Volg ons op facebook
|
< terug
Deklading
Deklading
Een rondje stukgoed met een klein schip in de Caraïben is leuk. Vaak lekker weer; dan lijkt het net een vakantiereisje met een groot motorjacht. Lijkt, want het is gewoon hard werken. Bij het ene eiland breng je wat en bij het volgende neem je weer iets mee. Reken maar dat je goed moet stuwen, met al die losse spullen. En dan ook nog eens zó dat je niet eerst een schip half moet leeghalen om iets af te kunnen leveren.
Deze keer kwam de meeste lading al in New York aan boord. Dozen met condooms, toiletpapier, zakken kunstmest en landbouwgereedschap. En als deklading kregen we een autobus. Zo'n gele, een echte Amerikaanse. Die was voor Trinidad.
Het lijkt misschien idyllisch, maar dat is niet zo. In het hurricane-seizoen ben je je leven niet zeker. Zorg dan maar dat je daar nièt bent. Anders blijft er weinig van je over. Zeker als je er middenin zit.
Maar dat seizoen was voorbij. Dachten we. Ter hoogte van The Grenadines kregen we nog een staartje mee. Staartje werd staart en deelde rake klappen uit. Door die bus op dek waren we wat topzwaar. Normaal gesproken niks aan de hand, goed te compenseren met de ballasttanks onderin het schip. Maar hij ging door zijn sjorringen en het schip maakte daardoor akelige slagzij. Het werd echt eng. Zo snel als hij gekomen was, trok die hurricane verder.
Bij Port of Spain kwam de loods aan boord. De kapitein vertelde dat hij op het punt had gestaan de bus te laten gaan. Gelukkig dat het toch niet nodig was geweest, oordeelde de loods. Want die bus was voor het speciale schooltje. Vanuit alle hoeken van het eiland zou hij de kinderen ophalen en ook weer terug brengen. Konden ze thuis slapen. En er was lang voor gespaard.
De loods gaf onze time of arrival door aan de havenmeester en nog iets wat we niet goed konden verstaan. Daarbij had hij een mysterieuze grijns op zijn gezicht.
Op de kade was het verdacht rustig. En toen kwamen ze allemaal uit een loods tevoorschijn. Een steel band voorop en zeker 150 kinderen. Sommigen in een rolstoel of met een witte stok. Bijna alle rassen waren vertegenwoordigd. En de Nederlandse vlag werd gehesen, die was duidelijk in aller haast gemaakt. Een glanzend zwarte dirigent in pandjesjas leidde het kinderkoor.
De kapitein vloog naar zijn hut en schoot in zijn uniform.
De head mistress maande de band tot stilte, richtte zich tot ons èn de kinderen. Toen iedereen stil was, hield zij haar welkomstrede. Zij noemde ons 'brave men', dappere mannen die groot gevaar trotseren om zo'n mooie bus te brengen. Daar kon een ieder een voorbeeld aan nemen!
De steel band nam het weer over en het feest begon.
Meneer Liu, onze Chinese kok, verdween in de boezem van zijn schoolcollega. Die nacht sliep hij niet aan boord.
feedback van andere lezers- lonely1
vlot en goed verteld, graag gelezen
liefs, hilde
pieter: Hilde,
Leuk dat je het niet alleen vlot en goed verteld vindt, maar vooral dat je het graag leest. Dat stimuleert!
Liefs,
Pieter. - DeKoeneRidder
Leest zich lekker en goed verhaal!
Gr. DKR
pieter: Beste Ridder,
Het is allemaal ter plekke verzonnen. samengesteld uit elementen die ik in een heel andere context ontmoet heb. Leuk om daar dan een verhaal van te maken dat als goed gewaardeerd wordt.
Bedankt,
Pieter. - matahari
Sliep hij in de bus? Gezellig om te lezen.
liefs matahari
pieter: Beste Matahari,
Hij heeft nooit willen zeggen waar hij toen was. Maar zijn normaal ondoorgrondelijke gezicht heeft wekenlang een glimlach gedragen. Die ouwe Liu! Wie had dat van hem gedacht!
Liefs,
Pieter. - wereldwandelaar
Nou, ik denk dat die Chinees helemaal niet geslapen heeft die nacht. Dat doet er toch zo aan denken. (°_°) Heel avontuurlijk opgesteld.
pieter: Beste Wereldwandelaar,
Het duurde lang voordat hij weer aan boord was. We hebben zelf maar wat te eten klaargemaakt. Maar het is hem vergeven. Fijn dat het als avontuurlijk wordt beleefd.
Groet,
Pieter. - sproet
je schrijft heel strak en toch zit er een vlotte vertellijn in, knap!
liefs, trees
pieter: Beste Sproet/Trees,
Goed dat je 'strak' noemt. Ik zal opletten dat ik niet te strak ga schrijven. Op dit moment zit ik in een uitprobeerfase; welke stijl past bij mij en slaat ook aan bij de lezer? Dus een heel zinvolle feedback.
Liefs,
Pieter. - Julien_Maleur
Ruikt naar avontuur. Ik zie zo een tochtje in de Caraiben wel zitten. Vakantie is natuurlijk leuker dan werken.
groeten
JM
pieter: Reken maar dat het een avontuur is. Zelfs het schrijven is dat. Gelukkig is er ook leuk werk.
Groet,
Pieter. - aquaangel
prima om te lezen, interessante inhoud
pieter: Dank je wel,
Leuk dat prima om te lezen is. Zeevaart is natuurlijk een wereld apart, met zijn geheel eigen cultuur.
Groet,
Pieter. - otiske
Leest heel vlot, goed verhaal.
Graag gelezen, groetjes.
pieter: Dank je Otiske,
Blij dat het zowel een goed verhaal is en ook nog eens vlot leesbaar. Ik heb er dan ook mijn best op gedaan.
Groet,
Pieter. - henny
Hahaha! Hij ging buiten de deur eten.
pieter: Beste Henny,
Dit verhaal heb ik ter plekke verzonnen. Maar zo'n autobus als deklading is echt gebeurd. Dat heeft Orion mij verteld (ouwe scheepskapitein). Ik heb geprobeerd het verhaal kop en staart te geven en personen echt als levende mensen neer te zetten.
(Ik blijf het leuk vinden, dat schrijven)
Groet,
Pieter. - lin
Beetje telegramstijl en dat is best jammer. je somt het op alsof je een dagboek schrijft, maar je zou er een echt verhaal van kunnen maken en mensen dingen echt kunnen laten voelen, zoals die Hurricane of de blijdschap van de kinderen. Nu blijft het allemaal toch wat afstandelijk. Begrijp je wat ik bedoel? Lieve groet, lin
pieter: Ja, ik snap 'm. Als ik tijd heb, ga ik het herschrijven. Maar dat kan nog wel even duren want maandag begin ik in mijn nieuwe baan. (zal wel bekaf zijn, de eerste weken)
Dank voor je feedback.
Groet en liefs,
Pieter
|
