Volg ons op facebook
|
< terug
Lazarus en het onsterfelijke hart van de blues (2)
Drie tot vier avonden per week speelde Lazarus in de nachtegaal, een kleine, bescheiden kroeg waar hij z'n muziek vanop een geïmproviseerd podium dat nauwelijks een halve meter hoog was op het aanwezige gepeupel losliet. Slecht belicht, zonder soundcheck en zonder begeleidingsband, bewapend met z'n stokoude Gibson en een versleten mondharmonica fungeerde hij hier al vele jaren als plaatselijke huismuzikant, steeds openend voor de artiesten die hem opvolgden en rond wie de avond hoofdzakelijk draaide, want hoezeer Lazarus ook z'n best deed, nog nooit was hij erin geslaagd z'n eigen naam aan het hoofd van een affiche te laten pronken. Je vond 'm steeds onderaan, z'n naam in kleine lettertjes geschreven; een blijvende bevestiging van de realiteit dat hij eeuwig tot middelmatigheid gedoemd was. De hoofdact worden leek niet voor hem weggelegd, hoezeer hij ook in zichzelf geloofde en in de rotsvaste overtuiging leefde dat hij een groter en begaafder bluesman was dan eenieder voor wie hij in z'n smartelijke leven al geopend had; een realisatie die hij als enige koesterde en geheel in het verlengde lag van het alom gekende spreekwoord dat velen zich geroepen voelen maar slechts weinigen uitverkorenen zijn. En het was een pijnlijk, brandend besef dat hem van 's ochtends vroeg tot 's avonds laat kwelde.
Toen z'n optreden die vrijdag aan z'n einde was gekomen en de weinige aanwezigen die naar hem hadden staan kijken en luisteren hem trakteerden op slechts een bescheiden, routineus applaus - een applaus dat meer op vriendelijkheid dan op bezieling rustte - nam hij zoals altijd van de zaalverantwoordelijke het klein beetje geld aan dat als vergoeding voor z'n diensten bedoeld was, waarna hij z'n instrumenten opborg en met zware, slome voetstappen op de bar afstapte.
'Het gewoonlijke', zei hij tegen de barman die met het horen van deze woorden een dubbele whisky ingoot die Lazarus met z'n jarenlange ervaring van drankmisbruik probleemloos in de duisternis van z'n schorre keelgat kieperde.
'Lekker gespeeld vandaag, Laz', zei de barman die hem een vriendelijk schouderklopje gaf..
'Hou dat gevlei maar voor je, Frank', weerklonk het kurkdroge antwoord, 'je hoeft heus m'n kont niet te likken als je d'er geen woord van meent.'
'Christus nog aan toe', reageerde Frank, 'je bent weer leuk vandaag. Heb je al met Sonja gesproken?'
'Dat rotwijf zal niet rusten vooraleer ze me twee meter onder de grond heeft', bromde Lazarus verbitterd.
'Naait ze die dokter nog steeds?'
'Ze naait 'm niet alleen, ze heeft de scheiding aangevraagd.'
'Da's verdomd rot voor je', antwoordde Frank terwijl hij over z'n hangbuik streek, 'en je kinderen? Hoe gaan ze d'ermee om?'
'Die ben ik kwijt, jongen. Die klotedokter van haar heeft natuurlijk geld genoeg om hen aan de lopende band te trakteren op uitjes, speelgoed en al die andere godverdomde onzin. En terwijl-ie dat doet vertelt ze hen er natuurlijk bij dat papa dergelijke dingen nooit voor hen zou kunnen doen omdat papa een dronkaard en een werkloze mislukkeling is!'
'Nou ja, Laz, het zou je heus geen kwaad doen als je eens werk ging zoeken, en wat dat drinken betreft kan ik haar ook geen ongelijk geven.'
'Ga je haar nou ook nog eens gelijk geven ook, ja?' brieste hij bitter.
'Hier', zei Frank terwijl hij een nieuw glas vulde, 'drink er eentje van het huis. Beckett begint zo dadelijk te spelen. Dat wordt wat!'
'De dag dat die pokkenvent één goede noot kan spelen is de dag dat de hel dichtvriest!' bromde Lazarus. Hij ledigde zijn glas en maakte aanstalten om huiswaarts te keren terwijl de flamboyante Beckett met z'n volledig uitgeruste begeleidingsband het podium betrad. Het was een bij het publiek uitermate geliefd kwartet en vanaf de allereerste noten die gespeeld werden barstte het levendige enthousiasme waar het tijdens Lazarus' optredens aan ontbrak ogenblikkelijk los. Het was een sfeer die hij slechts kon opsnuiven maar nooit tot stand kon brengen wanneer hij op het podium stond en terwijl hij zich naar de uitgang van het pand begaf en nog een laatste maal achterom keek slaakte hij een moedeloze, verbitterde zucht.
feedback van andere lezers- koyaanisqatsi
Over Blues gesproken...
Mephistopheles: Het is echt zoeken met dit verhaal. Ik weet echt niet wat ik aan het doen ben met dit...
grts. - jack
Het krijgt kleur, nu je ook over Lazarus' achtergrond vertelt. Eén klein detail: "...rond wie het doel ... draaide", ik denk niet dat dit klopt, een doel draait niet rond iets of iemand. Ik zou bv gewoon zeggen "rond wie de avond draaide".
Mephistopheles: Had al wat twijfels over dat zinnetje, nu je t’zegt: het kan beter. Ga er wat aan doen.
Bedankt voor de tip en het lezen,
grts. - jan
ik voel me vandaag precies als Lazarus, nergens goed voor,
al goed dat ik weet waarom ik me zo voel anders zou ik echt
aan mezelf gaan twijfelen..
grts
Mephistopheles: Oei! Oei! Oei!
Slecht dagje gehad, Jan? Of heb je de blues?
Die kan je wegwerken door ze te zingen…
Oftewel koop je enkele flessen whisky en zuip je je Lazarus zoals Lazarus.
Troost je ik heb ook van die dagen dat ik het gevoel heb dat ik niets goeds kan doen, meestal als m’n moeder d’erbij was, dan kan ik ook nooit wat goed doen hahaha
Grts.
Oei! Oei! Oei!
Slecht dagje gehad, Jan? Of heb je de blues?
Die kan je wegwerken door ze te zingen…
Oftewel koop je enkele flessen whisky en zuip je je Lazarus zoals Lazarus.
Troost je ik heb ook van die dagen dat ik het gevoel heb dat ik niets goeds kan doen, meestal als m’n moeder d’erbij was, dan kan ik ook nooit wat goed dan hahaha
Grts.
Oei! Oei! Oei!
Slecht dagje gehad, Jan? Of heb je de blues?
Die kan je wegwerken door ze te zingen…
Oftewel koop je enkele flessen whisky en zuip je je Lazarus zoals Lazarus.
Troost je ik heb ook van die dagen dat ik het gevoel heb dat ik niets goeds kan doen, meestal als m’n moeder d’erbij was, dan kan ik ook nooit wat goed dan hahaha
Grts. - Peerke
Doet me denken aan de good old days, dat ikzelf in een band speelde. Ook nooit echt een hoofdact geweest. Heb zelf geen enkel poster meer waar de bandnaam opstond, maar we speelden ook vaak ik voorprogramma's. Nu speel ik solo, soms met (veel betere dan ik ben) extra gitarist... maar blijft kleinschalig. Heb nog wel gitaarles en zit soms nog in studiootje voor opnames maar ga me nu wat meer richten op het schrijven.
In m'n Roman speelt ook ene Lazarus een grote rol. Voel dus verwandschap!
Mephistopheles: Zag een tijdje geleden een film met een personage die Lazarus als naam had, sprak me wel aan. Maar dat is dan ook het enige raakvlak met die film...dit verhaal is eigenlijk grotendeels inspiratie. Weet nog steeds niet waar ik het heen ga drijven maar ik zet door...
bedankt voor het lezen,
grts. - Mistaker
Met zo'n naam is hij vast tot grote dingen in staat.
(ik ben toch maar weer gaan lezen/reageren)
Groet,
Greta
Mephistopheles: Blij dat je er nog bij bent...Lazarus vind ik een geweldige naam, past naar m'n gevoel wel bij een aan lager geraakte bluesmuzikant die zich dagdagelijks bezuipt.
grts. - killea
Great!
xx
j
Mephistopheles: Thanks again. Don't know where I'm going with this one. It's driving me crazy..
xx - DeKoeneRidder
Beckett sucks! I download enkel Blues van de band "Let's Get Drunk," inderdaad de band van leadgitarist Lazzerus 4ever!
Ja maat, eigen tekst, mijn gave die nu mijn kruis is geworden. Ik schrijf zoiets en ook mijn gedichten in vijf á tien minuten tijd. Té maf voor woorden hè!? Daarom zal ik ook wel geen stemmen meer krijgen? ;0))
Gr. Blues Brother From Another Mother
Mephistopheles: Beckett is maar een naam die ik ter plekke uit m'n duim gezogen heb...wat blues betreft ben ik vooral voor de oude rotten in het vak: John Lee Hooker, Howlin' Wolf en natuurlijk Johnny 'cocaine blues' Cash.
grts. - lief
alleen the blues kan Lazarus redden
graag gelezen
liefs
Mephistopheles: Dat kan het zeker maar het is eveneens ook een vloek die hem boven het hoofd hangt,
grts. - sproet
goede sfeerzetter en typering van Lazarus.
op naar het vervolg nu.
liefs, trees
Mephistopheles: Het is een beetje zoeken geweest maar ik begin er een idee van te krijgen waar ik naartoe wil.
grts. - Magdalena
Meesterlijk! (en, verdikke, ik ga moeten opschrijven wat ik wil lezen, want als ik zelf eventjes afhaak is er ondertussen zo veel gepubliceerd dat... ik jou bijna over het hoofd gezien had!)
Dit is zo indringend en prachtig, het lijkt doorleefd!
XXXX
Mephistopheles: Ik ben gezien m'n 1m76 dan ook niet zo moeilijk om over het hoofd gezien te worden veronderstel ik...Blij dat het verhaal je bevalt,
grts. - krisdl
...en nu hop naar het volgende deel...
Mephistopheles: Goed, dan doe ik een hazensprongetje naar ginder en zie ik je zo meteen..
|
