|
< terug
Kempensprookje IV
Kempensprookje IV
Marie schudde met haar hoofd en liep weer naar binnen. Ze kon maar niet vatten wat mannen daar te zoeken hadden. Waarom trok hen deze plaats toch zo aan, wat kon men daar meer vinden als bij hun eigen vrouw? Ze had er al meerdere malen met Meneer Pastoor over gesproken, maar die lachte en zei dat Jan niet de man was die daar behoefte aan had. Ze wist het toch niet zo zeker of Meneer Pastoor daar wel kijk op had, want tenslotte is hij toch ook maar een man. Ze nam de grote borstel ter hand en begon de kamer uit te vegen waarbij ze de drie stoelen die rondom de tafel stonden een voor een verplaatste. Omdat deze ruimte eet kook en slaapplaats tegelijk was, was haar werk ook zo weer gedaan Het vertrek waarin ze staat is vierkantig met een kleine uitbouw waar het bed zich bevind en de ladder staat om naar de zolder te kunnen Het heeft een laag op vele plaatsen gebarsten plafond. Naar de deur toe word het plafond iets bleker omdat daar niet zoveel rook tegenaan komt. Het bed is oud en van hout gemaakt en heeft een rode kleur en van bij hun trouw meegekregen. Vanuit het bed kun je door het laddergat naar de zolder kijken en zie soms de zon doorheen de pannen piepen. Nee het regent niet in daar heeft Jan altijd wel op gelet. Zorgzaam is Jan altijd al geweest en een goede man die veel klusjes zelf doet. In de linkse hoek deed een ijspegel het zicht naar buiten beperken maar Maria vond dat dit niet stoorde. Haar aandacht werd al eerder naar dit fenomeen getrokken omdat dit stuk ijs nu er de zon in speelde veranderde in een kleurrijke prisma. Hij moest dit straks weghalen want anders kon ze niet over het veld kijken en zien of er iemand hun huisje naderde.
De kraaien die in hun spel over de man heen en weer vlogen haalden Jan uit zijn trance want hij had zonder het waargenomen te hebben zeker 'n kwartier naar dit bosje gekeken. De kou heeft Jan schijnbaar stijf laten worden want hij heeft moeite om tussen de kippen door te lopen zonder zich ergens aan vast te houden. Naast het afdak waar het brandhout ligt is nog een stalling waarin ze geiten houden en waar ook de kippen overnachten. Dit is weliswaar apart gehouden maar toch lekker warm door de geiten.
Aan de andere kant van het huis dus de linkerkant is helemaal dichtgegroeid met meterhoge struiken die nu het winter is het huis beschermen tegen de weergoden. Daarachter loopt een beek die door scheefgetrokken en verkreupelde knotwilgen wordt omgeven en waar meerdere dieren in en op een thuis in hebben gevonden. Jan kon zo minuten lang naar de noeste dierouders kijken zonder zich een moment te vervelen.
Hij kende het woord wel niet maar hij is een de geboren poëet. Zo kan hij uren van de natuur genieten elk detail een naam geven en zich een voelen met alles wat er om zich heen gebeurt.
Wordt vervolgd
feedback van andere lezers- aquaangel
Ze kon maar niet vatten wat mannen daar eigenlijk zoeken deden
suggestie:
Ze kon maar niet vatten wat mannen daar eigenlijk te zoeken hadden
heerlijk één voelen met de natuur......
je zegt: hij kende het woord niet.. dat is in verledentijd en daarna ga je weer over op tegenwoordige tijd....
graag gelezen, prettige dag!
Hoeselaar: Mag ik je nu ook weer danken dat je me op het goede spoor komt zetten, dat verdomde Duits speelt me nog steeds parten, ongelooflijk toch !
Willy - henny
Heel mooi en door al het dubbel glas van tegenwoordig, mis ik de ijskristallen op de ruiten.
Hoeselaar: Dank je wel voor jouw bezoekje
Willy - matahari
Beeldend!
liefs matahari
Hoeselaar: dank je wel matahari, beeldend zeg je ? lief van je
Willy - Mephistopheles
Sterk geschreven, graag gelezen
grts.
Hoeselaar: Dank je wel voor je bezoekje en het lezen
Willy - sproet
ben wat achter met lezen en ga nu naar het vervolg.
liefs, trees
Hoeselaar: Willy
|
