|
< terug
Kempensprookje VII
Kempensprookje VII
Maar in het dorp moest men dit koppel niet, en er werd meer geroddeld als dat het goed was voor deze kleine gemeenschap.
De dieren waren vandaag wel erg onrustig de kippen liepen onder de voeten en de geiten blaten de hele dag. Het schaap dat zo in het voorjaar kochten deed even rustig mee met deze onsamenhangende kakofonie. Het was alsof den duvel ermee speelde maar alles liep vandaag verkeerd. Het begon al helemaal in de vroegte toen Jan de eieren aan het uitrapen was en ze in de grote bh van Marie die rechts van de deur hing en dienst deed als eierenkorfjes wilde leggen. Hij had ze nog niet allemaal in de vormloze zakjes gelegd of een van de coupen kantelde en de hele boel viel op de grond. Jan die door stomheid geslagen werd stond erbij maar verroerde geen vin. Geschrokken van zoveel tegenslag en de verwijten die hem naar het hoofd werden geslingerd rende hij als door een wesp gestoken naar buiten toe. Deze dag begint al goed, dacht hij en begreep ook niet waarom zijn vrouw juist zulks een voorwerp als eierenmandje gebruikte. Maria was intussen de slijmerige massa aan het verwijderen waarbij ze hulp kreeg van een van de meest gulzige kippen namelijk Clara. Deze kip was oeroud maar nog goed ter been en men kon haar herkennen aan de kale plek boven op haar rug. Maria was in haar eigen aan het vloeken waarbij ze telkens weer een kruis sloeg en haar hoofd naar achteren draaide en spuugde. Kwaad joeg ze Clara weg waarbij ze haar voet gebruikte en daardoor bijna zelf viel. Ze had zich voor vandaag nog zoveel voorgenomen zoals het bakken van een koek. Goh, dat is al een eeuwigheid geleden dat ze dat nog eens gedaan had en vandaag zou het de ideale dag daarvoor zijn. Ze was al de hele morgen zo opgewonden juist alsof ze iets heel speciaals zou meemaken. Ja, Meneer pastoor zou vanmiddag voorbij komen en dat zou voor Marie gelijk staan met het groot lot uit de koloniale loterij. De oven werkte op hoge toeren en het woonvertrek voelde als een bakoven zo heet was het binnen. Op de tafel had ze al het meel uitgestrooid een kan met melk stond daarnaast. Bakvormen stonden te wachten op het deeg die nog niet in de maak en dus ook nog niet gerezen was. Fluks graaide ze haar haren naar achter toe in een knot, veegde het overige eislijm van haar handen en zette zich aan het werk. Het bakken op zich zou niet zoveel tijd in beslag nemen, maar haar man dan uit de keuken houden was een paar andere mouwen.
Jan had zich intussen wijselijk teruggetrokken en zat nu weer in de stal waar hij het hooi uit strooide. Het zou een fantastische dag worden want de zon stond hoog en de warmte straalde weldoend op het land neer en Jan vond dat ook ware het niet dat er hemels bezoek aangemeld werd in de vorm van een van 's hemels dienaren.
Wordt vervolgd.
feedback van andere lezers- sproet
actie, de beschrijveingen zijn mooi, maar een beetje vaart mag ook.
liefs, trees
ps: kakAfonie
Hoeselaar: dank je wel voor de goede tip
Willy - henny
Hahaha! Een bh als eiermandje! Hij ziet echt tegen het bezoek op. Ik kan hem geen ongelijk geven. ;)
Hoeselaar: Ik ook niet maar wat wil je, dit gaat gewoon door
Willy - aquaangel
het leest als een streekroman.. :)
Hoeselaar: De kempen zijn ook een landstreek in België en Nederland en word gekenmerkt door de weinig vruchtbare zandgrond
Willy - mephistopheles
Als Kempenaar graag gelezen (hoewel ik inmiddels in Gent woon)
grts.
Hoeselaar: Kempen hebben steeds iets magisch in zich gehad, zo ervoer ik het tenminste
Willy
|
