|
< terug
Dag Kanjer.
We hielden er al lang rekening mee. Je was al zeventien en we zagen je achteruit gaan. Maandag op dinsdag drie februari werd je erg ziek en we wisten: Jij mag niet lijden. Op drie februari hebben we je rustig in laten slapen.
"Het is goed," zei de dierenarts. "Hij lacht ons allemaal uit daarboven."
"Dat denk ik ook," antwoordde ik, terwijl ik in de verwijde, dode pupillen van je keek.
Pas toen je baas en ik weer in de auto zaten, drong het pas écht door dat dit je laatste rit was.
Gedachten en beelden over je leven, kwamen weer naar boven. Zo zag ik je weer op de arm van de fokker liggen, toen hij je ons trots toonde. Hij je naam en ras vertelde: Nikita van Acinorev, Russisch blauw. Mooie naam, maar we hadden je als snel Kanjer genoemd. Bekt veel makkelijker en die naam paste meer bij je.
Je kon het snel goed vinden met onze andere katten en honden en het waterbed had je ook al snel gevonden. Zo lagen we in bed met vier katten. Balloe aan het voeteind, Grizon in de rug. Flame aan de buikzijde en jij aan het hoofdeind. Ik lag goed ingepakt.
Op een dag werd Flame ziek. Wat hij mankeerde wist ook de dierenarts niet. Een bloedtest moest uitkomst bieden. Het betrof een nieuwe ziekte. FIP, besmettelijke buikvliesontsteking, wat uit Engeland overgekomen was. Er was nog geen middel tegen. Jullie bleken allemaal besmet te zijn en het landelijke advies was, besmette dieren in te slapen. Dat deden we dus niet. Gezonde dieren inslapen omdat ze kans hadden ziek te worden, vonden we wat voorbarig. We zorgden er voor dat jullie niet uit de tuin konden, dat was voldoende en er mocht geen kat meer bij komen.
Dat jij een kat was die zich alleen aan ons hechtte en niet aan het huis, werd wel duidelijk. De woningbouwvereniging besloot onze wijk te renoveren. Bouwvakkers liepen de hele dag het huis uit en in. De honden vonden het prachtig en zelfs zonder raam, lag Tibor, de Duitse herder nog op de vensterbank. Grizon hield de stukadoor gezelschap en jij, jij verschool je in de kast waar mijn trouwjurk hing. Door de angst voor al die vreemde mensen, kroop je in die trouwjurk om je veilig te voelen. Helaas, die jurk kon daar niet tegen. Toen ik je in die kast vond, zag ik ook die jurk, verscheurt in repen. Boos worden kon ik niet, want het was wel te begrijpen.
De ene na de andere kat stierf door FIP. Jij niet en je bleef alleen over. We kochten een caravan en jij bleek reislustig te zijn. Je ging graag mee en die opslagruimte onder de caravan werd je domein. Na een paar dagen liep je al over de camping, maar wist altijd de weg terug naar ons te vinden. Ik moet nog lachen als ik aan de vakantie in Limburg denk. Het begon hard te onweren en hagel kletterde op de voortent. Boos en verontwaardigd zat je in de opslagruimte te mauwen. We moesten er maar voor zorgen dat het afgelopen was, dat ging dus niet. Jouw kop sprak toen boekdelen. Alleen het laatste jaar ben je niet meer mee gegaan. We wilde je niet teveel belasten en een vriendin zorgde goed voor je.
Je bent nooit echt ziek geweest. In het eerste jaar dat je bij ons was, brak je een rib. Dat was tijdens de aardbeving en ik vermoed dat er een boek op je was gevallen. Wat was je toen een zielig katje. Je hebt ook een keer keelontsteking gehad. Ik hoor je rare mauw, van toen nog.
Een paar jaar geleden werd je geopereerd aan een bult aan je achterpoot. Je ging wel erg met o poten lopen. En dat moest verholpen worden.
Al met al: Je was een fijne kat en ik hoop dat het goed met je gaat in de kattenhemel. Ik ga je missen.
feedback van andere lezers- aquaangel
mooi hoe je begint met de dood van Kanjer en dan terugblikt. Had zelfs 'n nat oog er van. Ben geen kattenmens, maar jullie hebben veel van elkaar gehouden. Sterkte met het missen.. X
henny: Wij zijn katten en hondenmensen. Helaas gaat huisdieren houden steeds moeilijker, door mijn beperkingen. Ik was gek met die kat en hij was ook echt mijn kat. Daarom vond ik dat hij wel een ode verdiende. - JakobRo
heb het zelf meegemaakt met honden dus erg invoelbaar.
dnak je wel hiervoor
henny: Met honden heb ik het ook vaak meegemaakt. Een ding is zeker: het went nooit... - badstop
Mooi gevoelig stukje Henny,
Groetjes Jan
henny: Het is ook met emotie geschreven. Fijn dat je even langs kwam. - Mistaker
Wat heb je dat mooi verwoord Henny!
Liefs,
Greta (kattenmens)
henny: Kwam uit het hart hé. Ik ben meteen gaan schrijven na zijn dood. - GoNo2
M'n kat zit hier te huilen.....
henny: Geef hem maar snel een aai van me. - sproet
heel mooi weergegeven katteverhaal. zie het zo gebeuren.
liefs, trees
henny: Gelukkig heb ik het nu een plekje kunnen geven. Wel raar, voor het eerst in 31 jaar geen katten meer. - Mephistopheles
Als dierenliefhebber vind ik dit prachtig!
henny: Dank je. Afscheid nemen blijft altijd moeilijk, maar het was het beste voor de kat. Laten lijden doet een echte dierenliefhebber niet.
|
