|
< terug
Kempensprookje I
Kempensprookje I
Hij opende de lichtjes scheefgetrokken deur en moest even met zijn ogen knipperen. Het was nog donker op deze vroege wintermorgen. Een ijzige wind sloeg tegen het gezicht van deze oude man. De hemel van de nog jonge dag zag zwart en was met duizenden fonkelende sterren bezaaid. De man had voor hij naar buiten stapte een wollen sjaal om zijn nek geslagen, toch gromde hij vanwege de bijtende kou. De sneeuw had een vorstkorstje gekregen dat onder de druk van 's mans klompen lichtjes kraakte. De deur sloeg al schurend achter hem in het slot. Zijn adem blies melkachtige nevelwolkjes die als witte eilandjes de hemel opzochten. Hij hoorde hoe binnen zijn vrouw hoestend en proestend het vuur in de stoof probeerde aan te wakkeren. Door het piepkleine venstertje dat een meter van de deur was, zag de man hoe dat de schaduw van zijn vrouw donkere plekken toverde op het glas. Heel in de verte brak de dag het nachtfestijn door met een kleurrijke streep zijn aanwezigheid te manifesteren.
De wind blies in het oude door voren doorkliefd gezicht en liet een druppel aan het uiteinde van zijn neus parelen. Van heel in de verte dwarrelde soms een belletjesklank om dan weer in het niets te verdwijnen. Met de rug van zijn hand streek hij onder zijn neus door en snoof daarbij de prikkelende kou op. Het witte sneeuwlaken stak sterk af tegen de zwarte hemel en maakte zo het contrast nog sterker. Her en der zag je graspollen die boven de sneeuw uit staken en lange vage schaduwen vormden versterkt door uit het oosten komende kleurschakeringen. Recht voor hem op zowat vijftig meter passeerde een over dag druk bezochte weg die van oost naar west liep. Deze weg die aan beide zijden door oude eiken geflankeerd werd, was nu in het donker toch goed te zien. Dit kwam door sneeuw die zich in de nacht op stam, takken en in de oksels verzameld had. Ook de weg zelf lag onder een dik pak sneeuw, dat kon de man van hieruit zien. Het stemmetje van een rinkelend belletje kwam steeds meer op de man af maar zag niet door wat dit veroorzaakt werd. Uit ervaring wist hij wat dit betekende en vermoedde dan ook dat hij over enkele ogenblikken dit spektakel voor de zoveelste maal zou zien voorbij trekken.
Een rusteloos lichtje passeerde de weg waarbij het schijnsel telkens door de omzomende bomen onderbroken werd. Een groepje van drie, een grote en twee kleinere gestalten zwoegden zich een weg doorheen de opgewaaide sneeuw die her en der de doorgang over de weg versperde. Een van hen droeg een lange staaf met daarop een kruis. Een tweede liep met een belletje dat de belangrijkheid moest onderstrepen, en een lantaarn met een brandende kaars binnen in. Een derde grotere persoon in het wit gekleed hield een kelk in zijn handen, op zijn hoofd een donker muts of hoed. Als door een klok werd het zicht op het drietal door de flankerende bomen onderbroken. Steeds werd het schijnsel over het besneeuwde landschap geworpen en telkens werden de silhouetten van de bomen accentueert
Wordt vervolgt
feedback van andere lezers- stormvonk
Ik wacht
Hoeselaar: Er komt meer elke dag ongeveer 500 woorden om het lezen te vergemakkelijken - DeKoeneRidder
Eveneens vol verwachting!!!
Gr. DKR
Hoeselaar: Elke dag 500 woorden dat is niet te veel en toch voor de niet talenteerde lezer een hele kluif
Willy - lonely1
een mooi en uitnodigend begin van een verhaal dat vraagt naar een vervolg om te lezen,
enkele vrijblijve,de suggesties als dat mag?
een ijzige wind SLOEG tegen ...?
... klompen lichtjes KRAAKTE. De deur sloeg al
KRAKEND en schurend ... daar zou ik vb alleen schurend houden en AL ook verwijderen, of ev knarsend en schurend, maar ik zou geen 2x kraken gebruiken zo kort na elkaar
in DE oude door voren doorkliefd gezicht , dit moet HET gezicht zijn
overdag mag in één woord
donkerE muts en ik denk "geaccentueerd" aan het eind
ik heb dit graag gelezen, mooi
liefs, hilde
Hoeselaar: Dank je wel Hilde, ik kijk me soms scheel op de tekst en overzie dan enkele foutjes gelukkig zijn er wakkere lezers die me dan op het goede spoor helpen.
Willy - matahari
Dit is volledig het beeld van een schilderij dat ik jaren geleden
in het Paleis voor Scone Kunsten in Antwerpen heb gezien, ben helaas de naam van de schilder vergeten maar zie het grote doek nog altijd voor mijn ogen en nu na je beeldend schrijven nog helderder. Dank daarvoor.
liefs matahari
Hoeselaar: Graag gedaan, ben ook van dit schilderij uitgegaan en heb verder mijn eigen verhaal aan toe gevoegd.
Dit is pas het eerste deel
Willy - henny
Heel mooi begin en ik ga het zeker volgen!
Hoeselaar: Ik probeer je niet teleur te stellen en hoop dat je plezier beleeft
Willy - sproet
heel beeldend geschreven, wacht op het vervolg.
liefs, trees
Hoeselaar: Dat komt er en ik hoop dat je me blijft volgen
Willy - otiske
Dit heb je heel beeldend weergegeven.
Knap geschreven hoor.
Graag gelezen, groetjes.
Hoeselaar: Dank je wel voor deze zeer opbouwende reactie
Willy - Mephistopheles
Mooi beschreven.
Graag gelezen.
grts.
Hoeselaar: Mag ik je danken voor jouw bezoekje aan mijn sprookje
Willy - yellow
knap neergezet Willy,
groetjes,
Marc
Hoeselaar: Bedankt voor dit compliment
Willy
|
