naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Vijf voor twaalf in de zeepbellenmaatschappij

door roggemanj

Geen contact meer met de realiteit, we zweven door ons voorgekauwde kunstmatige bestaan
We weten niet meer hoe een kip er nu juist uitziet, weten niet meer hoe het voelt om door de sneeuw te ploeteren met de fiets
Een droomwereld met ons medeweten gecreeerd, alles op de tast

En ik, ik kijk toe vanop mijn eiland naar dat gedoe mezelf afvragend waar we mee bezig zijn
Het zal wel aan mij liggen, ik ben dus niet meer mee en loop hinkend achterop
Ik hou deze zeepbellenmaatschappij vanuit mijn ooghoeken nauwlettend in de gaten omdat ik weet dat ze alle minuten kan uit elkaar spatten.

feedback van andere lezers

• Ghislaine
  Op naar de big BOEM
  roggemanj: :=)
• sproet
  in weinig woorden de angst voor neergezet...
  
  liefs, trees
  roggemanj: thank you :=)
• Magdalena
  Ja.
  Het gaat zelfs zo ver dat door woorden, ideeën... mensen verwijderd worden. Alsof sommigen niet beseffen dat het wel gaat om een levend mens, met hoop en lijf en hunker om er bij te horen en in een zeepbel vraagt om ook goed genoeg bevonden te worden.
  De zeepbel wordt vernietigd. Alsof er geen mens in zat.
  
  Triest en weemoedig.
  roggemanj: Bedankt voor je feedback Magdalena