|
< terug
Een mens is heen gegaan.....
Een mens is heen gegaan.....
Ze ligt alleen op een kamertje, uitgeteerd en moegestreden. De hoop om nog te genezen, heeft ze al lang opgegeven. De dokters hebben alles geprobeerd en haar letterlijk volgepompt met allerlei nieuwe farmaceutische middeltjes. 't Mocht niet baten. Haar weerstand was gebroken, de rest van haar o zo tengere lijf ook.
Ze telt de uren, de minuten die haar scheiden van het onherroepelijke. Hoe zou het
zijn, denkt ze? Zou het pijn doen of zou het in haar slaap gebeuren?
Wat zouden haar laatste gedachten zijn? Of zouden er geen gedachten meer zijn?
Wat is er hierna? Zou die hemel of die hel echt bestaan?
De hel had ze hier al gekregen, dus kon er alleen nog maar een hemel zijn. Of niet?
Ze probeerde op haar zij te gaan liggen om naar buiten te kunnen kijken. De zon strooide haar eerste stralen in 't rond en 't zou een mooie dag worden. De lente, die alles in de bloei en de groei zou zetten, maakte haar triomfantelijke intrede. Met een koor van kwetterende en schetterende vogels als begeleiding. Een symfonie van de wedergeboorte der natuur.
't Leven zit toch raar in elkaar, dacht ze. Er trad een soort van berusting in haar op. Wat komen moest, zou komen.......niets aan te doen. Kon ik maar zijn zoals de natuur en ieder keer opnieuw beginnen te leven als de lente. Samen kwetteren met de vogels in de lucht, samen met de bloemen ontluiken, samen met de bomen en planten groeien.
Kijk, een vogeltje zet zich neer op haar vensterbank en trippelt heen en weer. Alsof het wil zeggen: kijk naar mij......Ze kijkt er naar en een flauw lachje speelt om haar mond. Het vogeltje kijkt met een trieste blik naar haar en kwettert troostende woorden, die alleen zij kan verstaan. Ze voelt nog eenmaal de warmte van de zon, ze hoort nog eenmaal de geluiden van de natuur......voor ze afglijdt in een diepe duisternis, waaruit ze nooit meer zal ontwaken.
't Is even stil buiten, de natuur zwijgt, de tijd staat even stil uit eerbied voor een mens die heen gegaan is........
©GoNo
feedback van andere lezers- jack
Mooi, doet me denken aan mijn oma.
Wel vind ik het een beetje naief / romantisch.
Die vele puntjes zou ik wat beperken. Als je ze gebruikt, zet dan gewoon drie puntjes en vergeet geen spatie voor je aan het volgende woord begint.
Let niet teveel op mijn kritiek, ik heb het wel met plezier gelezen hoor. Goede taal en woordkeuze. Over de inhoud is duidelijk nagedacht.
Groet
Jack
GoNo2: Je hebt een punt........ - killea
xxx
j
GoNo2: Thanks - b_engel
het is mooi geschreven en leest vlot. Je hebt me heel de tijd beet.
Ook ik vind het wel wat romantisch en naief
Een goed stuk!
GoNo2: Dankjewel - jamal
wauw....hoe je in enkele regels de spanning geleidelijk aan opbouwt tot de uiteindelijk lang verwachte 'verademing'...
pff, een getalenteerd schrijver, merk ik na nog maar drie werkjes van je te hebben gelezen. respect!
groeten
|
