|
< terug
De scheiding - (71)
Het zijn lastige dagen sinds Michel bij zijn broer is ingetrokken. Zijn auto is het enige wat hij nog bezit, maar hij heeft geen geld om brandstof te tanken. Al zijn rekeningen zijn leeg gehaald door zijn vrouw. Dat beetje cash in zijn portefeuille is al lang uitgegeven. Hij is zo arm als de Bijbelse Job. De postbode is pas geweest. Er waren enkele brieven voor Michel. Allemaal negatieve antwoorden op zijn sollicitaties. De rekening van zijn advocaat is er ook bij. Hij schrikt van de grootte van het bedrag: drie duizend tweehonderdvijftig euro, te betalen binnen uiterlijk een maand. Hoe moet hij dat doen?
Michel heeft altijd zijn eigen boontjes gedopt. Hij vond het al heel vervelend toen hij bij zijn broer moest aankloppen met de vraag om er een tijdje te mogen verblijven. Sinds die dag leeft hij eigenlijk op kosten van zijn broer. Hun verstandhouding is heel goed. Maar dat hij hem nu ook nog zal moeten vragen om de rekening van zijn advocaat te betalen is zo vernederend en doet zo veel pijn. Hij is echter vast besloten om alles terug te betalen, met rente als het kan. Hij heeft heel dringend werk nodig. Zo kan het niet blijven duren. Toen hij deze morgen de krant las, zag hij dat het lokale radiostation 'Radio X' iemand zoekt om het programma 'de jaren zestig' te presenteren. Het is niet echt wat hij wil, maar beter dit dan niets. Hij heeft echter geen zin om opnieuw een sollicitatiebrief te sturen. Daarom telefoneert hij naar het nummer dat bij de advertentie staat vermeld. Als wordt opgenomen zegt hij dat hij kandidaat is voor die baan van presentator. Hij krijgt afspraak voor een gesprek met de eigenaar van deze vrije radio, de heer Corneel, een fabrikant van luxe lingerie.
De heer Corneel woont in een immens grote villa in Sint Martens-Latem, nabij het golfterrein. Michel komt onder de indruk van het imposante gebouw en de prachtige tuin, als hij op de meters lange oprijlaan loopt. Hij voelt zich niet echt op zijn gemak als hij aanbelt. Een vrouwelijke bediende doet de deur open en leidt hem naar een bureau.
'Als u hier even wilt wachten. Mijnheer komt zo dadelijk.'
Michel neemt plaats in één van de drie donkerkleurige lederen zetels. Terwijl hij moet wachten kijkt hij in het rond. Tot zijn verwondering is dit bureau heel modern, niet zo een ouderwets massief geval. De muren zijn licht van kleur. Een schilderij van Karel Appel moet de eentonigheid breken. Via een openstaand deurvenster heeft hij zicht op een mooi aangelegde rozentuin. Alles hier straalt rijkdom uit. Het duurt zeker een kwartier voor mijnheer Corneel binnen komt. Michel stelt zich recht, maar Corneel doet teken dat hij weer kan gaan zitten. Hijzelf neemt plaats in een zetel tegenover zijn bezoeker. Mijnheer Corneel is een grote, slanke man, met licht grijzend haar. Michel schat hem ongeveer vijfenveertig jaar oud. Hij spreekt met een scherpe, krassende stem.
'Jij wilt dus die baan van presentator bij mijn vrije radio.'
Mijnheer Corneel kijkt Michel intussen onderzoekend aan. Dan vraagt hij:
'Wat deed je totnogtoe?'
Als Michel hem uitlegt dat hij tot voor enkele weken als verslaggever werkte voor een lokale Tv-zender, onderbreekt de heer Corneel hem en wil weten waarom hij niet voor zijn vorige werkgever blijft werken. Michel vertelt van zijn opdracht in Zaandam en de reactie daarop van zijn vrouw. Hij vertelt ook hoe hij noodgedwongen zijn eigen zoon heeft ontvoerd, wat leidde tot zijn aanhouding en uiteindelijk ook tot zijn ontslag bij zijn vorige werkgever. Mijnheer Corneel luisterde geboeid. Nu kijkt hij Michel meewarig aan. Dan zegt hij:
'Het spijt mij, mijnheer Vandam, ik kan je niet in dienst nemen. Niet dat ik twijfel aan jouw capaciteiten. Maar je bent door de ontvoering van jouw zoon in het nieuws gekomen als een crimineel. Zo iets ligt gevoelig bij het publiek. Ik zou te veel luisteraars verliezen. Neen! Ik kan je die baan niet geven.'
Michel doet nog een poging om de heer Corneel op andere gedachten te brengen, maar deze blijft onverzettelijk. Opnieuw is een sollicitatie op niets uitgedraaid.
wordt vervolgd
feedback van andere lezers- DeKoeneRidder
Graag gelezen!
Gr. DKR
Julien_Maleur: Dank je DKR
vg JM - sproet
ik zou de afwijzing nog iets meer in de verf zetten.
liefs, trees
Julien_Maleur: Dank je, ik hou jouw tip in gedachten.
groetjes
JM - henny
Hier word ik niet vrolijk van. (sad)
Julien_Maleur: Het is ook niet vrolijk, Henny. Door omstandigheden zit Michel volledig aan de grond en zoals dit zo dikwijls gebeurt wordt men dan nog dieper de put in geduwd. Hoe lang nog voor hij depressief wordt en volledig tilt slaat?
groetjes
JM - Mephistopheles
Goed stuk. Graag gelezen weer,
grts.
Julien_Maleur: dank je, Mephistopheles.
grts
JM
|
