|
< terug
Kempensprookje X
Kempensprookje X
Awel deze dame die maar één kaas hoog is heeft nogal pretenties, en een mond als dat van een marktwijf, maar ja, wat doe je niet allemaal om zich een goede samenwerking te verzekeren. "Denk nu maar niet teveel en doe wat ik je beveel klonk het vanuit Jan zijn nek.
Hij had in het schemerduister deze piepkleine persoon in zijn nek laten gaan zitten omdat ze zelf daarachter vroeg maar had nu wel zo zijn twijfels of dat persoontje wel goed daar kon blijven zitten. Stel je voor dat ze achterover valt en zich ergens iets breekt, tja, dan zat hij daar goed midden in een bos waar hij totaal geen weg weet. Maar ook nu weer wist deze nekzitter wat hij aan het denken was. Jan begon zich echt zorgen te maken over wat hem nog zo te wachten stond, maar ook hier weer wist ze daar een antwoord op te geven."Man wat ben jij toch een zeiker, eerst hang je de stoere kerel uit, trekt op avontuur en als dan puntje bij paaltje komt wil jij je keutel terug trekken, zet nu ook maar door en doe maar gewoon wat ik je zeg". Wat heb ik me op mijn nek gehaald, dan kon ik veel beter bij mijn Marie gebleven zijn, bij haar weet ik tenminste wat ik aan haar heb. Nu kwam er geen respons maar wel een aanwijzing hoe dat Jan nu lopen moest. "O ja, ik weet niet of je het weet, maar ik zit hier boven en krijg nogal wat takken in mijn gezicht, zou je asjeblief je wat bukken als je onder de laaghangende takken loopt, want ik zit vol met striemen". Jan deed gewetensvol wat van hem gevraagd werd en liep af en toe half door zijn knieën gezakt. Was dat nu echt of droomde hij dit, het leek alsof het persoontje achter in zijn nek steeds zwaarder werd, en haar benen langer? Tja, dat moet wel zijn want haar dijen werden ook breder en voelden zo als die van toen zijn vrouwtje nog maagd was. De nekzitter had zich verschillende malen achteruit gelegd om haar lastdier het idee te geven dat zij zo meteen vallen kon. Als reactie nam Jan haar bij de dijen vast wat hem meteen een raar gevoel liet gewaar worden. Het was alsof zijn piemel die al jaren werkeloos erbij hing nu opeens een opstuwing van allang verloren geraakte gevoelens veroorzaakte. De onderbuik kreunde door de steken die hij door de zwelling kreeg en ook zijn anders zo trotse gang werd daardoor beïnvloed.
Op de afgesproken tijd kwam Meneer Pastoor op zijn fiets op het erf van Jan en Marie aangereden. Zijn brede lach was al van op de weg te horen en stapte zoals een vrouw van zijn buizenezel waarbij hij "Goed volk" riep. Het was Marie die hem vanuit haar huisje tegemoet liep, haar handen nog afdrogend aan haar schort. Dag Meneer Pastoor zei ze waarbij ze een lichte knik maakte, maar men kon meteen zien dat ze een verlegen lach probeerde te verdoezelen
Wordt vervolgd
feedback van andere lezers- DeKoeneRidder
Net de echte mensenwereld waar pretentieuze dwergen ook het grootste woord voeren!
'Buizenezel'......hahahahaha nog nooit gehoord maar erg leuk.
XXX DKR
Hoeselaar: Leuk dat je ook om deze woordspeling lachen kunt - sproet
'ach, was ik maar bij moeder thuis gebleven...'
het is net of dit schrijven gaat je goed af, laat je fantasie maar werken
liefs,trees
ps: 15de regel-->want ik zit VOL(ler)striemen.
18de regel-->zijn vrouwtje nog een maagd was OF toen zijn vrouwtje nog maagd was.
Hoeselaar: Ja deze terrechtwijzing was juist, heb dan ook alles bijgewerkt
Willy - Julien_Maleur
blijft aangenaam lezen.
groeten
JM
Hoeselaar: Leuk dat je het ook las
Willy - henny
Hij heeft wat op zijn nek gehaald. Leuk vervolg!
Hoeselaar: Levenslessen zijn nooit gemakkelijk
Willy - Mephistopheles
Ik val in herhaling want ik liet 't je al weten in een vorige fb, maar toch: sferisch vind ik dit ontzettend goed.
grts.
Hoeselaar: Dank je wel, ook ik val in de herhaling bij wat ik je terugschrijf
Willy
|
