writehi(s)story Passie voor schrijven
home   wat is writehi(s)story?   bladeren   uitgeven   gezamenlijke publicaties   boekenwinkel   manuscriptanalyse   inschrijven   contact   
top 10   wedstrijden   forum   hulp   
 
naam:  
pass:  


wachtwoord vergeten?
 
 

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Betere leesbaarheid

16+ Richard tekent zijn doodvonnis

door Magdalena

Ze voelde het ijskristalletje zich nestelen in haar hart tijdens haar laatste poging om de man te bereiken die ze (verkeerdelijk?) herkende als de menselijke vorm van Hem.

Madeline zat tegenover Richard, die sprak over het waarom zij bij Arthur moest weg blijven. Ze hield zich geruime tijd rustig en kalm, liet hem spreken. Zijn zelfvertrouwen verblindde hem voor de doelgerichtheid die hij tegenover zich had. De toon van wederzijds vertrouwen groeide.
Madeline stelde de cruciale vraag: 'Weet jij dat Arthur en ik een sexuele verhouding hadden?'
Richard glimlachte en boog zich licht voorover: 'Op dat punt is Arthur zeer eerlijk met mij,' zei hij. 'Ja, uiteraard heeft hij mij dat verteld. Hij vond het plezant, maar ik heb hem gezegd dat sexualiteit normaal altijd gepaard gaat met tederheid en respect.'
Het leek niet tot hem door te dringen dat hij sprak met de vrouw waarover het ging. Het drong niet tot hem door dat zijn woorden vertelden hoe hij Arthur had verteld dat er blijkbaar geen tederheid en geen respect was geweest tijdens datgene wat zij wel en hij niet had beleefd.

Madeline hield zich goed. Nam glimlachend en 'dank u'-zeggend afscheid, wandelde naar haar auto, draaide de muziek luid, stak een sigaret op, reed de parking af, de autostrade op, versnelde tot 120 km per uur en zette de radio zo hard als ze kon, om te schreeuwen: 'Klootzak! Verrader! Laf klein kleutertje! Jij hebt mijn sexualiteit besproken met een vent die ik nog niet op een kilometer van mijn bed zou tolereren al was hij de laatste man op aarde! Verrader! Valse leugenaar! Jij hebt mijn sexualiteit verraden en besproken met de griezeligste, smerigste vent die ik ooit zag. Je beloofde dat niemand ooit te weten zou komen wat er tussen ons gebeurde. Leugenaar! Laffe leugenaar! Klein kind!'
Ze zette zich aan de kant. Het duizelde haar. Ze walgde. Letterlijk.
Had Mayi gelijk? Had zij sex gehad met een man die geen man-vrouw-relatie aan kon?
Fiere trotse zelfzekere mannelijke Arthur. 'Ik ben volwassen. Ik weet wat ik doe. Als jij niet wilt komt niemand dit ooit te weten.' De grandioze laffe leugenaar!

Er zijn altijd aspecten van de waarheid die mensen niet aan kunnen. Het lukt simpelweg niet om sommige mogelijkheden als 'waar' te aanvaarden. Zelfs al zouden ze waar zijn, voor die bepaalde mens mogen ze niet waar zijn: het zou die mens te veel schenden.
Madeline kon het niet aan dat ze haar grootste liefde, diegene die ze al vijftien jaar zocht, herkend had in een laf schoothondje van Richard.
Tijdens de weken die volgden groeide het ijskristalletje, vevroor haar liefde om misschien wel, misschien niet nog te ontdooien en besefte ze dat Richard zijn doodvonnis getekend had door in haar gezicht te vertellen hoe hij gewaagd had te oordelen en te roddelen over haar sexualiteit, die hij nooit, in geen eonen zou leren kennen.

Ze haatte Arthur met dezelfde intensiteit als waarmee ze hem lief had. Ze walgde van zijn gedrag.
'Maar er is één ding Arthur,' schreef ze in dikke rode stift in een brief die ze later nijdig verscheurde, 'JE KUNT BABBELEN, SLIJMEN, RODDELEN, JEZELF INTERESSANT MAKEN TEN KOSTE VAN MIJ... HET ENIGE WAT JE DOET IS DE FANTASIE VAN JOUW DIERBARE RICHARD STIMULEREN! WANT ER ZIJN MAAR TWEE MENSEN DIE ECHT WETEN WAT ER GEBEURDE: JIJ EN IK!'

 

feedback van andere lezers

  • Rob
    "vevroor" zal een tikfout zijn.
    "....die ze later nijdig verscheurde" zou ik weglaten, je stapt hier onnodig in de toekomst van het verhaal.

    Magdalena: oei, ik moet naar het werk vertrekken. Maar ik verzamel alle opmerkingen. 't was geen typfout: dialect waarvan ik dacht dat het Algemeen Beschaafd Nederlands was

    XXX
  • Ghislaine
    Ik lees minachting en walging tussen de lijnen door. Een tip waar je mee doet wat je wenst,

    De hoofdletters aan het einde zou ik in cursief zetten. Ze overdonderen de tekst en grijpen naast de boodschap.
    Magdalena: Dank je Ghislaine!
    Ik publiceer hier fragmenten, het werk van selecteren, corrigeren en bijschaven zal vermoedelijk voor de grote vakantie zijn.

    Ik laat het bezinken, want ook: voor mijn gevoel is precies het laatste dé boodschap: als anderen over een situatie oordelen, selecteren ze en vervormen ze volgens wat ze zelf graag zouden gebeurd zien.
    Enkel de mensen die beleefden en ervaarden beleefden de realiteit. De anderen fantaseren over een verhaal eigenlijk.

    XXX
  • eisenik
    nogal kromme taal soms die de tekst niet echt helder maakt, maar best wel aardige stijl
    Magdalena: ik denk en probeer uit.
    Een stroom van heftige emoties (hier: razernij die pas los mag gelaten worden 'uit het zicht') is niet zo eenvoudig te verwoorden m.i.
    liefs!
  • jan
    tja, uit de koffer klappen..

    XXXX
    Magdalena: Dat mag, als het in algemene vage termen bewieroken is... anders niet :):)
    Uit deze feedback conculdeer ik toch dat de woede duidelijk over kwam.
    XXX
  • Mephistopheles
    Had er blijkbaar eentje over het hoofd gezien. Amaai, stoute Arthur, had-ie inderdaad beter niet gedaan.
    Zoals de engelsen zeggen: Hell has no fury over a woman scorned.

    XX
    Magdalena: Die uitdrukking had ik nog niet gehoord. Eentje om aan mijn muur te hangen!
    Nogal WAAR hé?
    :):)
Er zijn bezoekers online, waarvan leden: .