
Heel gewone pretentieloze mensen begrepen.
Kan er één mens OOIT volwassen worden zonder zich in alle veiligheid tegen iemand af te zetten, kwaad te worden, te roddelen? Is er één mens ooit volwassen geworden zonder moeder die hij als de slechtste vrouw ter wereld afschilderde, wetende dat ze er altijd zal zijn en nooit weg kan?
Als ik sterf voor we samen een tas koffie gaan drinken en in de lach schieten om al wat er gebeurde, is er dan iemand die hem kan gaan zeggen dat ik WIST? Kan iemand hem zeggen dat ik een moeder ben en het hem gunde om razend te zijn, dat zijn vechten een eer was, een spel, een gezond-makend spel, mogen vechten, niet akkoord zijn. Onontbeerlijk voor de ontplooiing van zijn kracht, zijn persoonlijkheid?
Als ik te vroeg sterf, kan er dan iemand hem zeggen dat ik van hem hield en hem een waardig en waardevol leven gunde waarin hij zijn capaciteiten kon gebruiken én er erkenning voor krijgen?
Is er iemand die kan en wil verhinderen dat hij wroeging krijgt omdat hij leek grof te doen naar iemand die in hem geloofde en vertrouwde en weigerde te betuttelen?
Is er iemand die hem kan zeggen dat ik een moeder ben, een schoolarts en stapelzot van kinderen, ook van hun opstand en zoeken en vechten en behoefte aan stoer doen?
feedback van andere lezers- jan
met mij kun je altijd praten Magdalena...
sterkte en lieve groet!
Magdalena: xxx - yellow
sterk geschreven hoor,
stilmakend en bewondering,
groetjes,
Marc
Magdalena: xxx - nero
Nobelprijs voor de beste moeder.
Sterkte - Liefs - Nero
Magdalena: amaai, dank je!
(een navolgstertje van al die Moeders die al leefden en een collega van diegenen die leven)
XXX - Mistaker
Aangrijpend verhaal en je kan me altijd mailen hoor!
Liefs,
Greta
Magdalena: dank je Greta
voorlopig heb ik broeden en een cocon nodig
maar die cocon wordt ook gevormd door het besef dat ik altijd bij mensen, ook jou, terecht kan
XXXX - DeKoeneRidder
Een lief en diepgaand verhaal en op mijn hulp kun je rekenen!
Sterkte X DKR
Magdalena: Dank je Ridder,
weet dat ik je aan je woord hou als het nodig is
XXX - hope
Ja, Magdalena, we zullen het zeggen. Misschien niet met onze stem maar met onze pen. Wij zullen schrijven over onvoorwaardelijke liefde, moederliefde dus. Je mag haar verguizen toch blijft ze liefhebben en nog hopen dat men geen wroeging heeft ook. Blijf toch maar vechten en ons raken.
Hope
Magdalena: Lieve Hope, er bestaat een soort wetmatigheid: je kunt in een ander niet herkennen wat je niet zelf in je draagt; Dat je het herkent betekent per dedinitie dat jij onvoorwaardelijke liefde in je draagt.
Jouw commentaar raakt mij.
XXX - Julien_Maleur
Ik kan mij alleen maar aansluiten bij Hope,DKR, Mistaker, Nero,Yellow en Jan. Jouw verhaal heeft mij diep ontroerd en ik wens dat je vrees ongegrond blijkt en we nog lang van je schrijfsels mogen genieten.
vg
JM
Magdalena: dit is hartverwarmend
Eigenlijk, weet je, door al wat ik zie weet ik dat de dood mooi is. Het leven is heel waardevol en biedt heel veel mogelijkheden, maar de dood is ook mooi. De twee zijn mooi.
Maar het zijn levenden die kunnen werken voor levende kinderen, om hun toekomst in goede banen te leiden.
Jouw commentaar bewijst dat ook jij zo veel van kinderen houdt.
XXX - lonely1
fantastisch geschreven,
jij ziet wie hij écht is, ik hoop dat een ander dat ooit ook zal kunnen, maar mss kunnen alleen moeders dat?
liefs, hilde
Magdalena: Hilde, zelfde commentaar als aan Hope: je kunt pas iets zien als je dat zelf in je draagt. Het feit dat jij herkent dat ik zie wie hij écht is, bewijst dat ook jij zo'n soort ogen hebt.
Wat er ook moge komen, het doet mij deugd dat er mensen als jij leven.
XXX - otiske
Heel goed geschreven hoor maar ook heel aangrijpend.
Sterkte voor jou in elk geval.
Groetjes.
Magdalena: dank je heel erg veel Frank! - Ghislaine
Heel herkenbaar straatje!! Een waarin ik me geen tweede keer begeef. Moest ik het overdoen, deed ik het geen tweede keer, zo stom ben ik niet. Het is helaas to late. Ik lig eruit, oneervol en kan bovendien nog een andere job gaan zoeken. Jammer Magdalena, ik doe niet meer mee.
Magdalena: Een paar dagen geleden viel mij in een film een zin zo sterk op: 'It's not because you're right you are going to win.'
Dit leven is niet rechtvaardig. Maar jij hebt het lef gehad om recht te staan.
Jouw ontslag is oneervol voor wie jou ontsloeg, NIET voor jou!
Ik wens jou een nieuwe job toe waarin je je talent en je hart kunt gebruiken én ervoor gewaardeerd en geapprecieerd wordt Ghislaine.
Rust, maar sta terug op aub. Laat je hart nooit zwijgen omdat machtsdragers willen dat jouw mond zwijgt.
Héél veel liefs en respect!
Karine
|
