writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

16+ De leeftijd van het fysieke lichaam.

door Magdalena

Madeline liep voorbij de spiegel in het eetcafé. Zag de kleur van haar geverfde haar dat spierwit verborg. Zag de rimpels in haar gezicht en, meer verradend nog: de rimpels in haar hals, wit wordende wenkbrauwen en een leeftijd die geen enkele schmink of haarkleuring nog kon verbergen.
Arthur en zij waren nooit voor elkaar bedoeld zei de spiegel.
Madeline keek verward naar de realiteit en een beetje verder, naar haar oudste dochter die binnenkort hoopte mama te worden. Het kind ooit uit haar lijf geboren. Het kind dat de leeftijd had om Arthur's vrouwtje te kunnen zijn, met een nog actieve baarmoeder, in staat om zijn kinderen te dragen.
Golven Tijd wisselden minzaam in trage kolkende kleuren over en in elkaar.
Ze zag Arthur als vijfjarig jongetje, eenzaam en triest, kleine donkere Arthur een meisje van vijf opmerken. Een meisje dat lachte en blij was, nooit gevaar herkende, nooit kwaad, ouders de stuipen op het lijf joeg omdat ze in verrukte vrolijkheid gemuilkorfde waakhonden ging goeiendag zeggen toen ze één jaar oud was. Bezorgdheid en vrees om haar behoud zaaiend terwijl ze lachend en onbezonnen feest vierde en pas veel later besefte hoe eenzaam ze was in haar gedroomde ideale wereld. Ze kende het meisje van de fotoboeken bij haar moeder. Kleine Madeline met grote ogen, waarvan niemand zag dat ze stekeblind waren en mensen nooit herkenden aan uiterlijk, geen onderscheid maakten tussen een mens en een hond of een geliefde speelgoedeend of een meditatiebol.

'Wat is Tijd?' vroeg Arthur.
'Hoe oud ben jij werkelijk?'
'Hoe oud denk jij dat ik werkelijk ben?'
Hij opende de Poort naar zijn tijdloosheid. Verdomme verdomme! Deed hij dat enkel om op zijn manier, net zoals alle mannelijke wezens met wat voor waarneming ook, sex te veroveren, haar lichaam te penetreren en zich superieur te voelen eens dat gebeurde?

Ze peinsde, liep heen en weer. Hoe, in welke energievorm en verwerkelijking buig je woede om als je fysiek vrouwelijk en zwak bent? Ze stapte heen en weer, greep nijdig een flesje 4711 en snoof er zo diep mogelijk aan. 'Meme!'
HOE gebruik je liefde als wapen?

 

feedback van andere lezers

  • maxiem
    tijd vliegt voorbij, maar dit is knap verwoord! sterke levensles! liefs maxiem
    Magdalena: Dank je Maxiem!
    XXXX
  • pieter
    Weg met die haarverf. Wit is prachtig.
    Prima geschreven met een vondst als 'verrukte vrolijkheid'.
    Groet,
    Pieter.
    Magdalena: hum... hmmmm witte SNEEUW is prachtig!
    XXXX
  • Ghislaine
    Fysiek vrouwelijk en zwak!? Noem je zoiets vrouw? Ik niet, dat is een schandvlek. Iets dat het liefst uitgegumd mag worden.
    Magdalena: Ik denk en denk: jij bent fysiek misschien sterk, maar dat is niet aan iedereen gegeven.
    Wie niet sterk is, moet slim/sluw zijn....
    :):)
  • jan
    een goed vervolg Karine!

    XXXX
    Magdalena: XXXX Jan
  • Rob
    Kroegspiegels kunnen zóó bedriegelijk zijn....^_^
    Magdalena: Ik ben daarstraks terug gaan kijken en... misschien heb je gelijk? Maar, de badkamerspiegel lijkt in dezelfde fabriek gemaakt...
  • Mephistopheles
    'Wat is tijd?' vraagt Arthur. Wel Arthur, tijd zorgt ervoor dat niet alles tegelijk gebeurt.
    het blijft een intrigerend verhaal...
    Magdalena: Echt blij dat je blijft lezen.
    Ik zit nog altijd te broeden of ik ons Madeline in handen van het gerecht zal laten vallen of niet...
    (verdikke dat doet GOED: een moord plegen en dan nog zelf de straf mogen bepalen :):) )
    XXXX
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .