|
< terug
De autist
De autist
Het is kwart voor vier, ja, men kan er zijn horloge op gelijk zetten. Daar komt een slungelachtige jonge man aangewandeld en zet zich onder een eik waaromheen een bank om de stam geconstrueerd werd. Maar vooraleer hij zich op de bank zet, veegt de man eerst met een witte zakdoek over het houten zitgedeelte. Hij betracht de witte zakdoek monstert hem van alle kanten en vouwt hem weer zo op als dat hij hem uit zijn jas haalde. Nu eerst zet hij zich kaarsrecht neer, blijft enkele seconden zo zitten en staat weer op. Nu trekt hij zijn broekpijpen lichtjes op en neemt opnieuw plaats. De jonge man controleert eerst rechts dan links of de afstand gelijk en hij juist in het midden van de bank zit. Hij bukt zich en opent een zwarte aktetas, haalt een metaalkleurige thermoskan uit en schroeft de beker af. Opent de kan en giet een deel van de inhoud over in de rode beker en nipt heel voorzichtig. Aan zijn voorzichtig blazen te zien lijkt de inhoud weldegelijk heet te zijn. Hij graait nog een keer in de tas en tovert een aluminium pakje naar boven, bekijkt het van alle kanten en legt dit dan plechtstatig naast zich neer. Nu duikt zijn rechterhand nog eens de tas in en vist er een wit servetje uit, vouwt dit open en legt het over zijn donkerkleurige pantalon en strijkt nog eens met de handrug er over heen. Tijdens het ontwikkelen van het pakje in allufolie komt er een dun gesneden boterham te voorschijn. Met de linkerhand graait hij naar het rode bekertje terwijl de rechterhand het brood tussen de vingers klemt. Even weet hij niet welke handeling als eerste moet gebeuren en verzet zijn achterwerk met een ruk naar links en kijkt naar het brood. Een hongerige gast komt aangevlogen en zet zich voor hem op de grond en draait als een tol met het kopje. Schijnbaar kennen de eter en de bedelaar elkaar, want er worden kleine stukjes brood in de richting van gevleugelde vriend gegooid. De man praat met zijn gast en gebruikt daarvoor ongekunstelde woorden die enkel hij en het vogeltje alleen maar kunnen verstaan. Een toevallige voorbijganger joeg ongewild het vogeltje weg en de jongeman schoot vanuit zijn ogen met gifpijlen op de arme passant. Mokkend met verduisterd gezicht staart de bankzitter de wijde wereld in maar ziet waarschijnlijk niets.
feedback van andere lezers- GoNo2
Het lijkt wel een aflevering van Mr .Bean.....
Hoeselaar: Ik heb nog nooit van m'n leven iemand of iets gekopiëerd. Dit verhaal heb ik zelf ontdekt in een park en heb deze jonge man gadegeslaan waarbij ik aantekeningen maakte, en tekende.
In heel mijn kunstenaarsbestaan in tekenen , schilderen of beeldhouwen, of nu met schrijven heb ik nooit of te nimmer iemand geïmmiteert
Willy - JakobRo
idd mr. bean
Hoeselaar: Nee, pertinent nee! Zo heb ik een autist in een park bezig gezien.
Ik heb nog nooit zolang als dat ik leef iemand of iets gekopiëerd
Neem jij alles klakkeloos over van wat een ander in zijn antwoord schrijft of heb je toch een eigen mening? - Julien_Maleur
mooie beschrijving van banaal gebeuren. Ben geen fan van mr. Bean en kan dus niet vergelijken. Weet niet of dit echt de weergave is van een autist, heb geen ervaring met dergelijke mensen.
vg
JM
Hoeselaar: Dit stukje gaat helemaal niet over Mr. Bean maar is gewoon een optekening van een momentopname in een park
Willy - badstop
Ik zag het voor mijn ogen gebeuren.
Hoeselaar: Bedankt om me te lezen - b_engel
ik zag het ook zo voor me.
Goed beschreven met al die details
Ik heb in en bedrijf gewerkt waar veel mensen met autisme werken. Als ik zou opschrijven wat voor situaties zich daar dagelijks voordeden zou je denken dat ik het televisieprogramma "het eilandje" beschrijf. MAar daar was het dagelijks kost
Hoeselaar: Mag ik je hartelijk danken dat je me las en de "AUTIST er in vond
Willy - yellow
ik vind het een mooi voorbeeld van autisme waar alles gestructureerd moet zijn al wil ik toch nog even het einde in vraag stellen, hij ziet misschien wel iets, maar niet op dezelfde manier als wij het zien.
groetjes,
Marc
Hoeselaar: Dank je wel om hier bij mij even halt gehouden te hebben en dit te lezen en dan ook nog eens zo een doordacht antwoord te geven
Willy
|
