naam:
	pass:
	wachtwoord vergeten?

Volg ons op facebook

Ga naar chat

< terug

Dag 029. Waterperoxide.

door verf

Het was gisteren weer van dat. Ik parkeerde mijn twintig jaar oude auto tussen andere auto's. Deed de auto deur open. Perste mijn ongeschoren lichtjes vervuild lichaam naar buiten. Van ver hoorde ik al iets, "pas op, pas op, PAS OP PAS OP. Pas toch op man". Een mevrouw, zo iemand die een betere relatie heeft met een kapper, waar ze om de drie dagen te vinden is, dan me de rest van de wereld familie incluis.
"U hebt met uw deur tegen mijn auto gestoten."
"Dat heb ik niet MEVROUW."
"DAT HEB U WEL."
Ze wreef eventjes over een deuk. Toen deed ik mijn auto deur open, om haar te bewijzen dat die deuk op een andere plaats vertoefde dan de plaats waar mijn auto deur haar auto zou kunnen rakken.
"Wat scheelt er met U mevrouw hallucineert u, bent u aan de drug?. Heeft de waterperoxide uw hersenen aangetast?"
Ze keek mijn vervuilde, lichaam aan. Stapte haar auto in en vertrok, met haar geschonden en verminkte lichaam, in een verscheurende vaart.