|
< terug
Schaduwwerk (11) -de vurige poort-
Hoe triomfantelijk haar vader haar vertelde over de dood van haar Johnny:
'Heb je het al gehoord? Je held is overleden. Suikerziekte, en hij kon niet langer zonder zijn vrouw. Die was al drie maanden dood. Wist je dat? Ik moet al zolang zonder vrouw...'
Ja, Eveline móest oom Simon beschermen tegen haar werkelijke leven, al voelde ze zich er nog zo eenzaam door.
'I'm so lonesome, I could cry'.
Alles wat er gebeurd was moest ze opvatten als een nachtmerrie die ze, hoe gruwelijk ook, had moeten doorstaan, maar waar ze verder niet meer aan hoefde te denken. Vechten tegen haar tranen wilde ze onder geen voorwaarde. Ze was dan wel al vijftien en misschien paste huilen daar niet meer zo bij, ze was wijs genoeg om te weten dat het goed voor haar was haar verdriet te uiten. De tranen brandden hun weg naar beneden zoals ook het zaad had gedaan had, en nog deed. Binnen in haar voelde ze de drang van het zieke incestzaad bij haar net rijpe, tot misvorming gedoemde eicel te komen. Een race diep in haar, waar de overwinnaar de meest zieke verliezer zou zijn. En weer hoorde ze zijn bezwerende, hijgerige stem in haar doorklinken:
'Soms verdort het zaad, verrot nog an toe. Soms wordt het verstikt en draagt het geen vrucht. Soms ook valt het in goede aarde en draagt het meer en grotere vruchten dan een man
aankan. Zoals die van jóu Eveline. Die vruchten zijn gemaakt als een verleiding die niemand kan weerstaan, halve meloenen met priemende knoppen erbovenop.
Wat overrijp is, dat zal barsten Eveline, en hij gaat barsten, deze puist, om het zaad in jouw verderfelijke verleiding uit te storten. Je hebt het over jezelf uitgeroepen Eveline, ontaarde dochter, gooi die benen achterover en open je vurige poort'.
feedback van andere lezers- Magdalena
Indrukwekkend Peer.
Misschien omdat je een paar hoofdstukken niet gepubliceerd hebt, maar ik snap de uitspraak niet 'Eveline moest oom Simon beschermen tegen haar werkelijke leven'. Hier lijkt het er bij gesleurd.
De rest is subliem vind ik, zeer intens geschreven.
Peerke: Teruggeplaatst Magdalena, dus je kan nog zien hoe en wat.
Dank voor je enthousiaste feedback! X - aquaangel
waarom van deel 6 naar 11?
Peerke: Omdat ik er even uit was en ze weggeklikt had, vergeten terug te plaatsen, maar daar zijn we weer! - Mephistopheles
Geweldig stuk, vooral die laatste strofe.
grts.
Peerke: Dank je! - henny
Nou, ik mis deel 10 nog. Hahaha! Ik kan het goed volgen.
Peerke: Was niet aangevinkt... Alsnog voor je zichtbaar gemaakt. Sorry voor ongemak
|
