|
< terug
Junkies, treinen en andere rottigheid (deel 3)
Ik besloot snel-snel in de dichtstbijzijnde broodjeszaak iets te kopen maar dat was buiten de middagpauze van de middelbare school, het College, gerekend. De leerlingen stroomden er naar buiten en ik wandelde ze tegemoet met een mengeling van nieuwsgierigheid en diepe angst. Deze jongelingen intrigeren me mateloos, maar de angst dat ze me zouden doorzien deed mijn pas versnellen, hoewel het nagenoeg onmogelijk was zonder kleerscheuren te ontsnappen daar ik omringd was. Buiten adem wist ik te ontkomen aan de meute die tot mijn teleurstelling hoofdzakelijk bestond uit lelijke puistenkoppen met vet haar en beugeldragers met erg onsmakelijk uitziend overgewicht. Kippen zonder kop die met luide stem en voos dialect als rasechte marktkamers zichzelf trachtten aan te prijzen, compleet met in het rond vliegend speeksel. Ik slikte want ik voelde al een wee gevoel zich meester maken van mijn maag. Gelukkig had ik bijna de broodjeszaak bereikt, alleen nog de straat oversteken. Deze straat liep langs de zijkant van het gemeentehuis en gaf uit op het grote marktplein. In de broodjeszaak was het relatief rustig hoewel het middag was. De enkele scholieren die er zich bevonden wisten zich wonderwel te gedragen dus kon ik rustig overschouwen. De vroege lentezon scheen binnen en alles verliep zoals het moest, niemand leek zich vragen te stellen over wat dan ook. Schijnveiligheid. Bijna voelde ik me op mijn gemak hier, als ik even de stem in mijn hoofd negeerde. Dit alles ontroerde me diep.
Ondertussen werd ik verdergeholpen door een gezond en hygiënisch uitziend meisje dat met veel flair mijn broodje in elkaar knutselde. Hier stond een verstandig zaakvoeder aan het roer. Want er zijn ook voedinsgzaken waar men spichtig bleek toogpersoneel heeft aangesteld, met een niet te negeren overmatige talg- en zweetproductie, waardoor je honger uiteraard ook verdwijnt als stront door een stevige ruk het koord van een ouderwetse spoelbak, zij het dan niet door de aangeboden etenswaren. Daarbij vergeleken was deze verkoopster-fee van een disney-achtige schoonheid. Ik begon me af te vragen welk tragisch verhaal er achter kon zitten dat ze hier zo schrijnend duidelijk onder haar niveau tewerkgesteld was. In het beste geval was zij een studente die hier kwam bijverdienen omdat ze wat extra geld best kon gebruiken en haar tante hier de boekhouding deed. Dat moest het zijn. Anders zou ik haar moeten redden uit deze miserie. Ze had lange steile rode haren, een bleke huid en een erg lief gezichtje. Op haar naamkaartje stond "Nicky". Dat kon ik goed zien omdat ze tegenover me kwam staan. Ze schonk me een prachtige glimlach, ik nam mijn broodje van haar aan en keek diep in haar ogen. Ze zag er oprecht gelukkig uit, dus verliet ik met een gerust hart de zaak. Nicky. Voor mijn part kreeg ze een standbeeld, hier op de Markt. Zij, in al haar zuiverheid, de troosteres van de hongerige dorpelingen. Men moest dan maar even Rodin uit de dood opwekken om dit standbeeld te vervaardigen. Ik zou er vaak naar komen kijken, vanachter het raam van één van de vele tavernes bij een tas zwarte koffie. Door de damp heen zou ik nog net haar voor eeuwig vastgelegde rondingen kunnen onderscheiden.
feedback van andere lezers- GoNo2
Kan niet beter...
jack: Niet???
Waarschijnlijk wel, maar toch bedankt voor t compliment! - tessy
Heel erg goed.
jack: Dankjewel :) - Mephistopheles
...waardoor je honger uiteraard ook verdwijnt als stront door een...goeie zin. Je titel vind ik trouwens fantastisch. Vooral die andere rottigheid...
jack: Ik heb iets met rottigheid.
Ik heb ook iets met Schopenhauer, hij is geweldig. Net als Nietzsche, overigens.
Die titel wou ik in lichtjes gewijzigde versie ook al gebruiken voor n dichbundel dus ik zal zo stilaan eens wat anders moeten gaan zoeken.
Groet - Vansion
Je schrijft!!! Daar hoeven geen adjectieven bij.
Ik ga me eerst eens grondig met Meph. bezig houden. dan kom jij aan de beurt. beloofd!
Jajaja. Ik ga schieten dan. pasmajoep!
jack: Past zelf mor oep, menneke!
Veel plezier met Meph! - Mistaker
Meisjes met rode haren...
Inderdaad een toptitel.
Groet,
Greta
jack: Dankjewel, Greta. - henny
Weer een prachtdeeltje wat je mee trekt.
jack: Dank :) - KapiteinSeBBos
voor mij graag een broodje kaas met boter :-)
dikke knuffels,
xxxxxxxx
jack: Zelfs geen mayo? :-) - koyaanisqatsi
Inderdaad, wat sommige uitbaters niet achter hun voedingswaren durven posteren...
Prima werkje!
jack: Ik vond dat stukje wat grof van mezelf want iedereen moet nu eenmaal de kost verdienen. Maar ik moest dringend eens die angst kunnen ventileren en dat is wel gelukt :-)
U blijft moedig verderlezen... waarvoor dank! - manono
Ik ga nooit buiten wanneer de scholen leeglopen of wanneer er spitsuren zijn: veel te chaotisch en lawaaierig.
Vlot geschreven.
jack: Tis ook niet mijn favoriete moment om buiten te komen, voel me dan heel slecht op mn gemak, maar anderzijds is het best fascinerend :-)
|
