|
< terug
houden van..
door JC
Houden van..
----------------
Je kunt alles en iedereen ontlopen, behalve jezelf dan, dat was een les die ik nog moest leren.
Te vaak en te lang ben ik op zoek geweest naar 'mijn waarheid', naar dat gevoel die niet te bevatten valt, naar meer als het ware.
Uiteindelijk ben ik bij dit heden aanbeland, goed zonder meer maar ook niet meer dan dat.
En nu rijst de vraag: is het genoeg?
Het antwoord daar zal de tijd wel over beslissen, persoonlijk denk ik dat het wel een beetje meer mocht zijn, aan de andere kant denken we dat allemaal wel.
Mijn hele leven lang heb ik die vier woorden angstvallig gemeden, heb ik geprobeerd om ze niet licht te gebruiken, om geen valse liefde te kweken.
Uiteindelijk blijven er enkel herinneringen aan een gevoel over, ontastbaar en toch verslavend op zich.
Dit is mijn keuze, mijn vrijwillig celibaat, ik heb ervoor gekozen en zal achter mijn beslissing blijven staan.
Al vraag ik me op dagen als deze af of 'ik hou van je' geen meerdere betekenissen heeft.
Ik hou van mezelf - het heeft me 37 jaar gekost om die woorden ook echt te menen - maar geen mens is een eiland.
Het zal wel zijn zoals het liedje: first you have to take the rain before you can see the rainbow.
Vandaag dus geen pot met goud, 'k zou al blij zijn met de regenboog, gelukkig is vandaag nog niet voorbij.
En houden van.. dat is voor morgen.
feedback van andere lezers- Magdalena
Ik weet wel dat het niet zo opbeurend bedoeld is, maar het heeft wél dat effect op mij.
Ik blijf ook in 'vrijwillig' celibaat...
omdat de man die ik nodig heb... niet KAN bestaan:
iemand die vrolijk is als ik het nodig heb, stil als ik het nodig heb, kookt en poetst als ik geen goesting heb, het heel hard apprecieert als ik dan weer eens wél kook en poets, zacht is én hard, mij gerust laat als ik het nodig heb en één en al oor is als ik het nodig heb................
IK ben ondoenbaar heb ik gemerkt...
véél groetjes
JC: dan ben ik niet zo alleen als ik wel dacht, een fijne gedachte
|
