|
< terug
Kempensprookje V
Kempensprookje V
Maria haalde een emmer water uit de waterput en vulde daarmee verschillende emmers. Ze deed dit aan een put die door middel van een hefboom bediend werd. In ieder hand droeg ze de twee volle emmers naar binnen toe. Ze moest het huisje in topvorm brengen want Meneer Pastoor had haar beloofd om eens binnen te lopen en een tijdstip aangeduid wanneer dit zou kunnen zijn. Volgens dat zij het begrepen had zou dit morgen reeds zijn en dus moest alle op en top blinken. Maar als Maria zo om zich heen keek en al die sneeuw zag liggen dacht ze dat haar bezoek wel eens zou kunnen uitvallen. Tja, hij moest ook van zo ver tot hier met zijn fiets komen en dat met zoveel sneeuw, nee, dat zou hij waarschijnlijk niet doen. Bezoek of geen, het moest er toch eens van komen en dus vloog ze gewapend met dweil en doek als een wervelwind door haar huisje. Ze neuriede zowaar daarbij. Van haar familie kwam hier niemand omdat ze toen met Jan trouwde en niet met die dikke Freddy uit het buurdorp. Freddy's ouders hadden heel veel geld en zijn vader was de enige mulder wijd en zijd en van zijn moeders kant waren het dikke boeren. Ik koos voor Jan omdat die zo heel anders was dan al die anderen, maar heimelijk had ze zich toch ook wel een gemakkelijker leven voorgesteld. Jan die de poetsijver van zijn vrouw niet begreep maar uit ervaring wist dat als ze zich zo inspande er wellicht bezoek op handen was. Wie zou hier wel komen,hé? Mij moet niemand omdat ik anders ben dan al die anderen, ik denk na voor dat ik iets zeg en geloof niet alles wat men mij op de mouw probeert te spellen. Zeker niet dat pastoorke, die denkt dat hij alles weet en als ik hem dan eens een vraag stel zegt hij gewoon met u kan men niet praten. Nee, hij weet gewoon niet wat hij tegen mij zeggen moet, alles wat hij niet weet probeert hij uit dat boekske te halen wat hij altijd bij zich draagt. Ja, met Maria daar kan hij mee praten die valt hem ook niet in de rede als haar iets niet past. Ach ik mag me niet zo opjagen dat is nergens goed voor. 's Zondags dan gaat ons Maria altijd naar de mis en dan hoor je de mensen mompelen zo van; die man van haar zie je hier nooit, dat is zo'n aparte eentje die hier eigenlijk niet thuis hoort. En dat kalf komt me als ze vanuit de mis komt dat dan ook nog zeggen. "Je kunt toch eens een keer over je eigen schaduw springen en gewoon doen zoals al de anderen dat doen". Nee! Ook al vraagt Maria het me dat nog duizendmaal, en wentelt ze zich voor me door het stof, dan nog zal het altijd nee blijven, ik ben toch niet gek. Hij was zichzelf aan het opdraaien en dat was natuurlijk niet goed, en dat wist hij ook wel. Niet doen, drumde het door zijn hoofd. Hij zag weer die oude vrouw die toen ze samen op het kerkplein stonden en hem aankeek en meteen een groot kruis maakte en over haar schouder spuwde.
Wordt vervolgd
feedback van andere lezers- DeKoeneRidder
Ik ken dat soort mensen als uw 'pastoorke' en die oude vrouw die hem vervloekt nog uit mijn prille jaren in mijn kerkelijke leven.
Bij ons zag je Meneer Pastoor alleen om zich lam te komen zuipen aan de Jenever of om de "proof" (proefstuk, het beste stuk vlees van het geslachte dier) op te halen.
Leuk leesbaar verhaal.
Gr. DKR
Hoeselaar: Dank je wel voor het zo positief reageren - henny
Wat Ridder zegt. Roomser dan de paus...
Hoeselaar: Ja zo zou je het ook kunnenzeggen, maar ja, zo was dat nu eenmaal in die tijd
Willy - matahari
Ze had de duivel gezien?.....
liefs matahari
Hoeselaar: Zo erg is het dan toch nog niet maar het kan verkeren
Willy - sproet
nu naar het volgende stukje en ik geef dan meer fb.
liefs, trees
Hoeselaar: Ja ga maar door tot dat je uiteindelijk aan het gaatje zit, ha ha
Willy - mephistopheles
Ik sta ellendig achter in deze reeks blijkbaar. Heb het wat druk gehad maar ik ik ga m'n achterstand zo snel mogelijk proberen inhalen.
grts.
Hoeselaar: Doe het maar rustig aan je hebt alle tijd
Willy
|
