Volg ons op facebook
|
< terug
Lacune * (deel 1) (*iets dat ontbreekt)
(cursief)
Er wordt aan mij gedacht. Mijn naam is genoemd en ik kan nu net doen of me dat niet raakt, maar dat doet het wel degelijk. Ja ik haatte haar, om wat ze deed, zei, of juist niet deed of vertelde. Maar of dat een geldige reden is om iemand te doden? Neen, in mijn ogen niet. Dus waar maak ik me druk om. Als ik gewoon de dingen doe, die ik normaal ook doe, zal er niets aan de hand zijn, zal niemand mijn zweet kunnen ruiken als het ter sprake wordt gebracht of de spanning in mijn maag voelen. Ik kan gewoon mijn dagdagelijkse dingen doen en opgaan in de menigte - tussen alle onbelangrijke en vooral onopvallende mensen. Ik maak me leeg, zoals het leven mij ook leegte bracht.
B E L I N D A
Ik weet dat ik, nu ik de veertig gepasseerd ben, wallen onder mijn ogen vertoon, een spekreepje hier en daar en dat ik niet meer de knapste ben van het stel vriendinnen om mij heen. Toch kijk ik vandaag minder sceptisch naar mijn spiegelbeeld dan ik van mezelf gewend ben en glimlach. Ik ben misschien wel de oudste van de groep, maar ik mag mij wel de slimste noemen met een goede baan en een interessant leven, plus een stel leuke kinderen en een trouwe man om mij heen. Wat wil een vrouw nog meer? Dat kan ik van Jade, Murriël Susan en Annette niet zeggen. Is onze ene stapavond gevuld met verhalen over de misstappen van Hans, de man van Jade. Is de andere avond zo goed als vol met het trieste verhaal over de zelfmoord van de zoon van Annette, van twee jaar geleden en over haar dochter die zichzelf nu krast. Dat automutilatie iets van deze tijd is, kan er bij Annette niet in. Zij ziet met angstige ogen dat haar andere kind zichzelf ook dood zal snijden. Wanneer we haar er aan herinneren dat Sjors zichzelf verhangen heeft en niet zijn polsen doorsneed, knikt ze en kijkt wazig voor zich uit. Ze is twee jaar jonger dan ik, maar door de dagelijkse portie aan drank - dat ze overigens ontkent, ziet ze er wel tien jaar ouder uit.
Het is ook niet niks, je kind verliezen door zelfdoding. Annette kampt nu met een schuldgevoel dat het allemaal komt doordat zij haar kinderen alleen opvoedt. En dat ze tot twee keer toe zwanger werd zonder dat ze nog contact had met de man met wie ze het bed deelde. Haar kinderen vroegen wel eens naar hun vader, maar dit was niet de reden dat Sjors zich op een dag op het toilet van een bouwkeet ophing. Die jongen had gewoon problemen waar Annette niets vanaf wist. Zijn homoseksuele geaardheid bijvoorbeeld. Wanneer ik dat aanhaal wimpelt ze het af. 'Dat is niet zo Belinda, hij hield van vrouwen,' herhaalt ze steeds.
Ik was mijn handen, droog ze onder de blower en keer terug bij mijn vriendinnen, die alweer een nieuw rondje bij de kelner hebben besteld. Hun gevulde glazen glimmen op het tafeltje.
Ik observeer het groepje vanaf een afstand en zie dat ze, ondanks hun leeftijden, nog steeds een opvallende verschijning zijn. Ze vullen in ieder geval met hun stemgeluid de ruimte en menig man kijkt nog eens om als hij langs het tafeltje loopt.
Jade is maar wat blij dat ze geen kinderen heeft. 'Zeker nu Hans die kut van zijn secretaresse onderzocht heeft,' hoor ik haar zeggen. Ze is verbitterd en vindt alle mannen nu klootzakken. Als ik weer naast haar zit en antwoord dat ik mijn eigen Richard volledig vertrouw, knikt ze. 'Ja, jij wel. Maar jouw mannetje komt ook elke dag stipt om vijf uur naar huis, en je kinderen zijn nóóit vervelend.'
Ik moet haar er altijd aan herinneren dat ik mijn oudste; Bruce eens van het politiebureau moest ophalen omdat hij iets gepikt had. En dat Vera zo lang in haar bed plaste dat ik jaren lang elke nacht haar bed moest gaan verschonen.
Jade vindt dat ik Richard teveel verwend heb. 'Je had hem ook dat beddengoed kunnen laten verschonen hoor! En bij je jongste, Junior, doe je precies hetzelfde. Jij doet álles. Gaat naar élke ouderavond, schoolvoorstelling, hockeywedstrijd, kinderpartijtje, en doet zelfs elke dag de boodschappen en het huishouden.'
Hier heb ik niet van terug en zwijg. Murriël en Susan lijken hun eigen gesprekje te hebben samen en trekken zich niets van ons aan. Susan is toch altijd al een aparte. Voelt zich altijd meer dan de rest, terwijl ze toch maar gewoon een gezinnetje heeft en in een rijtjeswoning woont met een té hoge hypotheek en een té saaie man. Leo is echt zo eentonig, dat we het wel kunnen begrijpen dat Susan er zo af en toe wat bijknabbelt. We waarschuwen haar er alleen wel voor dat áls Leo erachter komt hij wel eens van saaie donder om kan slaan naar een wraak nemende echtgenoot en dat hij hun kinderen Sara en Carlo van haar afpakt. Susan ziet dat niet zo snel gebeuren en vertelt ons nog elke week in geuren en kleuren wie ze nu weer gedate heeft of wie ze weer opnieuw heimelijk ontmoet heeft.
'Gaat Kay nog steeds naar de psycholoog voor het snijden dat ze doet?' vraag ik aan Annette en probeer het gesprek tussen Susan en Murriël te negeren, maar kan niet voorkomen dat ik ook flarden van hun conversatie opvang. Wanneer ik het woord zwangerschapstest hoor vallen, hoor ik ook niet wat Annette me probeert te vertellen over haar dochter Kay.
'Wie is er zwanger?' vraag ik nieuwsgierig.
feedback van andere lezers- GoNo2
Geen commentaar
aquaangel: oohh is dat goed of slecht? hihi aan je punten te zien, uitstekend, thnxx - sproet
een leuk stel vriendinnen, ze lusten elkaar rauw.
wacht op het vervolg en vermits het er al op staat, ga ik het nu lezen.
liefs, trees
aquaangel: hey dankje trees xx - Rob
Tot zover een netjes beschreven vrouwenkransje dat je vaker aan de stamtafel tegen komt!
aquaangel: dank...waar gaat het heen? Chickkit of toch aquabruut? X alles goed verder? - tessy
Ziet er veelbelovend uit.
aquaangel: dank - Vansion
Jakkes wat ga jij snel, zeg. Van 't ene in 't andere verhaal... Pasmajoep! Je wordt nog gek! ;)
Het woord lancune klinkt wondeschoon, toegegeven; maar het bestaat niet. Ik denk dat je lacune bedoelt (?).
Heel prettig begin. Een dicht bij veel bedden-show.
aquaangel: of course lacune.. haha
breekt me die woordblindheid weer op
ik ben een non-stopper
maar er is nieuws in aantocht
xxx - Mistaker
Hou niet van vriendinnengroepjes, bah!
Niet te geloven dat je nu alweer met een nieuw verhaal komt! Ik heb extreme last van voorjaarsmoeheid, zelfs een Fout behangetje lukt me alleen in het weekend.
O ja:
dat ze overigens ontkent: wat ze overigens ontkent
xxxx (fles GM is gekocht ;-))
aquaangel: dank ik ga aanpassen
en ja ik ben een non-stopper
|
